مجموعه اشعار بانو پان

[~Fateme.h~]

بانو پان

 

[~Fateme.h~]

تکه‌ای از پارچه‌ی کمیاب برگرفتم
ابریشم سفید که چون ژاله روی برف می درخشید

 

[~Fateme.h~]

برایت بادبزنی ساختم از هماهنگی و شادمانی
گرد و بی نقص چون ماه تمام.

 

[~Fateme.h~]

با خود به هر جا می روی ببر، در آستین ات آشیان اش ده
آن را بجنبان و نسیم خنکی خواهد وزید.

 

[~Fateme.h~]

هنگام که پائیز بازمی‌گردد
و باد شمال گرما را می تاراند
امید دارم آن را

 

[~Fateme.h~]

مابین هدایای کهنه
دور نیافکنی و از یاد نبری
بسیار پیش تر از آن که کهنه شود.