مشاعره با کلمه من

[اوین]

من مسـ*ـت موی دلبرم ای دلبرم تاج سرم
با من مدارا کن بیا تا باز مهمانت کنم

سیمین بر و مه روی من ای دختر شیرین سخن
اشک دو چشم خویش را چون سرمه چشمانت کنم

 

[اوین]

من به جرم باوفایی این چنین تنها شدم
چون ندارم همدمی بازیچه ی دل ها شدم

 

[سرگذشته]

من ز مسجد به خرابات نه خود افتادم
اینم از عهد ازل حاصل فرجام افتاد
چه کند کز پی دوران نرود چون پرگار
هر که در دایره گردش ایام افتاد