درمان بیماری «دیستمپر» (Canine Distemper

[NARIYA]

دیستمپر یکی از بیماری‌های ویروسی بسیار خطرناک و کشنده در سگ‌هاست که به‌ویژه ‌ها و سگ‌های واکسینه‌نشده را تهدید می‌کند. این بیماری به‌دلیل شدت علائم و سرعت انتشار، از مهم‌ترین دغدغه‌های دامپزشکی در سراسر جهان محسوب می‌شود.

 

[NARIYA]

عامل بیماری

ویروس دیستمپر از خانواده Paramyxoviridae است و شباهت‌هایی با ویروس سرخک انسانی دارد. این ویروس از طریق تماس مستقیم با ترشحات بدن حیوان آلوده (مانند بزاق، ادرار، مدفوع یا ترشحات بینی) منتقل می‌شود.

 

[NARIYA]

علائم بالینی

علائم دیستمپر بسته به مرحله بیماری و سیستم‌های درگیر، متفاوت است:
• علائم تنفسی: سرفه، ترشح بینی، عطسه، التهاب ریه
• علائم گوارشی: اسهال، استفراغ، بی‌اشتهایی
• علائم عصبی: لرزش عضلانی، تشنج، حرکات غیرارادی، فلج جزئی یا کامل
• علائم چشمی و پوستی: التهاب چشم، ضخیم شدن پوست کف پا و بینی

 

[NARIYA]

تشخیص و آزمایش‌ها

تشخیص دیستمپر معمولاً بر اساس علائم بالینی و سابقه واکسیناسیون انجام می‌شود. برای تأیید، آزمایش‌های زیر ممکن است انجام شود:
• آزمایش خون (CBC)
• تست PCR برای شناسایی ویروس
• نمونه‌برداری از ترشحات بینی یا چشم

 

[NARIYA]

پیشگیری

مؤثرترین راه پیشگیری از دیستمپر، واکسیناسیون منظم است. ‌سگ‌ها باید از سن ۶ تا ۸ هفتگی واکسینه شوند و واکسن‌های یادآور سالانه دریافت کنند. همچنین رعایت بهداشت محیط، جلوگیری از تماس با سگ‌های مشکوک و تقویت سیستم ایمنی حیوان نقش مهمی در پیشگیری دارد.

 

[NARIYA]

درمان

درمان دیستمپر قطعی نیست، زیرا داروی خاصی برای نابودی ویروس وجود ندارد. درمان حمایتی شامل موارد زیر است:
• تجویز آنتی‌بیوتیک برای کنترل عفونت‌های ثانویه
• مایعات درمانی برای جلوگیری از کم‌آبی
• داروهای ضدتشنج و ضدالتهاب
• تغذیه تقویتی و مراقبت ویژه در محیط آرام

 

[NARIYA]

پیش‌آگهی و پیامدها

در موارد شدید، دیستمپر می‌تواند منجر به مرگ حیوان شود. حتی در صورت بهبودی، برخی سگ‌ها دچار آسیب‌های دائمی عصبی یا حرکتی می‌شوند. بنابراین، پیشگیری از طریق واکسیناسیون اهمیت حیاتی دارد.