بیوگرافی بیوگرافی ورزشکار ایرانی | منصور برزگر

[Kosarvalipour]

‌منصور برزگر (زادهٔ ۹ اسفند ۱۳۲۵ در تهران) اصالتاً اهل شهرک خیارج واقع در شهر بوئین زهرا، استان قزوین[۱] کشتی‌گیر آزادکار و مربی کشتی پیشین ایرانی و دارندهٔ مدال نقره در المپیک ۱۹۷۶ مونترآل است. وی سال‌ها مربی‌گری تیم ملی کشتی ایران را برعهده داشت.

 

[Kosarvalipour]

منصور برزگر (Mansour Barzegar), متولد ۹ اسفند ۱۳۲۵ در محله عباسی تهران است. او کشتی گیر آزادکار ایرانی و عضو تیم ملی کشتی آزاد ایران است که تاکنون جوایز و مدال های متعددی را در مسابقات به دست آورده است و چندین بار عنوان قهرمانی را در جام جهانی و مسابقات جهانی و داخلی کسب کرده است.

 

[Kosarvalipour]

خانواده و زندگی شخصی

منصور برزگر در خیابان عباسی تهران در خانواده ای اصالتا قزوینی به دنیا آمد. او کشتی‌گیر آزادکار و مربی کشتی پیشین ایرانی و دارندۀ مدال نقره در المپیک ۱۹۷۶ مونترآل است. وی سال‌ها مربی‌گری تیم ملی کشتی ایران را برعهده داشت.
او آخرین فرزند پسر خانواده بود، که روز نهم اسفند سال ۱۳۲۶، در محله خیابان عباسی تهران به دنیا آمد. قبل از او، پدر و مادرش داری چهار فرزند پسر شده بودند. این پدر و مادر، اصلیتشان قزوینی بود و پس از کوچ کردن به تهران، دارای پنج فرزند پسر و یک دختر شدند.


همسر و فرزندان منصور برزگر

ایشان سال ها پیش ازدواج و صاحب فرزند می باشد. میلاد برزگر فرزند این مربی کشتی نامدار ایرانی است.

سوابق ورزشی

برزگر ورزشکار سابق کشتی آزاد تیم ملی ایران و مربی کشتی ایرانی است که در دارنده نشان نقره بازی‌های المپیک ۱۹۷۶ و نشان طلا ۱۹۷۳ و دو نشان مسابقات جهانی ۱۹۷۵ و ۱۹۷۷ و همچنین نشان طلای بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ می باشد.
برزگر زمانی که ۶ سال داشت، پدرش را از دست داد و بعد از ۶ شش سال با راهنمایی برادرانش وارد کسب و کار شد و از همان زمان نیز وارد کشتی شد. او میگوید: با راهنمایی برادرانم، به کار فنی که مورد علاقه‌ام بود، پرداختم. اول آهنگری کردم، آهنگری سراسر مبارزه است قدرت است. در این شغل است که می‌توان سخت‌ترین پدیده روی زمین را نرم کرد و بعد مکانیکی را انتخاب کردم و سال‌ها ضمن تحصیل، در این حرفه مشغول بودم.

 

[Kosarvalipour]

منصور برزگر در سن ۲۴ سالگی به عضویت تیم ملی درآمد و راهی مسابقه‌های جهانی شده‌اند. او در دسته ۷۴ کیلوگرم در سال ۱۹۷۲ در تیم المپیک ایران قرار گرفت و در مونیخ روی صحنه رفت که تا مرحله نهایی پیش رفت ، اما دستش به مدال نرسید.
او چهار سال بعد، در بازی‌های مونترال حضور داشت و با کشتی گیران قدری چون پاولوف، اشور علیف، کارلسون و یک امریکایی قدر به نام استانلی زیدزیک، مسابقه داد و مدال نقره را از آن خود کرد.
او میگوید: الگوی من در کشتی،‌عبدالله موحد بود. سعی داشتم همیشه مثل او گارد بگیرم و به اصطلاح، چپ گارد باشم و شیوه کشتی‌گیری او را دنبال نمایم.