فلسفی تاثیر فلسفه در ادبیات

[ARMINA]

برای فهم تاثیرگذاری ادبیات در فلسفه بر هم دیگر در طی ادوار مختلف در ابتدا باید بینش عمیقی نسبت به مسائل مختلف داشته باشیم و اینکه خود را از هرگونه چهارچوب ذهنی رها سازیم .

 

[ARMINA]

فلسفه و ادبیات دو دنیای متفاوت و در عین حال وابسته به همدیگر هستند که مکمل همدیگرند .ادبیات در بطن فلسفه و فلسفه در آغوش ادبیات پرورش یافته است چرا که از طریق ادبیات است که میتوان افکار فلسفی را با نگاهی شاعرانه و زیبایی شناسی به رشته تحریر درآورد، به بیان دقیق تر فلسفه ادبیات شاخه از از زیبایی شناسی میباشد اما به رغم همه اینها، راه فلسفه و ادبیات یکی نیست. فیلسوفی که زیبا می نویسد به این دلیل فیلسوف خوبی شمرده نمی شود. او باید بتواند طرح مشکل کند و به روشن کردن گزاره های دشوار بپردازد. فلسفه به اعتباری «کوششی است در حوزه اندیشه برای دریافت و بیرون آوردن ژرف ترین و کلی ترین تصورات ما”.

 

[ARMINA]

ادبیات، شاخه ای از هنر و پس از موسیقی، عام ترین نوع هنری است. در شعر و قصه و نمایشنامه، زبان پرآب و تاب می شود و کلام زیب و زیور می یابد و خیال ها و تصورات ما را وسعت می دهد. این زبان، خودانگیخته و همانند بازی است. شوپنهاور می گوید: «شعر یعنی به کار انداختن تصورات به کمک کلمه ها.» ممکن است فردی، شخص زیبایی راببیند و اززیبایی او به وجد آید. آنچه او در این زمینه خواهد گفت احتمالاً بیانی سرراست و شخصی خواهد بود اما اگر شاعر باشد، سخنش پر از رمز و رازمی شود و فضایی برای بازیگری خیال خواننده و شنونده به وجود می آورد.

 

[ARMINA]

ادبیات، ما را بیشتر مجذوب می کند. هنرمند بودن خوشتر از فیلسوف بودن است.

فلسفه در واقع درک دو مفهوم چیستی و هستی میباشد اما ادبیات سرآغاز بافتن شالی از احساسات میباشد.

 

[ARMINA]

هر کدام دنیای به رنگهای مختلف دارند و به نوعی مکمل هم میباشند با وجو تمکامی تناقض ها.در آخر بگویم این دو دنیای پهناور را باید جداگانه شناخت تا تاثیر هر کدام بر دیگری را بتوان درک کرد.