- Nov
- 7,202
- 9,221
- مدالها
- 7

داستانهای مختلفی در مورد اینکه چرا ۱۴ فوریه روز ولنتاین انتخاب شدهاست، وجود دارد. در کشورهای اسکاندیناوی در اواسط فوریه است که پرندگان جفتگیری میکنند، به همین دلیل است که این دوره، از زمانهای قدیم به عنوان نماد عشق و تولید مثل یاد میشود.
تعدادی داستان و روایت گوناگون از شهادت ولنتاین در ۱۴ فوریه وجود دارد، از جمله داستانی از زندانی شدن سنت ولنتاین رم به دلیل خدمت به مسیحیان تحت آزار و اذیت امپراتوری روم در قرن سوم میلادی نقل شدهاست.
بر اساس یک سنت اولیه، سنت ولنتاین بینایی را به دختر نابینای زندانبان خود بازگرداند. داستانهای پرشمار افزوده شده بعدی به این افسانه، ولنتاین را بیشتر با موضوع عشق مرتبط میکند: داستانهای مربوط به قرن هجدهم میلادی این قصه را پرآب و تاب تر کرده بازگو کننده این ادعاست که سنت ولنتاین نامه ای را برای دختر زندانبان خود با امضای «ولنتاین تو» به عنوان وداع قبل از اعدامش نوشتهاست. روایتی دیگر نقل میکند که سنت ولنتاین برای سربازان مسیحی که ممنوع الازدواج بودند، مراسم عروسی برگزار کرد.
در اشعار اوتون دو گراندسون (Oton III de Grandson)، جفری چاوسر و شارل، دوک اورلئان (۱۳۹۴–۱۴۶۵۵) که در انگلستان اسیر شده بود، مطالبی هست که اغلب به روز ولنتاین اشاره میکند.
اولین یادکرد روز ولنتاین با مفهوم عشق به قرن چهاردهم در انگلستان برمی گردد، جایی که اعتقاد بر این بود که ۱۴ فوریه روز جفت شدن پرندگان است، این باور در نوشتههای جفری چاوسر در قرن چهاردهم ذکر شدهاست. در این دوران مرسوم بود که عاشقان یادداشتهای رومانتیک رد و بدل میکردند و یکدیگر را ولنتاین مینامیدند.
جشن قدیس ولنتاین توسط پاپ ژلازیوس یکم در سال ۴۹۶ میلادی ابداع شد. ژلازیوس یکم این جشن را در ۱۴ فوریه به افتخار سنت ولنتاین روم، که در سال ۲۶۹۹ میلادی کشته شده بود، برگزار کرد. این روز در قرون ۱۴ و ۱۵ با عشق رمانتیک همراه شد، زمانی که مفاهیم عشق شهسوارانه شکوفا شد، عشقی که ظاهراً با «مرغ عشق» اوایل بهار در ارتباط بود.
آخرین ویرایش: