آموزشی تاریک خانه و پیدایش هنر عکاسی

[|Queen|]

قبل از به وجود آمدن عکاسی مردم با پردازش تصویر روی دیوار و کاغذ آشنا بودند اما در آن زمان چاپ کردن امکان پذیر نبود. یکی از ابزاری که مردم برای پردازش تصاویر از آن استفاده می کردند تاریک خانه بود. نسخه خطی به جای مانده از دانشمندی به نام حسن ایبن در قرن ده نشان می دهد که او در تاریک خانه کار می کرده اما اعتقاد بر این است که تاریک خانه حدود قرن 13 تا 14 اختراع شده است.

 

[|Queen|]

مدت ها طول کشید که تاریک خانه منجر به تکامل عکاسی و پیدایش دوربین عکاسی شد. اتاق تاریک یا تاریک خانه عبارت از یک فضای تاریک و بسته به شکل یک جعبه است که در یک طرف آن سوراخ وجود دارد. اتاق تاریک کم کم کوچک شد و به اندازه اتاقک و جعبه درآمد.

 

[|Queen|]

نور وقتی از حفره ریز وارد می شود، به دیواره انتهای جعبه که روبه روی سوراخ است، می تابد و تبدیل به یک تصویر بر روی سطح شده و تصویر معکوسی تشکیل می دهد.

در صورت ریز بودن سوراخ اتاقک تصویر پدید آمده وضوح نسبی کمرنگی خواهد داشت. در صورت گشاد بودن سوراخ اتاقک تصویر واضح نخواهد بود. برای اینکه تصویر شفاف باشد، روبه روی روزنه یک عدسی محدب نصب می شود.

 

[|Queen|]

امروزه آنچه سبب تفاوت اصول دوربین آنالوگ می شود، آینه و فیلم است که برای ثبت و حفظ تصویر ایجاد شده توسط نور مورد استفاده قرار می گیرد.

باتیستا محقق ایتالیایی در مورد نحوه استفاده از تاریک خانه در اواسط قرن 16مقاله ای ارائه داد. این محقق تصویر مردم خارج از تاریک خانه را بر روی بوم داخل آن تصویر کرد سپس تصویر را کنار کشید و سعی کرد آن را کپی نماید.

 

[|Queen|]

آن زمان روند استفاده از تاریک خانه ترسناک به نظر می رسید به همین دلیل باتیستا به جادوگری متهم شد و دستگیر شد و روش کار خود را کنار گذاشت. روشی که محقق ایتالیایی از آن استفاده می کرد بسیار شبیه به روشی است که در قرن 20 در طراحی روتوروسکوپی در صنعت انیمیشن مورد استفاده قرار گرفت.

از قرن هجدهم به بعد تاریک خانه وسیله ای در دست نقاشان برای طراحی صحیح از روی طبیعت بود. تعداد کمی از هنرمندان دوره رنسانس مانند لئوناردو، میکلانژ و... از تاریک خانه به عنوان یک کمک در نقاشی استفاده نمودند و باقی هنرمندان به دلیل ترس از متهم شدن از آن استفاده نمی کردند.

با اینکه امروزه تاریک خانه به نظر بیهوده می رسد اما تاریک خانه منجر به تکامل عکاسی و پیدایش دوربین عکاسی شد و برای نصب فیلم و ثبت دائمی یک تصویر پیشرفت منطقی بود، هم اکنون نیز برخی مردم از تاریک خانه برای دلایل هنری و یا صرفا برای سرگرمی استفاده می کنند و آن را جالب می دانند.

 

[|Queen|]

تاریخچه عکاسی و اولین دوربین
چنانچه در بالا گفتیم در سراسر جهان مفهوم اصلی عکاسی از قرن پنجم وجود داشت اما تا مدت ها پس از اختراع تاریکخانه و پس از آن، دوربین واقعا تصاویری را ثبت نکرد و تصاویر وارونه بودند، تا قرن هفدهم که لنزهای اصلی برای تمرکز نور در این زمان معرفی شدند، دوربین به اندازه ای نبود که قابل حمل باشد.

 

[|Queen|]

تاریخچه اولین تصاویر ثابت در عکاسی
در اواخر دهه 1830 عکاسی، به مفهوم امروزه شروع شد. مخترع فرانسوی به نام ژوزف نیسه فور نیپس نخستین تصویر لیتوگرافی نوری را تولید شد اما در هنگام رونوشت برداری این تصویر از بین رفت اما این مخترع از تلاش دست بر نداشت و توانست عکسی دائمی را خلق کند.

در پی موفقیت ژوزف عکاسان با هر نوع امولسیون کننده و مواد شیمیایی و تکنیک های مختلف تعدادی از آزمایش ها را انجام دادند که سبب رشد عواملی مانند کلیشه چاپ، صفحه حساس عکاسی و صفحات خشک در نیمه اواخر دهه 1800 شد که در توسعه عکاسی مدرن نقش داشتند.

 

[|Queen|]

کلیشه ی چاپ
ژوزف به دلیل زمان زیاد نوردهی عکس و مشکلات نگاتیو به دنبال یافتن فرایند بهتری بود، به همین دلیل با لوئی همکاری نمود وبا همکاری لوئی آزمایش هایی را بر ترکیبات نقره براساس یافته های یوهان هاینریش شولتزدر سال 1816 میلادی انجام دادند که نتیجه آن ایجاد کلیشه چاپ پیش گام فیلم مدرن گشت.

این دو مخترع یک صفحه مسی با نقره پوشانده شده و قبل از اینکه در معرض نور قرار دهند، در معرض بخار ید قرار دادند، سپس برای ایجاد تصویر صفحه یا کلیشه چاپ اولیه را در معرض نور به مدت 15 دقیقه قرار دادند.

 

[|Queen|]

صفحات حساس عکاسی
کلیشه چاپ بسیار محبوب بود اما سرانجام در اواخر دهه 1850 توسط صفحات امولسیون جایگزین شد. به جای یک پوشش ساده بر روی صفحه تصویر از فرآیند امولسیون کننده به نام فرآیند کلودیون استفاده شد و صفحات حساس یا صفحات مرطوب به وجود آمدند.

صفحات حساس به دلیل آنکه به دو یا سه ثانیه زمان نوردهی نیاز و ارزان تر از کلیشه چاپ بودند، برای عکس های صورت که در آن زمان رایج ترین بسیار مناسب بودند. روی صفحات مرطوب بسیاری از عکس های جنگ داخلی نیز تولید شدند.

آمبروتیپ و تاینی تیپ دو نوع از صفحات حساس عکاسی بودند. در آمبروتیپ از یک صفحه شیشه ای و در تاینی تیپ که بسیار حساس به نور بودند، از یک بشقاب حلبی استفاده می شد.

 

[|Queen|]

صفحات خشک
ریچارد مادوکس با ساخت صفحات ژلاتینی خشک که در سرعت و کیفیت برابر با صفحات مرطوب بودند، یک جهش بزرگ دیگر در عکاسی ایجاد نمود. صفحات خشک به عکاسان اجازه آزادی بیشتر در عکاسی را می داد زیرا آنها را در زمان مورد نیازمی توان ساخت و ذخیره نمود.

همچنین این فرآیند برای دوربین های کوچکتری که می توان آنها را در دست گرفت، مجاز بوده و با کاهش زمان نمایش اولین دوربین با یک سرعت مکانیکی شاتر ایجاد شد.

دوربین برای همه
در زمان های گذشته دوربین تنها مختص افراد ثروتمند بود اما جورج ایستمن دوربینی را ارائه نمود که یک لنز کوچک بدون هیچ تنظیمی داشت و برای افراد متوسط جامعه ارزان بود.

دوربین مجهز ایستمن دارای یک رول انعطاف پذیر بود که به تغییر مداوم صفحات جامد نداشت و قابلیت نگه داری 100 فیلم را داشت. مردم با این دوربین عکس گرفته و برای چاپ فیلم دوربین را به کارخانه می فرستادند تا فیلم چاپ شود. در دهه 1880 جورج ایستمن یک شرکت به نام کودک راه اندازی کرد تا اواخر دهه 1940 که هنوز فیلم 35 میلی متری ارزان نشده بود، اکثر مصرف کنندگان از دوربین ایستمن استفاده می کردند.