آموزشی تدوین غیر تداومی چیست و چه تفاوتی با تدوین تداومی دارد؟

[-pariya-]

تدوین غیر تداومی یکی از شیوه‌های تدوین فیلم می‌باشد که توسط تدوینگرها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این شیوه تدوین براساس اصل مجاورت نماها، اصل تداعی معنا و روابط فضایی، زمانی و ریتمیک نماها شکل می‌گیرد و در آن از تشبیه، استعاره و نماد استفاده می‌شود. در تدوین غیر تداومی حس واقع‌گرایی کمتر از تدوین تداومی است و در از نظر تاریخی در دهه‌ی ۱۹۲۰ میلادی توسط فیلمسازان روسی و فرانسوی طرح‌ریزی شد.

 

[-pariya-]

یکی از طرح‌ریزان این شیوه کلود شابرول کارگردان فرانسوی است که نظر طنزآمیزی در ارتباط با تدوین دارد و می‌گوید: “فیلمنامه نویسی شبیه به پخت و پز، فیلم‌برداری به مانند غذا خوردن و تدوین همانند ظرف شستن است”. با توجه به اهمیت تدوین و استفاده از شیوه‌های آن در ادامه این مطلب قصد داریم تدوین غیر تداومی را با جزئیات دقیق‌تری بررسی کنیم و اطلاعات جامعی در ارتباط با این شیوه در اختیار شما قرار دهیم

 

[-pariya-]

معرفی تدوین غیر تداومی
از آنجایی که ویژگی‌ها و امکانات تدوین غیر تداومی مناسب وصف و تفسیر هستند، این شیوه تدوین را “تدوین توصیفی” یا “تدوین بیاندار” نیز نامگذاری کرده‌اند. در فیلم‌های داستانی و در سکانس‌های نمادین بطور معمول از تدوین توصیفی استفاده می‌شود.

 

[-pariya-]

برای نمونه در فیلم “کسوف” ساخته مایکل آنجلو آنتونیونی شاهد این نمونه تدوین در برخی سکانس‌های فیلم هستیم. در تاریخ تدوین فیلم “مکتب مونتاژ” و “مکتب آوانگارد” نیز از شیوه غیر تداومی استفاده می‌کردند.

 

[-pariya-]

اولین کارکرد تدوین توصیف یا غیر تداومی نمایش پیچیدگی و تشدید رویداد در تدوین فیلم می‌باشد. تدوینگر با بکارگیری اصول این روش ذهن تماشاگر را برای درگیری و حضور در رویدادهای فیلم فعال می‌کند. در شیوه غیر تداومی قوانین مربوط به تداوم همانند قانون 180 نقض می‌شوند. .

 

[-pariya-]

به عبارتی در این روش تدوینگر همه‌ی قسمت‌های فضایی، زمانی، ریتمیک و گرافیک را نقض می‌کند و در استفاده از پرش (jump cut) یا استفاده از نماهای بی‌ربط تردید نمی‌کند. از آنجایی که در این روش تدوینگر به وابستگی نماها اعتنایی ندارد، برای هر نما هویت مستقلی در نظر می‌گیرد. از این رو در این روش انتقال نما چشمگیر است

 

[-pariya-]

در ادامه معرفی تدوین غیر تداومی به بررسی دو مفهوم مهم در این روش می‌پردازیم:

نقض تداوم در تدوین غیر تداومی
در همه جنبه‌های روش غیر تداومی، نقض تداوم صورت می‌گیرد. در این شیوه تدوینگر ترتیب زمان رویدادها را دستکاری می‌کند. از این رو تدوینگر می‌تواند حرکت یا عمل یک شخصیت را در زمان دیگری برای همان شخصیت در همان مکان یا در فضایی دیگر از فیلم اما در همان زمان برش یا کات بزند.

 

[-pariya-]

در تدوین فیلم‌هایی که داستان عامه پسندی را روایت می‌کنند، می‌توان به دفعات چنین برش‌هایی را مشاهده کرد. در تدوین توصیفی یا غیر تدوامی، “زمان” حالت اغراق آمیزی دارد و تدوینگر می‌تواند بر روی نقاط عطف روایت تاکید کنند. همانند فصل معروف پلکان اودسا در فیلم رزمناو پوتمکین.

 

[-pariya-]

تدوین توصیفی و انتقال معنا
در شیوه‌ی غیر تداومی انتقال معنا به سادگی انجام نمی‌شود. تدوینگر در این روش تدوین، معنا را گاه به صورت نمادین و گاهی به صورت تفسیری از رویداد فیلم به نمایش در می‌آورد. تدوینگر در تدوین غیر تداومی، روایت را مبهم نمایش می‌دهد. تدوینگرهایی که از این شیوه استفاده می‌کنند، می‌دانند هنر به سادگی، واقعیت اجتماعی را بازنمایی نمی‌کند.

 

[-pariya-]

تدوین ابتدا از طریق تقطیع هدفمند، واقعیت فیزیکی را تکه تکه و تحلیل می‌کند. سپس تدوینگر در تدوین توصیفی این قطعات تصویری را در نظمی جدید و با معنایی متفاوت کنارهم قرار می‌دهد. در نتیجه در این شیوه کار تدوینگر ساختار شکنی و بازسازی ادراک تماشاگر نسبت به فهمی است که از جهان اجتماعی دارد. به عبارت دیگر تدوینگر بر حالات عاطفی و روان شناختی تماشاگر تاکید می‌کند.