آموزشی تدوین غیر تداومی چیست و چه تفاوتی با تدوین تداومی دارد؟

[-pariya-]

فنون و تکنیک‌های تدوین غیر تداومی
از نظر تاریخی این شیوه تدوین ویژگی آثار فیلم‌سازان آوانگارد اروپایی دهه ۱۹۲۰ می‌باشد. بنابراین تدوین غیر تداومی مبنایی برای معرفی و شناسایی فیلم‌سازان مدرن و آوانگارد شد. در این روش، تدوینگر بر تمایز، تفاوت و استقلال بین نماها تاکید می‌کند. روش غیر تداومی فنون و تکنیک‌های خاص خود را دارد و عمده‌ترین فنون و تکنیک‌های این روش به شرح زیر می‌باشد:

 

[-pariya-]

برش پرشی (jump cut)
وارد کردن نماهای ناآشنا
تکرار نماهایی از سکانس
استفاده از قاب بی‌حرکت
نقض برخی قوانین تدوین تداومی توسط تدوینگر نظیر قوانین خط فرضی، برهم زدن تداوم دید و ….
بالا بردن سرعت برش نماها
تمرکز بر کمیت و کثرت نماهای نزدیک
ایجاد پیوند بین نمای دور و نزدیک (در این تکنیک ممکن است تدوینگر از نمای میانجی استفاده کند.)

 

[-pariya-]

تکنیک‌های تدوین غیر تدوامی
در تدوین توصیف موضوع دو نمای متفاوت است که نماها با یکدیگر همبستگی دارند. اگرچه بین آنها فصل مشترک فضایی یا گرافیکی وجود ندارد، اما بین آنها مضامین مشترک معنایی دیده می‌شود. از این رو در این روش از تکنیک‌های مختلفی استفاده می‌شود تا بتوان نماهای متفاوت را به بهترین نحو کنار یکدیگر قرار داد. این تکنیک‌ها عبارتند از:

 

[-pariya-]

مونتاژ طولی (متریک): در این تکنیک بدون توجه به محتوای نماها و تنها با ضرب آهنگ طولی نماها، عمل جابجایی بین نماها اعمال می‌شود.
مونتاژ آهنگین (ریتمیک): از نظر آیزنشتاین، مونتاژ آهنگین شکل تعالی یافته مونتاژ طولی می‌باشد که در آن آهنگ برش متناسب با ضرباهنگ حرکت درون نماها و همچنین متناسب با مطالبات از پیش تعین شده‌ی مواد اولیه کار انتخاب می‌شود.

 

[-pariya-]

مونتاژ لحنی یا مایه‌ای (تنال): در این تکنیک منظور از مایه، درجات نوری، رنگی و در حالت کلی درجات روشنی و تیرگی نماها می‌باشد.
مونتاژ فرالحنی یا فوق مایه‌ای (اورتونال): این روش مونتاژ، پیچیده‌ترین روش از نظر آیزنشتاین می‌باشد. به عقیده‌ی او این روش از نظر ساختار و اسلوب، برآیند همه‌ی روش‌های قبلی است.
مونتاژ روشنفکرانه یا اندیشه‌ساز: این روش نوعی هیروگلیف سینمایی است که در عرصه بیان‌های مجازی فیلم به ویژه تشبیه و استعاره شکل می‌گیرد
.

 

[-pariya-]

تفاوت تدوین تداومی و غیر تداومی
تدوین فعالیتی مبتنی‌بر خلاقیت می‌باشد و تدوینگر براساس امر انتخاب برای رسیدن به هدف نهایی چهار تصمیم پیش‌رو دارد. تدوینگر با استفاده از جابجایی، افزودن، حذف کردن و جایگزین کردن می‌تواند به هدف خود دست یابد. تدوینگر با تمرین و تجربه عملی خود می‌تواند، تدوین فیلم را انجام دهد، اما لازم است در این مسیر دانش، فن و هنر خود را نیز ارتقا دهد. بطور کلی در تجربه عملی تدوین فیلم، تدوینگر باید مجموعه‌ای از اصول و پیش فرض‌ها را در تصمیم‌گیری و اجرا در نظر بگیرد.