در این نوع از تدوین، برش میان نماها به گونهای است که بیننده درکی از موقعیت شخصیت و موقعیت صحنه پیدا میکند و نماها به گونهای به یکدیگر برش میخورند که زاویه نگاه مخاطب را هدایت میکند. به همین دلیل به آن “تدوین آرایشی” و یا “تدوین جهت دار” نیز میگویند.
