موضوع نویسنده
Puyannnn
سطح
4
مهمان
- Sep
- 12,928
- 21,871
- مدال‌ها
- 3
تعریف انواع زمین با توجه به قانون نحوه واگذاری و احیای اراضی در جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۵۸/۶/۲۵
زمین موات: زمینی که سابقه عمران و احیا نداشته و به صورت طبیعی باقی مانده است. اگر این زمین داخل در محدوده شهری باشد به آن موات شهری و اگر خارج از آن باشد به آن موات غیر شهری گفته می شود.
زمین دایر: زمین احیا شده ای که مستمرا مورد بهره برداری قرار گرفته باشد.
زمین بایر: زمینی که سابقه احیا دارد ولی به علت اعراض یا عدم بهره برداری مجددا به حالت موات برمی گردد. (مدت زمان عدم بهره برداری باید بیش از پنج سال باشد.)
زمین آیش: زمین دایری که به صورت متناوب طبق عرف محل برای دوره معینی بدون کشت باقی مانده است. این عدم کشت زمین را از حالت احیا خارج نمی کند.
زمین مرتع: زمینی است اعم از کوه و دامنه یا زمین مسطح که در فصل چرا دارای پوششی از نباتات علوفه ای خودرو بوده و با توجه به سابقه چرا عرفا مرتع شناخته شود.
جنگل و بیشه طبیعی: مجموعه ای از عرصه و هوایی مرکب از موجودات زنده از منشا نباتی و از منشا حیوانی که دست بشر در ایجاد و پرورش آن دخیل نبوده باشد.
زمین مستحدثه: زمینی که در نتیجه خشک شدن و عقب رفتن دریاها و دریاچه ها و تغییر بستر رودخانه ها یا خشک شدن تالاب ها ایجاد می گردد.
زمین ساحلی: زمینی است که در مجاورت و حریم دریا و دریاچه یا اراضی مستحدثه قرار گرفته است. حریم دریا مشروط بر آنکه از جاده ساحلی دست درازی نکند تا سیصد متر از دریا می باشد. در غیر این صورت حریم تا لب جاده ساحلی است.
زمین شهری: زمینی است که در محدوده قانونی و حریم استحفاظی شهرها و شهرک ها قرار گرفته است. حریم شهرها به وسیله شورای شهر و وزارت کشور تعیین می شود.
زمین موات: زمینی که سابقه عمران و احیا نداشته و به صورت طبیعی باقی مانده است. اگر این زمین داخل در محدوده شهری باشد به آن موات شهری و اگر خارج از آن باشد به آن موات غیر شهری گفته می شود.
زمین دایر: زمین احیا شده ای که مستمرا مورد بهره برداری قرار گرفته باشد.
زمین بایر: زمینی که سابقه احیا دارد ولی به علت اعراض یا عدم بهره برداری مجددا به حالت موات برمی گردد. (مدت زمان عدم بهره برداری باید بیش از پنج سال باشد.)
زمین آیش: زمین دایری که به صورت متناوب طبق عرف محل برای دوره معینی بدون کشت باقی مانده است. این عدم کشت زمین را از حالت احیا خارج نمی کند.
زمین مرتع: زمینی است اعم از کوه و دامنه یا زمین مسطح که در فصل چرا دارای پوششی از نباتات علوفه ای خودرو بوده و با توجه به سابقه چرا عرفا مرتع شناخته شود.
جنگل و بیشه طبیعی: مجموعه ای از عرصه و هوایی مرکب از موجودات زنده از منشا نباتی و از منشا حیوانی که دست بشر در ایجاد و پرورش آن دخیل نبوده باشد.
زمین مستحدثه: زمینی که در نتیجه خشک شدن و عقب رفتن دریاها و دریاچه ها و تغییر بستر رودخانه ها یا خشک شدن تالاب ها ایجاد می گردد.
زمین ساحلی: زمینی است که در مجاورت و حریم دریا و دریاچه یا اراضی مستحدثه قرار گرفته است. حریم دریا مشروط بر آنکه از جاده ساحلی دست درازی نکند تا سیصد متر از دریا می باشد. در غیر این صورت حریم تا لب جاده ساحلی است.
زمین شهری: زمینی است که در محدوده قانونی و حریم استحفاظی شهرها و شهرک ها قرار گرفته است. حریم شهرها به وسیله شورای شهر و وزارت کشور تعیین می شود.
آخرین ویرایش:
