آموزشی تعلیق

[نهال رادان]

هیجان در داستان را چرا لازم داریم؟ آیا اصلا لزومی به هیجان در داستان هست؟ چگونه نویسنده می تواند این هیجان را به خواننده منتقل کند؟ در پاسخ: هیجان یکی از ابزارهای همراه کردن خواننده در داستان است. شما باید بتوانی داستانت را طوری بنویسی که بدون آنکه به نامت ( معروف یا غیر معروف ) توجهی شود ، داستانت را خواننده تا پایان بخواند یا چند بار بخواند و لذت مجدد ببرد یا با چند بار خوانش متوجه لایه های پنهان اثر شما به عنوان نویسنده شود. هیجان بر اثر غلبه بر کسالت خوننده به وجود می اید. غلبه بر چه؟ بر1- یکنواختی داستان 2- تکراری بودن سوژه _3_ بی اهمیت بودن و عدم ارتباط موضوع با علایق خواننده 4_ قابل حدس بودن نویسنده و صرفنظر از ادامه خوانش اثر شما 5- مکانیکی بودن اثر شما و بی روح بودن داستان 6_ عدم هضم داستان و کند شدن خوانش7_ فقدان حادثه در داستان 8_ زیاد بودن حادثه ها و گیج شدن خواننده و رها کردن کار. دلایلی دیگر هم می توان برای کسالت داستان شما بیان کرد. کسالت در اینجا یعنی بی حوصله کردن و تصمیم خواننده در ذهنش برای بسن کتاب و واگذار کردن خوانش داستان به وقتی دیگر.