Puyannnn
سطح
4
مهمان
- Sep
- 13,534
- 22,013
- مدالها
- 3
مفهوم رکن معنوی یا رکن روانی جرم مورد بررسی قرار گرفته و اجزای تشکیل دهنده آن ، اعم از سوء نیت عام و سوء نیت خاص مورد بررسی قرار گرفت . با این وجود ، گاها رکن معنوی جرم ، شامل اراده ، قصد و سوء نیت ، با مفاهیم مشابهی همچون تقصیر و انگیزه خَلط می شود . به همین دلیل ، در این قسمت تفاوت عنصر معنوی جرم با تقصیر و انگیزه را مورد بررسی قرار خواهیم داد .
همانطور که در قسمت قبل نیز اشاره شد ، رکن روانی یا عنصر معنوی در جرایم عمدی ، خود را به صورت عمد و قصد نشان می دهد که شامل قصد فعل و قصد ایجاد نتیجه از عمل مجرمانه می باشد . اما همه جرایم ، عمدی نیستند ؛ بلکه در برخی از جرایم غیر عمدی ، نیازی نیست که حتما مرتکب ، قصد و سوء نیت داشته باشد . بلکه همین که مرتکب تقصیر شده باشد ، رکن معنوی یا روانی جرم محقق می شود . لذا تقصیر ، رکن روانی جرایم غیر عمدی است ، در حالی که در جرایم عمدی ، قصد مجرمانه عنصر روانی جرم است .
در تشریح تقصیر و تفاوت آن با عنصر معنوی جرایم عمدی باید گفت که بر اساس قانون مجازات اسلامی ، تقصیر می تواند به چند شکل صورت گیرد و سبب تحقق رکن معنوی جرم شود . لذا تقصیر در جرایم غیر عمدی به صورت بی احتیاطی ، بی مبالاتی ، عدم مهارت و عدم رعایت نظامات دولتی خود را نشان داده و برای تحقق عنصر معنوی جرائم غیر عمدی کافیست . مثل زمانی که قتل در تصادفات رانندگی رخ می دهد .
اما در خصوص تفاوت رکن معنوی جرم با انگیزه ، باید گفت که به طور کلی انگیزه ، عبارت است از آن نیرویی که مرتکب را تشویق می کند که عمل مجرمانه ای را انجام بدهد . به عنوان مثال ، انگیزه شخص از ارتکاب جرم قتل ، می تواند به خاطر انتقام گرفتن از شخص باشد . لذا انگیزه ، با رکن و عنصر معنوی یا روانی جرم متفاوت است و معمولا انگیزه ، نقشی در اثبات رکن روانی یا معنوی جرم ندارد و صرفا در برخی موارد ، ممکن است سبب تخفیف در مجازات شود ؛ بویژه در ارتکاب جرم با انگیزه ای شرافتمندانه .
همانطور که در قسمت قبل نیز اشاره شد ، رکن روانی یا عنصر معنوی در جرایم عمدی ، خود را به صورت عمد و قصد نشان می دهد که شامل قصد فعل و قصد ایجاد نتیجه از عمل مجرمانه می باشد . اما همه جرایم ، عمدی نیستند ؛ بلکه در برخی از جرایم غیر عمدی ، نیازی نیست که حتما مرتکب ، قصد و سوء نیت داشته باشد . بلکه همین که مرتکب تقصیر شده باشد ، رکن معنوی یا روانی جرم محقق می شود . لذا تقصیر ، رکن روانی جرایم غیر عمدی است ، در حالی که در جرایم عمدی ، قصد مجرمانه عنصر روانی جرم است .
در تشریح تقصیر و تفاوت آن با عنصر معنوی جرایم عمدی باید گفت که بر اساس قانون مجازات اسلامی ، تقصیر می تواند به چند شکل صورت گیرد و سبب تحقق رکن معنوی جرم شود . لذا تقصیر در جرایم غیر عمدی به صورت بی احتیاطی ، بی مبالاتی ، عدم مهارت و عدم رعایت نظامات دولتی خود را نشان داده و برای تحقق عنصر معنوی جرائم غیر عمدی کافیست . مثل زمانی که قتل در تصادفات رانندگی رخ می دهد .
اما در خصوص تفاوت رکن معنوی جرم با انگیزه ، باید گفت که به طور کلی انگیزه ، عبارت است از آن نیرویی که مرتکب را تشویق می کند که عمل مجرمانه ای را انجام بدهد . به عنوان مثال ، انگیزه شخص از ارتکاب جرم قتل ، می تواند به خاطر انتقام گرفتن از شخص باشد . لذا انگیزه ، با رکن و عنصر معنوی یا روانی جرم متفاوت است و معمولا انگیزه ، نقشی در اثبات رکن روانی یا معنوی جرم ندارد و صرفا در برخی موارد ، ممکن است سبب تخفیف در مجازات شود ؛ بویژه در ارتکاب جرم با انگیزه ای شرافتمندانه .