آموزشی تمپو

[vian]

تمپو​

«تمپو» (Tempo) در یک قطعه موسیقی، به سرعت نواختن آن قطعه می‌گویند. به طور کلی دو راه برای نمایش تمپو یک قطعه موسیقی وجود دارد. ممکن است که سرعت قطعه را به کمک عدد مترونوم در بالای خطوط حامل و ابتدای قطعه نمایش دهیم یا از عبارات و اصطلاحات کلی به جای عدد بهره بگیریم که این نوع از نمایش نیز در بالای خطوط حامل ظاهر می‌شوند. البته اگر در بخش‌های مختلف یک قطعه، تغییر تمپو داشته باشیم، در همان محل، این سرعت نمایش داده خواهد شد.​

 

[vian]

البته در برخی موارد، این اعداد به همراه اصطلاحاتی نوشته می‌شوند که ممکن است قدری گمراه کننده باشند. به طور مثال، ممکن است مترونوم 120 داشته باشید اما در کنار آن عبارت «Allegro» نوشته شده باشد یا این‌که با مترونوم ۸۰،‌ عبارت «Andante» داشته باشید. در حقیقت، Allegro قدری سریع‌تر از Andante است اما مقدار دقیق 120 ضرب بر دقیقه را نمی‌توان برای آن در نظر گرفت.​

 

[vian]

علامت گذاری مترونوم
سرعتی که بر روی یک قطعه موسیقی نوشته شده، بر اساس ضرب بر دقیقه (bpm) تنظیم شده است. برای تنظیم سرعت می‌توان از یک ساعت بهره گرفت اما راه ساده‌تر، استفاده از یک مترونوم خواهد بود. مترونوم، ابزاری برای محاسبه تمپو است که در بالا مشاهده می‌کنید. البته نرم‌افزارهای مختلفی نیز برای نمایش مترونوم توسعه پیدا کرده‌اند که می‌توانید از آن‌ها در موبایل یا کامپیوتر خود استفاده کنید. تصویر زیر، برخی از نمونه‌های نمایش تمپو را نشان می‌دهد.​

 

[vian]

اصطلاحات تمپو
همانطور که گفته شد، ممکن است در ابتدای یک قطعه موسیقی، هیچ عددی ذکر نشود. در چنین شرایطی، نوازنده باید به کمک دانش موسیقی و انواع ژانر، سرعت قطعه را تشخیص دهد. در صورت امکان، برای فهم سرعت قطعه نیز می‌توان به اجراهای قبل گوش کرد. در بیشتر موارد، خاصه در قطعات قدیمی، از علامت‌گذاری‌های ایتالیایی برای بیان سرعت استفاده می‌شود​

 

[vian]

تکرار و سایر علائم در تئوری موسیقی​

تکرار، خواه به طور دقیق یا به همراه تغییراتی کوچک، از اصول اساسی در سازماندهی موسیقی به شمار می‌آید. نت‌ها، موتیف‌ها، بخش‌ها، ریتم‌ها، ملودی و توالی آکوردها اگر با تکرار همراه باشند به شنونده در القای حس مناسب بسیار کمک می‌کنند. به عبارت دیگر، یک موسیقی خوب، موسیقی است که در آن، تکرار داشته باشیم.​

 

[vian]

علامت‌های مختلفی نیز برای نمایش تکرار وجود دارند. در گذشته و حتی امروزه، برای صرفه‌جویی در مصرف جوهر، کاغذ و کاهش تورق، از علائم مخصوصی برای نمایش تکرار استفاده می‌کردند.
در بحث تئوری موسیقی اگر تکرارها بسیار کوچک و در حد یک یا دو میزان باشند، از علامتی همچون تصویر زیر کمک می‌گیریم.​

 

[vian]

اگر در بخشی از یک قطعه،‌ تکرارهایی با طول متوسط (بین ۴ تا ۳۲ میزان) داشته باشید، از علامت‌های تکرار همچون تصویر زیر کمک می‌گیرید. این علامت‌ها به صورت یک جفت‌خط با دو نقطه در سمت راست یا چپ نمایش داده می‌شوند. اگر این دو نقطه در سمت راست قرار داشته باشند، شروع تکرار و اگر در سمت چپ قرار بگیرند، پایان تکرار را نشان می‌دهند. اگر هیچ علامت شروعی وجود نداشت، زمانی که به علامت تکرار می‌رسید باید از ابتدای قطعه شروع به نواختن کنید.
در موسیقی کلاسیک غربی، بسیاری از دستورالعمل‌های مربوط به تکرار را به زبان ایتالیایی می‌نویسند​