جشن‌ها جشن و سوگواری

['Nika]

گاهشماری ایران باستان پر از جشن‌هایی بود که در طول سال برگزار می‌شد این جشن‌ها پیوند تنگاتنگی با باورهای دینی و زندگی سیاسی اجتماعی و اقتصادی مردم ایران به ویژه فعالیت‌های کشاورزی داشت.

 

['Nika]

ویژگی برجسته جشن‌های باستانی عبادت و شکرگزاری به درگاه خداوند بزرگ بود.

 

['Nika]

گاهنبارها،نوروز،مهرگان و سده از مشهورترین جشن‌های ایران باستان به شمار می‌روند.

 

['Nika]

گاهنبارها:
عبارت بودند از شش جشن که به شکرانه آفریده شدن عناصر اصلی خلقت یعنی آسمان آب زمین گیاه جانوران و انسان که در ۶ وقت معین از ماه‌های سال برگزار می‌شد

 

['Nika]

جشن نوروز از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی است که به جمشید نخستین پادشاه افسانه‌ای ایران نسبت داده می‌شود ایرانیان و ملت‌های هم فرهنگ با آنان همچنان نوروز را گرامی داشته و با آداب و رسوم ویژه‌ای جشن می‌گیرند.

 

['Nika]

برگزاری جشن‌های گوناگون فرصتی برای مردم بود که ضمن شادی تفریح و معاشرت با یکدیگر وفاداری خود را به پادشاه ابراز کنند این جشن‌ها تاثیر بسزایی بر اتحاد و انسجام ایرانیان در طول تاریخ داشته و عامل موثری در تقویت هویت جمعی آنان بوده است.

 

['Nika]

ایرانیان باستان علاوه بر گرامی‌داشت جشن‌ها مراسم سوگواری برای مردگان را نیز با آداب و تشریفات ویژه‌ای برگزار می‌کردند در مراسم سوگواری درگذشتگان ضمن خواندن دعا نیکی‌های شخص از دنیا رفته را یادآوری می‌کردند ایرانیان احترام خاصی برای ارواح پدران و مادرانشان قائل بودند از این رو در برخی از جشن‌ها مراسم ویژه‌ای را برای آرامش ارواح آنان انجام می‌دادند.