فلسفی جملات زیبای صادق هدایت

[اولدوز]

اگر مرگ نبود فریادهای نا امیدی به آسمان بلند می شد، به طبیعت نفرین می فرستاد
***
ما بچه مرگ هستیم و مرگ است که ما را از فریب های زندگانی نجات می دهد
***
انسان چهره مرگ را ترسناک کرده و از آن گریزان است.
***
مرگ بهترین پناه دردها و غمها و رنج ها و بیدادگری های زندگانی است.
***
زد بهترین و قشنگ ترین و باهوش ترین انسان همیشه نقص دیده می شود

 

[اولدوز]

هرکس مطابق افکار خودش دیگری را قضاوت می کند.
***
مرگ، مادر مهربانی است که بچه ی خود را پس از یک روز طوفانی در آغوش کشیده، نوازش میکند و می خواباند.
***
مرگ، همه هستی ها را به یک چشم نگریسته و سرنوشت آنها را یکسان میکند نه توانگر می شناسد و نه گدا.

 

[اولدوز]

فقط با سایه ی خودم خوب میتوانم حرف بزنم ، اوست که مرا وادار به حرف زدن می کند ، فقط او میتواند مرا بشناسد ، او حتماً می فهمد … می خواهم عصاره ، نه ، شراب تلخ زندگی خودم را چکه چکه در گلوی خشک سایه ام چکانیده به او بگویم:

” ایــن زنـــــدگــــی ِ مـن اســت !
***
تنها مرگ است که دروغ نمی گوید.

 

[اولدوز]

در زندگی زخم هایی هست که مثل خوره روح آدم را آهسته در انزوا می خورد و می تراشد. این دردها را نمی شود به کسی اظهار کرد چون عموما عادت دارند این درددهای باور نکردنی را جزو اتفاقات و پیش آمدهای نادر و عجیب بشمرند و اگر کسی بگوید یا بنویسد مردم بر سبیل عقاید جاری و عقاید خودشان سعی می کنند آنرا با لبخند شکاک و تمسخرامیز تلقی بکنند .

 

[اولدوز]

وقتی انسان شهری را وداع می كند، مقداری از یادگار، احساسات و كمی از هستی خودش را در آنجا می گذارد.
***
عشق چیست؟ برای همه رجاله ها یک هرزگی یک ولنگاری موقتی است . عشق رجاله ها را باید در تصنیفهای و فحشا و اصطلاحات رکیک که در عالم مستی و هشیاری تکرار میکنند پیدا کرد

 

[اولدوز]

اگر کسی تمدن می خواهد باید وحشیگری و بی شرفی ها را فراموش کند.
***
از زمانی که همه روابط خودم را با دیگران بریده ام می خواهم خودم را بهتر بشناسم
***
تا ممكن است باید افکار خودم را برای خودم نگه دارم و اگر حالا تصمیم گرفته ام كه بنویسم ، فقط برای اینست كه خودم را به سایه ام معرفی كنم

 

[اولدوز]

در زندگی زخم هایی هست كه مثل خوره روح را آهسته در انزوا می خورد و می تراشد
***
وقتی انسان شهری را وداع می کند مقداری از یادگار احساسات و كمی از هستی خودش را در آنجا می گذارد
***
انسانها زندگانی را پیوسته دشوار نموده ، گمان می کنند به خوشبختی خواهند رسید
***
فاح*ش*ه آن مردیست که در زندگی خود از همخوابگی با بزغاله ای هم نمیگذرد انوقت دنبال دختر باکره میگردد

***

یک احساساتی هست یک چیزهایی هست که نمی شود به دیگری فهماند نمی شود گفت ، آدم را مسخره می کنند هر کسی مطابق افکار خودش دیگری را قضاوت می کند

 

[اولدوز]

آدمیزاد یکه و تنها و بی پشت و پناه است و در سرزمین ناسازگار گمنامی زیست می کند که زادبوم او نیست با هیچ ک.س نمی تواند پیوند و وابستگی داشته باشد خودش هم می داند
***
من از بس چیزهای متناقص دیده و حرف های جور به جور شنیده ام و از بسکه دید چشم هایم روی سطح اشیاء مختلف سابیده شده این قشر نازک و سختی که روح پشت آن پنهان است حالا هیچ چیزی را باور نمی کنم به ثقل و ثبوت اشیاء به حقایق آشکار و روشن همین الان هم شک دارم

***

اصلا مرده شور این طبیعت مرا ببرد حق به جانب آنهایی است که میگویند بهشت و دوزخ در خود اشخاص است بعضیها خوش بدنیا میآیند و بعضیها ناخوش