متفرقه جهان متجدد بر اساس هویت دنیوی خود،علوم و عقلانی و وحیانی را علم حساب نمی کند به چه منظور است؟!

[حیفآ؛]

هم اکنون این رویکرد، در جهان غرب نیز پذیرفته نیست و با مخالفتهای اساسی متفکران غربی مواجه شده است. وقتی دربارۀ موضوعی، دانش علمی قابل توجهی فراهم میشود، علم ویژهای شکل میگیرد. هر علمی دربارۀ موضوعی خاص
بحث میکند. از اینرو علوم از نظر موضوع متفاوت ً اند؛ مثال پدیدههای طبیعی موضوع علوم فیزیکی و موجودات زنده موضوع علوم زیستی هستند. موضوع علوم اجتماعی چیست؟
در اوایل قرن بیستم میلادی عده ای در جهان غرب پیدا شدند که به جای 《موضوع》 بر 《روش》 علوم تأکید کردند. آنها روش تجربی را تنها روش کسب علم دانستند و گفتند که همۀ علوم باید از یک روش یعنی روش تجربی استفاده کنند.
آنها با این گفته بهتدریج به این برداشت دامن زدند که فقط علم تجربی علم است. آنان سایر علوم مانند فلسفه، اخالق و علوم دینی را غیرعلمی دانستند و علوم انسانی و اجتماعی را فقط در صورتی که از روش تجربی استفاده کنند، علم
تلقی کردند.

 

[حیفآ؛]

این رویکرد از نیمه دوم قرن بیستم با چالش های متعددی مواجه شد و کم کم در محافل علمی از رونق افتاد. یکی از این چالش ها، علم ریاضی بود؛ علمی که فراتر از مشاهده و تجربه است و اگر تجربۀ ما بر خالف اصول اولیۀ آن باشد، ما تجربە خودمان را نادرست می دانیم.اگر هزار نفر بیایند و 510 گردو را در کنار 320 گردو ؛ بشمارند و مجموع این گردوها را 831 گردو اعالم کنند، ما نظر همۀ آنها را نادرست میدانیم و 830 را نتیجۀ درست شمارش میدانیم. یا اگر هزار نفر با نقاله، زوایای داخلی مثلثی را اندازه بگیرند و مجموع زوایا را 179 درجه اعالم کنند، نظر همۀ آنها را خطا میدانیم.