مجموعه اشعار حامد بیدل

[mobina01]

اشعار حامد بیدل​

 

[mobina01]

.
من که صد راز مگو در دل تنها دارم
بی سبب نیست اگر میل به صحرا دارم

دانی از مطلع چشمان تو شاعر شده ام
بزم شعری همه شب با دل شیدا دارم

شعله ی عشق به جان می خرم و باکی نیست
کی از این آتش افروخته پروا دارم

چشم بستم که نبیند دل عاشق بی تو
روز تاریکتری از شب یلدا دارم

منم آن شمع که در اشک خودم غرق شدم
باز هم بهر عزا نور، مهیّا دارم

بر وفایم سند محکم اگر میخواهی
پای این عاشقی از خون خود امضاء دارم

 

[mobina01]

صوت مرغان لب تالاب میچسبد به من
عطرِ جان بخش گل مرداب میچسبد به من

در کنارت با جسارت گفتن از راز دل و
راه رفتن در شب مهتاب میچسبد به من

بر لب دریا ز لبهایت لبالب ساغر و
میگساری با شراب ناب میچسبد به من

از عطش لبریز بودن، بیقرار بیقرار
بوسه بازی با لب بیتاب میچسبد به من

غرق رؤیای محال با تو بودن خفتن و
دیدنت حتّی میان خواب میچسبد به من

 

[mobina01]

دزدیده شد دلی که سراپا دچار توست
کتمان نکن عزیز دلم، کار کار توست

بشکن، بسوز، مال تو، هر گونه مایلی
قلبم امانتی است که در اختیار توست

با هر غزل قلم زده فریاد بیصدا
بیچاره دل که سرخوش و رقصان به دار توست

لکنت گرفته قافیه از طرز رفتنت
تردید نیست اینهمه از اقتدار توست

مانند سایه پشت سرت حیّ و حاضرم
قلبم ستاره ایست که روی مدار توست

دل بردن و شکستن و کشتن به یک نگاه
شد امتیاز خاص که در انحصار توست

در امتداد فاصله با درد گویمت
خوشبخت آن دلی که دمادم کنار توست