امام شناسی حضرت سلیمان

[ZaHARa]

برای حضرت سلیمان

 

[ZaHARa]

فرزند حضرت داوود (ع)، سُلَیمان نام داشت. او یکی از انبیاء مهم بنی اسرائیل بود که در ۹۳۱ پیش از میلاد در« بیت لحم» فلسطین دیده به جهان گشود. از خصوصیات ظاهری این حضرت می توان به سفیدرویی، درشت اندامی و پرمویی او اشاره کرد. وی از خداوند، حکومتی را تقاضا کرد که پس از او مستحق هیچ ک.س نباشد. دعای او توسط خداوند به استجابت رسید و جنیان، شیاطین، باد و پرندگان به جز انسانها ، تحت فرمان او در آمدند.

 

[ZaHARa]

وفات حضرت سلیمان (ع):​

خداوند متعال به حضرت سلیمان( ع) درباره ی مرگش وحى کرد:نشانه مرگ تو رویش درختی در بیت المقدس است که این درخت« خرنوبه» نام دارد. حضرت سلیمان( ع) روزى فهمید که درختی در بیت المقدس روییده است. نام آن درخت را پرسید. درخت گفت:« خرنوبه»! سلیمان بی درنگ به محل عبادتش رفت و در حالت ایستاده که بر عصایش تکیه داده بود، از دنیا رفت. سلیمان تا چند روز پس از مرگش به همان وضع بود و جنّ ها و انسان ها به تصوّر اینکه وی زنده است و نگاهشان می کند، مثل گذشته مشغول به فعالیت بودند تا این که موریانه ای به عصای او وارد شد و درون عصا را خورد. عصا شکست و سلیمان بر زمین افتاد.( اینجا بود که همه فهمیدند حضرت سلیمان( ع) از دنیا رفته است)

 

[ZaHARa]

ارتباط حضرت سلیمان (ع) با ملکه سبا:​

در خصوص سلیمان و ملکه سبا داستان های بسیاری نقل شده است. حضرت سلیمان( ع) طبق نوشتارهای یهودیان بر تمامی موجودات زنده در جهان تسلط پیدا کرده بود ولی روزی فهمید که هدهد نزد وی نیامده است. کسی را به دنبال هدهد فرستاد و هدهد به او گفت که به سرزمین جدیدی رفته بوده است. هدهد در شرق به سرزمینی رفته بوده است که بسیار ثروتمند بوده و سبا نام رئیس آن ملکه بوده است. سلیمان هدهد را نزد ملکه سبا فرستاد تا او را به دربارش دعوت کند. ملکه سبا با هدایای زیادی از طلا، ادویه و سنگ های قیمتی به دربار حضرت سلیمان( ع) رفت و سلیمان هر آنچه که ملکه تقاضا می‌کرد را به او می‌داد و عاقبت او با خشنودی از دربار سلیمان بازگشت.