امام شناسی حضرت نوح

[ZaHARa]

شروع طوفان نوح:​

هنگامی که طوفان شروع شد، آب فورا بالا آمد و کشتی در میان امواج خروشان به حرکت در آمد. سیل و آب سرتاسر جهان را فرا گرفت و تنها سرنشینان این کشتی نجات پیدا کردند و بت پرستان به هلاکت رسیدند. پس از اینکه مجازات الهی در مورد قوم ستمگر به پایان رسید، خداوند دستور داد تا زمین آب جاری شده بر روی خود را بلعیده و بارش باران متوقف شود. سپس کشتی بر ساحل کوه جودی لنگر انداخت. نسل بشر کم کم از همان تعداد 70 تا 80 نفر محدود که سه نفر آنها پسران حضرت نوح (ع) بودند، ادامه پیدا کرد و نوح نیز بر فراز کوه جودی مسجدی بنا کرد و در آن همراه با پیروانش به پرستش خدای یکتا مشغول شد.

 

[ZaHARa]

مرگ حضرت نوح (ع):​

در اواخر عمر حضرت نوح (ع)، فرشته وحی جبرئیل نازل شد و گفت که زمان امامت او به پایان رسیده است و عمر وی رو به اتمام است. پس اسم اکبر و علم نبوت خود را به فرزندت «سام» واگذار کن؛ زیرا من زمین را بدون حجت قرار نخواهم داد و برای هر قومی یک امام و هادی بر می گزینم تا مردم را به راه حق هدایت نماید. حضرت نوح (ع) نیز فرمان خداوند را اجرا نمود و سام را وصی خود کرد و همچنین پیروان و فرزندانش را به آمدن پیامبری به نام «هود» بشارت داد. پس از این وصایا، دعوت حق را لبیک گفت و اعزرائیل فرشته مرگ روح او را قبض کرد.

 

[ZaHARa]

نام حضرت نوح (ع) در قرآن کریم::​

حضرت نوح یکی از 36 پیامبری است که نامش در قرآن کریم ذکر شده است. نام او عنوان یکی از سوره های قرآن کریم است و به علاوه 43 مرتبه در 26 سوره قرآن کریم نیز ذکر شده است. در قرآن کریم تنها کلیاتی از زندگی حضرت نوح توضیح داده شده و جزئیاتی از آن بیان نشده است.