حقوق بین‌الملل حقوق بين الملل درياها و حفاظت از محيط زيست دريايي ( آلودگي دريايي)

[Zohre☆]

اثر نشت نفت از سكوي نفتي كمپاني يونيون در اوايل 1969 و ... دولت هارا بر آن داشت كه از سرسختي دست برداشته و به سوي اتخاذ تدابير بين المللي مناسب براي مبارزه با آلودگي گام بردارند؛ به ويژه آنكه با تشكيلكنفرانس جهاني استكهلم ( ژوئن 1972) نگرش

 

[Zohre☆]

جديدي در مورد محيط زيست به نام حقوق بشر ايجاد شد. ضرورت اقدام بين المللي مؤثر و دقيق در حفاظت از محيط زيست دريائي، با سانحه كشتي توري كانيون احساس شد. نفتكش ليبريائي توري كانيون در 18 مارس 1967 در آب هاي آزاد مجاور سواحل انگلستان به يك

 

[Zohre☆]

تخته سنگ برخورد كرد و اين امر سبب شد كه مقدار زيادي از نفت كشتي به دريا ريخته شود. دولت انگليس براي جلوگيري از آلودگي بيشتر تصميم گرفت كشتي مذكور را بمباران كند و با آتش زدن بقيه محموله نفتكش از گسترش ميزان آلودگي بكاهد.

 

[Zohre☆]

بعداز اين حادثه نامناسب بودن اقدامات بازدارنده و قوانين در مورد مسئوليت حمل و نقل دريائي مطرح شد.

بعد از اين سانحه ، مجمع عمومي سازمان ملل متحد در 17 دسامبر 1968، قطعنامه 2114 در مورد همكاري بين المللي در مسائل مربوط به درياها و اقيانوسها را تصويب نمود و از كشورهاي عضو و سازمان هاي بين المللي دعوت نمود كه روند اتخاذ موافقتنامه هاي بين

 

[Zohre☆]

المللي مؤثر در جلوگيري و كنترل آلودگي دريائي را بهبود بخشند . در 21 دسامبر همان سال، مجمع عمومي از دبير كل درخواست نمود كه آلودگي درياها را به دليل گسترش استفاده از بستر درياها مورد مطالعه قرار دهد. در طول اين دوره ، تلاش هاي جهاني ، بر دستيابي به راه حل مسائل ناشي از سوانح مولد آلودگي جدي دريائي تمركز يافته بود .