اشعار درحال تایپ {خرمنی آوار ز عُقده‌هایم} اثر ▪︎آرمینا منظری کاربر انجمن رمان بوک▪︎

[ARMINA]

نام اثر: خَرمنی آوار ز عقده‌هایم
نویسنده: آرمینا منظری
ژانر: تراژدی، عاشقانه
قالب: چهار پاره

مقدمه:
گویند عقده‌ها آتش شوند
این آتش سوزان را چگونه خاموش کنم؟

دردها چه بسیار شدند گریبان قلبم
بگو تا بدانم این درد را چگونه فراموش کنم؟

 

[mobina01]

با سلام.
شاعر عزیز، ضمن خوش‌آمدگویی و سپاس از انتخاب انجمن رمان بوک برای منتشر کردن آثارتان خود؛ خواهشمندیم قبل از منتشر اشعار خود، قوانین زیر را با دقت مطالعه کنید.
[قوانین ساب اشعار در حال تایپ ]

پس از ارسال پانزده پست می‌توانید درخواست جلد برای اشعار خود دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار ]

پس از گذشت پانزده پست می‌توانید درخواست تعیین سطح برای اشعارتان بدهید:
[درخواست تگ مجموعه اشعار رمان بوک]

در صورتی که نمی‌خواهید به نوشتن اشعارتان ادامه دهید و یا سوالی دارید در تاپیک زیر اعلام کنید:
[تایپک پرسش و پاسخ تالار شعر ]
اگر اشعارتان به پایان رسید در این تاپیک اعلام کنید:
[اعلام پایان اشعار کاربران]
شاعران دقت کنند در صورتی که دو ماه تاپیکشان آپدیت نشود تاپیک بسته می‌شود.
با آرزوی موفقیت شما
[ مدیریت تالار شعر]
​

 

[ARMINA]

شاه‌ بیتی نویسم ز حرامان تنم
زخم‌ها آوار شود، دود شود خوشبختی‌ام.

تاج شاهنشاهی اشعار من ناگه فتاد از سرم
بس کنید دیگر، این خوشی‌ها اخر شود مایه‌ٌ بدبختی‌ام.

 

[ARMINA]

دختری آشفته حالم، گهی ویران گهی آوار
چه ک.س داند دلیل بغضِ سنگین مرا؟

خرامان گشته‌ام در کوچه‌های بی‌کسی
بلبل خوش‌آواز در قفس می‌فهمد حال زار مرا.

 

[ARMINA]

خفته در گلوی من، غباری ز بغض من
حبس شد نفسم، گِله‌ها به که بسپارم؟

خرابش می‌کنم پل آرزوهایی‌ که شد آرامشم
نفرینی از دل سر دهم، عقده‌ها به که بسپارم؟

 

[ARMINA]

زاهدا! دل‌خوشم به شرا*بی که کند خواب مرا
ور نه ورزیدن زهدی که با شید و ریا

باشد که بنوشم مِی از سر اخلاص و صدق
تا که کوبم بر طبلِ غم، بانگی دهم، گویم بیا.

 

[ARMINA]

نع*شه‌ی عشقم، اما در فراغش سوختم
من پُر از ویرانی‌ام، ز عشق زارم مکن

به چَشم دیدم، خود نعش خود به کول گرفتم
با آیات و غزل‌هایت، مسـ*ـت و خرا*باتم مکن.

 

[ARMINA]

شمع و گل و پروانـه همه حیـران عشق‌‌اند
این منم که م*ست و م*ستـانه دیوانه‌ی تـوست

همـه خون که ز عشق من فَـوّاره زند
بی‌شک همه از مهـر و وفای جانانه‌ی تـوست.

 

[ARMINA]

دلم را به دُردی‌کش لجهٔ کبریا نشاندی
شدم رعدی باریده در صحـرا، در حسرت تو

چـونان زیبا به من آموختی درس وفا را
صـنوبری بودم، سوخت شدم در حسرت تو.

 

[ARMINA]

برق رویا زده بر فرّ و فروغ چـشمانت
نگاهت بی‌گمان گران بود و من بی‌بـضاعت

نکند قول صدبو*سه خوابیـست در خیالـم!؟
جان سپردم بی‌امان من در بهای نگاهـت.