ادبیات کهن خر دردمند و گرگ نعلبند

[Rasha_S]

اما همينکه به پاهاي خر نزديک شد خر وقت را غنيمت شمرد و با همه زوري که داشت لگد محکمي به پوزه گرگ زد و دندانهايش را در دهانش ريخت و دستش را شکست.

 

[Rasha_S]

گرگ از ترس و از درد فرياد کشيد و گفت:«عجب خري هستي!»

 

[Rasha_S]

خر گفت:«عجب که ندارد، ولي مي بيني که هر ديوانه اي در کار خودش هوشيار است. تا تو باشي و ديگر هوس گوشت خر نکني!»

 

[Rasha_S]

گرگ شکست خورده ناله کنان و لنگان لنگان از آنجا فرار کرد. در راه روباهي به او برخورد.

 

[Rasha_S]

با ديدن دست شل و پوزه خونين گرگ از او پرسيد:«اي سرور عزيز، اين چه حال است و دست و صورتت چه شده، شکارچي تيرانداز کجا بود؟»

 

[Rasha_S]

گرگ گفت:«شکارچي تيرانداز نبود، من اين بلا را خودم بر سر خودم آوردم.»

 

[Rasha_S]

روباه گفت:«خودت؟ چطور؟ مگر چه کار کردي؟»

 

[Rasha_S]

گرگ گفت:«هيچي، آمدم شغلم را تغيير بدهم و اينطور شد.

 

[Rasha_S]

کار من سلاخي و قصابي بود، زرگري و آهنگري بلد نبودم ولي امروز رفتم نعلبندي کنم!»

 

[Rasha_S]

بنابراین، افراد حتی در سخترین شرایط نیز، می‌توانند با قدرت ذهن خود، آزاد شوند و یا به دام بی‌افتند!