معرفی کتاب خواهر خاموش

[شاهدخت]

خواهر خاموش
نویسنده:دایان چمبرلین
مترجم:الهام عبادی
ویراستار:ام‌البنی خیرخواه حسن‌زاده

 

[شاهدخت]

معرفی کتاب خواهر خاموش
خواهر خاموش یک رمان جنایی و معمایی از دایان چمبرلین است. در این داستان راز یک خودکشی فاش می‌شود. جنایتی پیچیده که یک خودکشی ساده جلوه داده شده است. این کتاب جذاب در لیست پرفروش‌های نیویورک تایمز قرار دارد.

درباره کتاب خواهر خاموش
رایلی خواهری به اسم لیزا داشته که خودکشی کرده است. رایلی این موضوع را بیست سال است که پذیرفته اما حالا مدارک جدیدی پیدا می‌شوند که خودکشی لیزا را رد می‌کنند و رازها و معماهای پیچیده‌ای را جلوی رایلی می‌گذارند. حقایقی که زندگی او را زیر و رو می‌کند و باعث می‌شود خانواده‌اش را دوباره بشناسد.

 

[شاهدخت]

بخشی از کتاب خواهر خاموش
هرگز فکر نمی‌کردم پیش از بیست‌وپنج‌سالگی‌ام، تمام عزیزانم را از دست بدهم. وقتی ماشینم را در مقابل ادارهٔ پست کوچکِ محلهٔ پولوکس‌ویل پارک کردم دوباره هجوم غم را به قلبم احساس کردم. سه ساعت رانندگی از آپارتمانم در دورهام آن‌قدر طولانی به‌نظر می‌رسید که احساس می‌کردم شش ساعت درراه بوده‌ام. در طول مسیر در ذهنم از کارهایی که به‌محض رسیدنم به نیوبِرن باید انجام می‌دادم، فهرستی تهیه کرده بودم. وقتی به آن لیست طولانی فکر می‌کردم بیشتر متوجه تنهایی و بی‌کسی‌ام می‌شدم اما وقت آن را نداشتم که در چنین اندوهی غرق شوم.

 

[شاهدخت]

نخستین کاری که باید انجام می‌دادم این بود که به این ادارهٔ پست که ده کیلومتر دورتر از نیوبرن بود، سری بزنم. با انجام این یک کار، آن را از سر راه برداشته و از لیست حذف می‌کردم. آن کارت سفید بی‌کیفیت را از کیفم بیرون کشیدم و وارد ساختمان شدم. من تنها مشتری آنها بودم؛ به همین خاطر صدای کشیده شدن کتانی ورزشی‌ام بر کف زمین در تمام فضا می‌پیچید. به‌سمت پیشخوان رفتم. کارمند پشت پیشخوان دختر سیاه‌پوستی بود که موهایش را به شکل مرتبی ریز و زنجیره‌ای بافته بود. این نوع بافت مو مرا یاد دوستم شریس انداخت و به همین خاطر چهرهٔ او سریع به دلم نشست.

او پرسید: «چطور می‌تونم کمکتون کنم؟»

کارت را به دستش دادم و گفتم: «درمورد این کارت، خدمت رسیدم. پدرِ من یک ماه پیش فوت کرد. نامه‌های اون رو به آدرسم در دورهام دریافت می‌کنم و این کارت تازگی‌ها به دستم رسید و...»

 

[شاهدخت]

«ما این کارت‌ها رو وقتی‌که شخصی هزینه صندوق پستی‌اش رو پرداخت نکرده باشه، براش می‌فرستیم.» درحالی‌که به کارت نگاه می‌کرد، ادامه داد: «یه اخطاریه است. اگه دو ماه هزینهٔ صندوق پرداخت نشه، ما صندوق رو مسدود می‌کنیم و قفلش رو عوض می‌کنیم.»

کارت را پشت‌ورو کرده و نشانش دادم و گفتم: «بله متوجهم؛ اما ببینید: این اسم پدر من نیست. من نمی‌دونم فِرِد مارکوس کیه. پدر من فرانک مک‌فرسون بود. اینه که فکر می‌کنم این کارت رو اشتباهی برای من فرستادید. فکر نمی‌کنم پدرم اصلاً صندوق پستی داشته باشه. نمی‌دونم برای چی اصلاً باید صندوق پستی می‌داشت. به‌خصوص اینجا در پولوکس‌ویل، درحالی‌که اون در نیوبرن زندگی می‌کنه... می‌کرد.»