سیستم آموزشی این دانشگاه، ترکیبی از علوم حوزوی و علوم جدید است. هدف از تأسیس این دانشگاه، آموزش نیروی انسانی با توانایی علمی در یکی از رشته‌های دانشگاهی همراه و همسو با دانش دینی برای مدیریت در سمت‌های کلیدی و اصلی جمهوری اسلامی اعلام شده است.[۲]
این دانشگاه به نام «مرکز مطالعات مدیریت ایران» قبل از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، شعبهٔ مطالعات مدیریت دانشگاه هاروارد بوده که توسط دو نفر از کارآفرینان مشهور زمان، یعنی حبیب لاجوردی و محمدتقی برخوردار، برای تربیت نسل جدید مدیران و کارشناسانی که با علوم روز دنیا آشنا باشند، شکل گرفت.
این مؤسسه غیردولتی بود و به صورت هیئت امنایی که متشکل از دوازده کارآفرین و مدیر صنعتی برجسته بود، مدیریت می‌شد.
پس از وقوع انقلاب، اموال و کارخانه‌جات افرادی همچون حبیب لاجوردی و محمدتقی برخوردار و برخی دیگر از اعضای هیئت امنای آن توسط انقلابیون مصادره شد و مؤسسهٔ «هاروارد» تصرف شد و نام آن به «امام صادق» تغییر پیدا کرد و مدیریت آن نیز حسینعلی منتظری واگذار گردید و ایشان محمدرضا مهدوی کنی را به عنوان نماینده خود، در آنجا تعیین کرد
