معرفی دانشگاه معماری شیراز

[baran.kh]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

[baran.kh]

دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز، فعالیت خود را ازسال ۱۳۷۳ آغاز نمود. در نخستین گام، بخشی از فضای دانشکده ادبیات و علوم انسانی، به عنوان دانشکده هنر و معماری بود. سپس به دانشکده مهندسی انتقال یافت و از مهرماه سال ۱۳۷۷ دانشکده هنر و معماری به دانشکده ای مستقل تبدیل گردید.

 

[baran.kh]

دانشگاه شیراز (با نام رسمی سازمانی: Shiraz University) که پیش تر دانشگاه پهلوی (Pahlavi University) نام داشت، یکی از دانشگاه های مادر، جامع و دولتی ایران است که در سال ۱۳۲۵ در شیراز تاسیس گردید. در جدیدترین رتبه‌بندی دانشگاه‌های ایران بر اساس بازده علمی، دانشگاه شیراز جزء سه دانشگاه برتر پژوهش‌محور کشور است و یکی از ۵ دانشگاه مادر در رشته‌های مهندسی به‌شمار می‌آید. در اولین گزارش رتبه‌بندی دانشگاه‌های دولتی، دانشگاه شیراز به عنوان سطح یک رتبه‌بندی شده‌است

 

[baran.kh]

دانشگاه پنسیلوانیا (پن)، برای ایجاد آموزش عالی به سبک آمریکایی در این دانشگاه به دولت ایران کمک کرده‌است و گایلورد پی هارول (رئیس دانشگاه پنسیلوانیا از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۷۰) در این تلاش، نقش اساسی داشت.[۷] بنابراین، دانشگاه پنسیلوانیا در شکل‌دادن بسیاری از ادارات و مؤسسات دانشگاه پهلوی بسیار اثرگذار بوده‌است. دانشگاه شیراز، دومین پردیس بزرگ ایران را دارد که توسط معمار آمریکایی مینورو یاماساکی،[۸] که همچنین مرکز تجارت جهانی را نیز طراحی کرده بود، طراحی شد.

 

[baran.kh]

دانشگاه شیراز در زمینه ایجاد برنامه‌های دکترا در ایران پیشگام بوده‌است. اکنون این دانشگاه دارای بیش از ۲۰٬۰۰۰ دانشجو با ۲۰۰ دوره کارشناسی، ۳۰۰ دوره کارشناسی ارشد، یک دوره دکترای حرفه‌ای (دکتر دامپزشکی یا DVM) و ۱۵۰ دوره دکتری می‌باشد.

 

[baran.kh]

دانشگاه شیراز با تأسیس دانشکده فنی با هدف آموزش متخصصان علوم پزشکی با یک برنامه چهار ساله در سال ۱۳۲۵ (۱۹۴۶ میلادی) تأسیس شد. در ابتدا مؤسسه عالی بهداشت نامیده شد، در سال ۱۳۲۹ (۱۹۵۰) به یک دانشکده پزشکی تبدیل شد. در سال ۱۳۳۲ (۱۹۵۳) آموزشکده پرستاری نمازی و دانشکده‌های کشاورزی و هنر و علوم تأسیس شد. با افزودن دانشکده مهندسی و دانشکده دامپزشکی در سال ۱۳۳۳(۱۹۵۴)، به وضعیت دانشگاه ارتقاء یافت و دانشگاه پهلوی نامیده شد. سپس دانشکده دندانپزشکی در سال ۱۳۴۸، دانشکده تحصیلات تکمیلی و کالج الکترونیک در سال ۱۳۴۸، و دانشکده‌های حقوق و آموزش در سال ۱۳۴۹ به دانشگاه اضافه شدند.

 

[baran.kh]

در سال ۱۳۳۹، محمدرضا پهلوی، شاه ایران، رئیس دانشگاه پنسیلوانیا، گیلورد هارول را دعوت کرد تا به ایران بیاید و مؤسسات آموزش عالی ایران را بازرسی کند. هارول به درخواست شاه گزارشی را با عنوان الگویی برای یک دانشگاه جدید در ایران تهیه کرد و شاه متعاقباً تصمیم گرفت که دانشگاه پنسیلوانیا به دولت ایران در تبدیل دانشگاه پهلوی[۱۰] به تنها نهادی در ایران که بر اساس سبک آمریکایی برای تحصیلات در مقاطع بالاتر کمک کند.[۱۱] از این رو دانشگاه پنسیلوانیا (پن) در شکل‌گیری بسیاری از ادارات و موسسات دانشگاه پهلوی بسیار اثرگذار شد.[۱۲] از این رو بسیاری از اعضای هیئت علمی دانشگاه پنسیلوانیا برای تدریس و انجام تحقیقات در دانشگاه به شیراز اعزام شدند و برنامه تبادل گسترده‌ای برقرار شد. رئیس دانشگاه پنسیلوانیا حتی به خاطر کمک از دانشگاه پنسیلوانیا به دانشگاه پهلوی، یک مدرک افتخاری در شیراز اعطا کرد.

 

[baran.kh]

به‌دنبال دعوت محمدرضا پهلوی از رئیس دانشگاه پنسیلوانیا به ایران پس از مذاکراتی چند توسعهٔ دانشگاه شیراز مستقیماً تحت نظر و مدیریت این دانشگاه صاحب‌نام آمریکایی قرار گرفت تا جایی که روابط علمی و فرهنگی بین این دو دانشگاه از مستحکم‌ترین روابط علمی فرهنگی میان ایران و آمریکا گردید و تا روزهای آخر حکومت شاه ادامه داشت.[۱۴] در سال ۱۹۶۲، عیسی صدیق مسئول پیاده‌سازی الگوهای این دانشگاه آیوی لیگ در دانشگاه پهلوی گردید.[۱۵] تدوین بسیاری از دروس، طراحی و توسعه پردیس‌های دانشگاه، تربیت استادان، و بنیان‌گذاری بسیاری از مؤسسات تحقیقاتی دانشگاه پهلوی همه و همه در اختیار این دانشگاه آیوی لیگ قرار گرفتند.[۱۴] بعده‌ها، در دوره هوشنگ نهاوندی، مؤسسه معروف دانشگاه ایالتی کنت نیز در شکل‌گیری و توسعه دانشگاه پهلوی نیز حضور پیدا کرد