انشاء دعوا بر سر انگور

[Kaida]

چهار نفر که زبان های مختلفی داشتد ( عرب ، رومی ، ترک ، فارس ) با هم همسفر شدند و خواستند پولی را که کسی به آن چهار نفر داده بود خرج کنند .
فارس ، یک درهم از آن پول را برای خرید انگور می خواست . عرب می خواست « عنب » بخرد ، ترک « ئوزوم » می خواست و رومی « استافیل » را پیشنهاد داد و میانشان اختلاف افتاد .
در این هنگام دانشمندی که از هر چهار زبان آگاه بود ، یک درهم از آن ها گرفت تا نیاز هر چهار نفر را برطرف سازد .
او انگور خرید و به آنها داد و آنها دوباره با هم مصالحه کردند و دانستند هر چهار نفر یک چیز را می خواهند و هرکدام آن را به زبان خودش بیان می کند .
پیامبران هم که با تمام زبان ها و هدف ها آشنایی دارند ، رشته صلح و اتحاد را بین انسان ها استوار می سازند .
مانند سلیمان نبی که چون زبان حیوانات را میدانست ، بین آنها دوستی برقرار کرد که پلنگ و آهو با هم یک جا زندگی می کردند و یا اتحادی که پیامبر بین دو قوم اوس و خزرج بوجود آورد .