نقد ادبی دلنوشته شکرناز | اثر رها باقری کاربر انجمن رمان بوک

[Me~]

بسمه تعالی
نویسنده عزیز ضمن درود و عرض وقت‌بخیری خدمت شما
سپاس‌گذاریم بابت اعتماد شما از نقد آثار خود در انجمن رمان بوک
*لطفا تا قبل از قرار‌گیری نقد توسط منتقد در این تایپک چیزی ارسال نکنید!
*همچنین پس از ارسال نقد این تایپک به مدت دو روز باز خواهد بود تا شما نظر خود را نسبت به نقد اعلام نمایید!
*در صورتی که از نقد خود ناراضی بودید یا شکایتی از تالار نقد داشتید، می‌توانید شکایت خود را ثبت کنید تا مورد بررسی قرار گیرد!


@Raha Bagheri
منتقد: @~Fateme.h~
مدیر تالار ادبیات: @*aram* @SHAHDOKHT (: ​

 

[Me~]

*به نام خدا*
عنوان: شکرناز
دلنویس: رها باقری
عنوان:
عنوان یک دلنوشته‌ باید در نگاه اول طوری باشد که خواننده هر چند کم و ناچیز به موضوع و ژانر دلنوشته پی ببرد.
دلنوشته یک اثر ادبی است و بهتر است از انتخاب عنوان‌های طولانی پرهیز شود زیرا ماندگاری کمی در ذهن خواننده دارند.
نخستین فاکتوری که باعث جلب نظر و توجه به هرنوشته‌ای می‌شود عنوان است و می‌بایست دلنویس در انتخاب آن دقت کافی را صرف کند.
عنوان یک دلنوشته می‌بایست کوتاه باشد، زیرا ماندگاری بیشتری در ذهن خواننده دارد.
عنوان انتخابی دلنویس گرامی 《شکرناز》است.
عنوان از ترکیب دو کلمه‌ ساخته شده است. عنوان دلنوشته اندازه‌ای استاندارد دارد‌‌.
عنوان دلنوشته مقدار کمی کلیشه‌ای است و کلمه‌های «شکر، ناز» در اکثر دلنوشته‌‌های دیگر دلنویسان دیده می‌شود.
اما اگر عنوان دلنوشته جذابیت و جذب کافی را داشته باشد می‌تواند از مقدار کلیشه‌ای او چشم پوشی کرد و نیاز به تعویض عنوان نیست.
نیازی به تعویض عنوان نیست و عنوان گیرایی لازم را دارد.
نباید کلمات انتخاب شده در عنوان تکراری و کلیشه باشند. نویسنده می‌بایست از کلمات جدید و متنوع برای جذابیت و گیرایی بیشتر دلنوشته استفاده کند.
احساسات به کار رفته در عنوان نماد احساسی‌ است که دلنویس برایش دقت کافی را صرف کرده تا آن را خلق کند و احساست به کار رفته در عنوان و در پارت‌ها یکسان است.
عنوان از لحاظ بار ادبی با محتوی کلی دلنوشته ثابت و یکسان است و همچنین در انتقال احساسات، دلنویس به طور مطلوبی عمل کرده.

ژانر:

ژانر یک دلنوشته در واقع بیانگر این موضوع است که دلنوشته در چه حیطه و سبکی نگارش شده و چه احساساتی را در بر می‌گیرد.
ژانر هر اثر باید در برگیرنده‌ی محتوای کلی اثر بوده و به درستی انتخاب شود. اگر دلنوشته‌ای دارای بیش از یک ژانر بود، باید به ترتیب کلی به جزئی نوشته شده و اکیدا از قرار دادن بیش از ۳ ژانر پرهیز شود. ژانرهای دلنوشته عبارتند‌ از:
《عاشقانه، تراژدی》
دلنویس ژانر درستی برای دلنوشته انتخاب نموده و ژانر عاشقانه و تراژدی در پارت‌ها و مقدمه دیده می‌‌شود و دلنویس به طور برگزیده‌‌ای استفاده از ژانر عاشقانه، تراژدی رعایت کرده است و نیاز به افزودن ژانری دیگر به دلنوشته نیست و تنها ژانر عاشقانه، تراژدی برای دلنوشته کفایت می‌کند.

مقدمه:

مقدمه سرآغاز دلنوشته است و باید چکیده‌ای از احساسات بکار رفته در دلنوشته باشد و مقدمه باید به گونه‌ای باشد که تمامی احساسات و موضوعات را در بربگیرد به بیانی دیگر جامع و کامل باشد.
مقدمه دومین فاکتور مهمی است که می‌تواند تعیین کند مخاطب به خوانش اثر ادامه دهد یا خیر. بنابراین نقش مهمی دارد.
[ فاصله‌ی آسمان را تا خود می‌بویم و گریه‌هایش را در قلب پر از ستاره‌ام رقم می‌زنم.
شکرنازم می‌دانی که آسمان، جاده‌ی پر از مهتاب من است.
تا تو سنگ مباشی و قلبت را در گرو لبخندهایم بگذاری، کوله‌بار گرمای نگاهت را در جاده‌ی پر از مهتاب جا بگذار تا مبادا هویدا شدن عشقت از جلوی چشم‌هایم محو شود. ]
مقدمه توسط خود دلنویس نوشته شده است.
دلنویس در مقدمه به بیان فاصله‌ خود تا آسمان را شرح می‌دهد و قلب معشوق و فاصله‌های بین‌خود و معشوق را با جاده‌ی پرتاب تشبیه می‌کند.
خود متن مقدمه را به سه قسمت «مقدمه، بدنه، نتیجه» تقسیم بندی می‌کنیم. در قسمت مقدمه نویسنده می‌بایست مقدمه‌ای از آنچه که اتفاق افتاده است یا مقدمه‌ای از احساسات اتلاف شده بیان کند همچنین در قسمت مقدمه هرچه که بیان شده دلایل آن و این‌که چه احساساتی را در بر می‌گیرد می‌بایست در قسمت بدنه شرح داده شود.
مقدمه دلنوشته:
[فاصله‌ی آسمان را تا خود می‌بویم و گریه‌هایش را در قلب پر از ستاره‌ام رقم می‌زنم.]
در مقدمه سوالی در ذهن خواننده مطرح می‌شود که چرا باید این مسیر طولانی را طی کرد؟
طبق انتظار گرچه مقدمه با کلماتی ساده نگاشته شده بود اما با چینش مناسب در کنار هم جمله هی زیبا و پر بار را به وجود آورده بود.
بدنه دلنوشته:
[شکرنازم می‌دانی که آسمان، جاده‌ی پر از مهتاب من است.]
طبق انتظار دلنویس در بدنه به ادامه‌ی مقدمه پرداخته است. در بخش بدنه دیگر سوالی در ذهن خواننده ایجاد نمی‌شود، اما به پاسخ از سوالی که در مقدمه ایجاد شده بود پرداخته شد.
نتیجه دلنوشته:
[تا تو سنگ مباشی و قلبت را در گرو لبخندهایم بگذاری، کوله‌بار گرمای نگاهت را در جاده‌ی پر از مهتاب جا بگذار تا مبادا هویدا شدن عشقت از جلوی چشم‌هایم محو شود.]
در نتیجه‌گیری گرچه برخلاف تصور از کلمات بسیار جدیدی استفاده نشده بود، اما به ادامه‌ی مقدمه‌ و بدنه‌ی دلنوشته پرداخته شده بود.
می‌بایست خلاصه نه خیلی کوتاه باشد و نه خیلی بلند و ملال انگیز. تعداد خط‌های دلنوشته می‌بایست بین ۵ تا ۱۰ باشد. اندازه‌‌ این مقدمه حدوداً ۵ خط است.
اگر خط کوتاه باشد زیاد مشکلی پیش نمی‌آید اما برای این‌که‌ یک اندازه‌ی استاندارد داشته باشد باید دقت کافی را صرف کرد.
مقدمه‌ اندازه‌ای استاندارد داشت و نیاز به افزودن خط بیشتر به دلنوشته نیست.

انسجام:

بین پارت‌های یک دلنوشته ادبی می‌بایست انسجام کاملا برقرار باشد. انسجام از ۳ لحاظ ادبی، نگارشی و محتوایی بررسی خواهد شد.
انسجام ادبی:
انسجام ادبی یعنی باید لحن و سبک نوشته در تمامی پارت‌ها یکسان باشد.
یک پارت با لحن عامیانه و دیگری با لحن حماسی نوشته نشده باشد.
یک پارت دارای محتوای غنی ادبی از لحاظ آرایه‌ها و دیگری کاملا خالی از آن‌ها نباشد.
دلنویس این مورد را به خوبی رعایت کرده و تمامی پارت‌ها به سبک ادبی و یکسانی نوشته شده‌ است و هیچ نامنظمی در آن دیده نمی‌شود.
انسجام نگارشی:
انسجام نگارشی یعنی تعداد خطوط هرپارت باید نزدیک به هم‌دیگر باشند، برای مثال یک پارت ۴ خط و دیگری ۱۰ خط نباشد. هر پارت باید به طور متوسط ۵ الی ۱۰ خط باشد.
تعداد خط‌ها بهم دیگر نزدیک بودن و مشکلی در آن‌ها دیده نمی‌شد.
دلنویس عزیز از انسجام نگارشی را زیاد رعایت کرده و تنها چند مشکل نگارشی وجود داشت:
است...✖ است... ‌‌.
نیست...✖ نیست... .
می‌خوانم...✖ می‌خوانم‌‌... .
[باید پس از اتمام جمله ‌نقطه (.) گذاشت.]
انسجام محتوایی:
پارت‌ها از لحاظ محتوا باید با یکدیگر مرتبط باشند و احساسات بکار رفته در تمامی پارت‌ها یکسان و مشابه باشد.
همچنین پارت‌های شکر حول یک محور و موضوعی خاص می‌چرخد و پرش موضوعی ندارند به ژانر دلنوشته مرتبط است.
هدف:
محتوایی که نویسنده بیان می‌کند باید جذاب، آشنا و نوآورانه باشد. البته یک محتوای کلیشه‌ای نیز می‌تواند با بیان جذاب اثری خوب بسازد ولی زاویه‌ی دید نو به یک موضوع کلیشه‌ای یا یک محتوای نو با شیوه‌ی نگارش جذاب نیز می‌تواند امتیاز مثبتی برای نویسنده باشد.
هدف و ایده دلنوشته شکرناز حول عشقی است که از فاصله‌ها و دورها و حسرت‌هایست که به وجود آمده، می‌چرخد.
هرچند که می‌توان گفت هدف دلنوشته تا حدودی کلیشه‌ای و تکراری می‌باشد. اما صرفاً برای سطح قلم عالی نویسنده و استفاده از ساختمان زیبای‌کلمه‌ها کمی میزان کلیشه‌ای را کم کرده‌ است.
دستور زبانی:
اثر باید با یک لحن نوشته شود: ادبی یا عامیانه. و نباید دو لحن با یکدیگر آمیخته شوند البته در بعضی موارد خاص، آمیختن دو سبک با تبحر نویسنده و به گونه‌ای که اثر را جذاب‌تر کند مشکلی ندارد.
موضوع دیگر درست نویسی «ساختمان» جمله است. جابجایی افعال و اجزای جمله در صورتی که آگاهانه باشد و به دلیل افزایش زیبایی متن باشد متفاوت از آن است که نویسنده به اشتباه از افعال دیگر و کلمات اشتباه استفاده کند. برای مثال اوردن فعل ماضی در جمله‌‌ای با زمان حال یا کلمه‌ای با معنای اشتباه به جای کلمه‌ی درست یا اوردن یک فعل با ضمیر اشتباه.
دلنوشته به لحن ادبی نوشته شده است و در دلنوشته جابه‌جایی فعل‌های مضارع و ماضی دیده نمی‌شود. تمامی ضمایر با افعال خود به کار گرفته شده بودند.
با به کارگیری کلمات مناسب در جملات، به زیبا‌تر شدن دلنوشته بسیار کمک کرده و در بیان احساسات نیز کمک بسیاری کرده بود.
دستور ادبی:
این بخش شامل استفاده از کلمات فاخر(به گونه‌ای که به زیبایی متن بیفزاید نه تنها برای به رخ کشیدن اطلاعات) و آرایه‌ها می‌باشد که در دو مورد جداگانه مورد بررسی قرار می‌گیرند:
لحن ادبی و لحن عامیانه.
دلنویس می‌بایست از آرایه‌های جدید و متنوع‌ای استفاده کند تا به دلنوشته خود زینت دهد‌.
از آن‌جا که لحن دلنوشته ادبی است، دلنویس می‌تواند از آرایه‌های بیشتر و متنوع‌تری بهره ببرد.
در دلنوشته از آرایه‌ی‌های زیر استفاده شده بود:
تشبیه: جاده‌ی قلب مرا بپیما
تشخیص: تویی که زیبا و جهانی
پرسش انکاری: کجاست که خیابان‌هایش نا‌می ‌از تو نمی‌دانند؟!
استفاده از کلمات جدید و متنوع به دلنوشته روح تازه‌ای می‌بخشند و باعث زینت دلنوشته می‌شوند اما این کلمات نباید طوری گنگ و عجیب باشند که نویسنده برای فهمیدن معنای آن چندین لغت‌نامه را زیر و رو کند!
در دلنوشته میزان استفاده از آرایه‌ها مناسی بود و از آرایه‌های مختلفی استفاده شده بود.
دلنویس عزیز، موفق باشید.​