نقد دلنوشته: منِ بعد تو
اثر:
@ARALIYA
منتقد: دلارام
«عنوان»
عنوان یک دلنوشته باید در نگاه اول طوری باشد که خواننده هرچند کم و ناچیز به موضوع و ژانر دلنوشته پی ببرد همچنین عنوان دلنوشته باید از ترکیب کلماتی که تشکیل شده باشد که علاوه بر تکراری نبودن، با یکدیگر ترکیب زیبایی ایجاد کرده و جذابیت داشته باشد. عنوانی که دلنویس برگزیده "منِ بعد از تو" است. که از واژه‌های من+ بعد+ تو تشکیل شده است و از قرار گرفتن کنار یکدیگر عنوانی پُرکلیشه و کمی تکراری را تشکیل داده است. با دیدن این عنوان اولین ژانر‌‌هایی که به ذهن مخاطب می‌آید عاشقانه و بعد تراژدی است چون احتمالا مربوط به عاشقانه‌هایی که به جدایی و فاصله ختم شده است مربوط می‌باشد.
برای دلنوشته که یک اثر ادبی است بهتر است از عنوان‌های نسبتا کوتاه استفاده کرد زیرا ماندگاری بیشتری در ذهن خواننده دارند؛
نام‌های طولانی را به شرطی می‌توانیم از اندازه ان‌ها چشم پوشی کنیم که کلمات ک ترکیب ایجاد شده جذابیت خاصی داشته باشد.
عنوان تقریباً طولانی و پُرکلیشه است و دلنویس می‌تواند عنوان بهتری برای دلنوشته خود انتخاب کند.
«ژانر»
ژانر یک دلنوشته در واقع بیانگر این موضوع است که دلنوشته در چه حیطه و سبکی نگارش شده و چه احساساتی را در بر می‌گیرد.
ژانرهای یک دلنوشته با یکدیگر ارتباط کامل برقرار کنند. همچنین دلنویس باید در انتخاب ژانر دقت کافی به خرج دهد، ژانر یا ژانرهای انتخابی باید همگی در دلنوشته به طور یکسان و یکدست استفاده شده باشند.
برای مثال اگر نویسنده در یک پارت فقط غم و اندوه را بکار برده اما در بقیه پارت‌ها نه نیازی نیست که ژانر تراژدی را جزو ژانرها قرار دهیم.
در اینجا دلنویس دو ژانر "عاشقانه" و "تراژدی" را انتخاب کرده... که حال این دو ژانر را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
در ژانر عاشقانه به عبارتی لذت‌ها، شادی‌ها، دنیای آرمانی، یأس‌ها و ناامیدی‌ها و عواطف تمام چیزهایی هستند که محتوای نوشته شما را تشکیل می‌دهند. این نوع ادبی به‌ویژه در حالت امروزی‌اش که به نام ژانر «عاشقانه» شناخته می‌شود، از محبوب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین ژانرها است.
در اینجا دلنویس از عاشقانه‌هایی برای عشق قدیمی و سابق خود نوشته که همراه با غم و اندوه است که مربوط به ژانر دوم می‌شود.
تراژدی: تفاوت اساسی و قطعی تراژدی و حزن این است که تراژدی نه تنها غم، همدردی، همسان پنداری، و حتی ترس را در ما برمی‌انگیزد، بلکه بر شناخت یا روشنگری را نیز به همراه دارد.
دلنویس در دلنوشته به صورت آشکار غم و اندوه و عاشق بودن خود را نوشته و حسرتی که نسبت به عشق قدیمی‌اش داشته را به قلم آورده است.
ترتیب ژانرها نیز در دلنوشته باید حفظ شود
برای مثال اگر موضوع اصلی عاشقانه می‌باشد اما همراه خود موضوعات غمگین را دارد اول ژانر عاشقانه قرار می‌دهیم بعد تراژدی.
ترتیب ژانرها عاشقانه و بعد تراژدی است که کاملاً صحیح و مناسب بوده است.
«مقدمه»
در اینجا مقدمه را به سه قسمت
-مقدمه
-بدنه
-نتیجه‌گیری
تقسیم می‌کنیم و هر قسمت را مورد بررسی قرار می‌دهیم. در قسمت مقدمه باید چکیده‌ای از احساسات بیان شده را قرار دهیم و حتما باید به صورتی باشد که خواننده را برای خواندن ادامه متن و احساسات بیان شده در آن آماده کند. در اینجا منظور دلنویس مخاطب خاصی است ولی اسمی از آن دیده نمی‌شود و به صورت مجهول در مورد آن نوشته شده است. بخش بدنه با استفاده از آرایه تشبیه عشق و زندگی‌اش به یک ضرب‌المثل معروف تشکیل شده است و بخش نتیجه‌گیری هم متصل به همان بدنه است و اشاره به نرسیدن به عشق قدیمی‌اش دارد. دلنوشته کامل و جامع است ولی مخاطب با خواندن مقدمه متوجه موضوع اصلی آن می‌شود و کمی باید گنگ‌تر باشد. (چون نباید خیلی واضح و روشن باشد) اندازه مقدمه باید از اندازه مطلوبی برخوردار باشد تا خواننده از خواندن آن خسته نشود.
اندازه پیشنهادی برای مقدمه بین ۵ تا ۱۰ خط می‌باشد که دلنویس حدود ۳ الی ۴ خط نوشته که از اندازه مطلوبی ندارد و باید کمی طولانی‌تر باشد.
«انسجام»
بین پارت‌های یک دلنوشته ادبی می‌بایست انسجام کاملا برقرار باشد.
انسجام از ۳ لحاظ ادبی، نگارشی و محتوایی بررسی خواهد شد.
منظور از انسجام ادبی رعایت لحن دلنوشته و عدم پرش لحن است
دلنوشته یک اثر ادبی است، بهتر است لحن تمامی پارت‌ها ادبی باشد زیرا خواننده با لحن ادبی بهتر می‌تواند احساسات را دریافت کند و به ژرف معنی و مفهوم دلنوشته پی ببرد. دلنویس بیشتر پارت‌ها را محاوره و بخش کمی از آن را ادبی نوشته که بهتر بود تمامی آن‌ها صورت ادبی نوشته شود و پرش لحنی نداشته باشد.
انسجام محتوایی باید به گونه‌ای باشد که نویسنده در یک پارت ۳ خط قرار ندهد و در پارت بعدی ۶ یا ۷ خط. حجم پارت‌ها هیچ تاکیدی نیست که شبیه به هم باشند اما باید حجم مشابه و نزدیک به همی داشته باشند. دلنویس در پارت‌های اول حدود ۳ الی ۴ خط و در پارت‌های بعد ۶ الی ۷ خط و این قسمت به‌خوبی رعایت نشده و پرش دیده می‌شود.
همچنین در انسجام محتوایی باید موضوع و احساسات بکار رفته در تمامی پارت‌ها یکسان و مشابه باشد. که دلنویس تمامی پارت‌ها را از همان عشق را همراه با تراژدی پنهان آورده است.
رعایت اصول نگارشی در زیبایی و ظاهر متن تاثیر بسیاری دارد
همچنین خوانش و انتقال مفهوم و احساسات را برای خواننده راحت می‌کند
علائم نگارشی خصوصا نقطه، نقطه‌ویرگول، سه نقطه و نقطه باید به درستی رعایت شوند
نیم فاصله‌ها باید رعایت شوند و غلط املایی دیده نشود. دلنویس با استفاده صحیح از نیم فاصله و علائم نگارشی و نداشتن مشکل املایی یکی از پوئن‌های مثبت را گرفته و باعث زیباتر شدن متن خود شده است.
« ایده و هدف »
هدف و ایده انتخابی نویسنده باید جدید و دور از کلیشه باشد.
اما اگر مانند بسیاری از دلنوشته‌ها هدف اصلی کلیشه بود نویسنده حتما باید با مواردی که باعث زیبایی دلنوشته می‌شوند همراه با قلم نويسنده این کلیشگی دور شود.
موضوع اصلی دارای کلیشه و تکراری است.
عاشقانه‌هایی برای عشق سابق و قدیمی و حسرت به‌جا مانده از نرسیدن به یکدیگر موضوع بیشتر دلنوشته‌ها است. لازم به ذکر است که همین کلیشگی با تبحر نویسنده از کمرنگ‌تر شده است.
«دستور زبان»
«همان‌طور که در بالا هم اشاره کردیم
دلنوشته یک اثر ادبی است و بهتر است که به لحن ادبی نگارش شود زیرا باعث زیبایی هرچه بیشتر متن می‌شود و در انتقال احساسات کمک می‌کند. کل لحن این دلنوشته ادبی است و دلنویس با قلم قوی‌اش احساسات را به خوبی به خواننده منتقل کرده است که همین یک پوئن مثبت برای دلنویس محسوب می‌شود.
قسمت بعدی در این رکن مورد بررسی قرار می‌گیرد ساختمان دلنوشته است.
نویسنده گاهی می‌تواند برای زیبایی بیشتر دلنوشته خود جای ارکان جمله را جابه جا کند ( جابه‌جایی فاعل و مفعول )
اما این جابه‌جایی نباید به صورتی باشد که ساختمان جمله بهم بریزد و خواننده متوجه منظور نشود.
در اینجا جابه‌جایی زیادی دیده نمی‌شود و همان مقدار کم هم باعث زیبایی متن شده است و دلنویس به خوبی این مورد را رعایت کرده است.
«دستور ادبی»
استفاده از ارایه‌های ادبی و کلمات جدید متنوع در یک دلنوشته کاملا اجباری هستند
این ارایه‌های ادبی هستند که یک متن ساده را تبدیل به متن ادبی می‌کنند
هرچه بیشتر از ارایه‌های ادبی در دلنوشته استفاده شود بهتر و زیباتر خواهد بود
نویسنده باید سعی کند از ارایه‌های متنوعی بهره بگیرد و میزان استفاده را بالا ببرد نه اینکه در کل دلنوشته شاید یک یا دو ارایه‌ی تکراری استفاده شود.
استفاده از آرایه دیده می‌شود اما کمی باید بیشتر باشد و تنوع بالایی داشته باشد.
استفاده از کلمات جدید و متنوع به دلنوشته روح تازه‌ای می‌بخشند و باعث زینت دلنوشته می‌شوند.
اما این کلمات نباید طوری گنگ و عجیب باشند که نویسنده برای فهمیدن معنای ان چندین لغت‌نامه را زیر و رو کند!
دلنویس استفاده از کلمات متنوع داشته و استفاده از معادل کلمات باعث زیبایی متن شده است ولی باز هم دلنویس می‌تواند برای افزایش جذابیت کلمات بیشتری را به آن اضافه کند ولی همان مقدار باعث زینت بخشیدن و افزایش جذابیت شده و گنگ و نامفهوم هم نبودند و مخاطب به خوبی آن را درک می‌کند.
با آرزوی موفقیت
برای دلنویس عزیزم!
