نقد ادبی دلنوشته کارسانک تباین‌ها | اثر فاطمه سلمانی کاربر انجمن رمان بوک

[Me~]

بسمه تعالی
نویسنده عزیز ضمن درود و عرض وقت‌بخیری خدمت شما
سپاس‌گذاریم بابت اعتماد شما از نقد آثار خود در انجمن رمان بوک
*لطفا تا قبل از قرار‌گیری نقد توسط منتقد در این تایپک چیزی ارسال نکنید!
*همچنین پس از ارسال نقد این تایپک به مدت دو روز باز خواهد بود تا شما نظر خود را نسبت به نقد اعلام نمایید!
*در صورتی که از نقد خود ناراضی بودید یا شکایتی از تالار نقد داشتید، می‌توانید شکایت خود را ثبت کنید تا مورد بررسی قرار گیرد!


@دل آرا
منتقد: @Tara Motlagh
مدیر تالار ادبیات: @*aram* @شهـرزاد قصه گو​

 

[Me~]

به نام خالق قلم
نقد دلنوشته: کارسانک تباین‌ها
نوشته: فاطمه سلمانی

عنوان دلنوشته:

عنوان یک دلنوشته‌ باید در نگاه اول طوری باشد که خواننده هرچند کم و ناچیز به موضوع و ژانر دلنوشته پی ببرد. در نگاه اول آن‌چه از عنوان دلنوشته ( کارسانک تباین‌ها) می‌توان برداشت کرد دلنوشته‌ای با ژانر اجتماعی‌ست. دو واژه ثقیل و تقریبا دور از ذهن به معنای "صندوقچه تفاوت‌ها" که می‌تواند به منظری از تفاوت‌ها بپردازد که می‌تواند به تراژدی ختم شود. تراژدی‌ای مبنی بر تفاوت‌هایی که آزاردهنده است. و یا شایر عکس این باشد؛ تفاوت‌هایی که می‌تواند باعث تغییرات و رشد باشد.
عنوان دلنوشته باید از ترکیب کلماتی تشکیل شده باشد که علاوه بر تکراری نبودن، با یک‌دیگر ترکیب زیبایی ایجاد کرده و جذابیت کافی را داشته باشد. عنوان دلنوشته از دو واژه کارسانک تباین‌ها تشکیل شده است. ترکیبی که اگرچه تکراری و کلیشه نیست اما تا حد زیادی ثقیل است و در نظر اول معنی خاصی را به ذهن متبادر نمی‌کند و این موضوع از زیبایی و جذابیت آن می‌کاهد. از آن‌جا که دلنوشته یک نوشته ادبی‌ست پیشنهاد می‌شود عنوان در عین خاص بودن ادبی‌تر باشد.
همچنین از آن‌جا که دلنوشته یک اثر ادبی‌ست بهتر و مناسب‌تر این است که عنوانی کوتاه و مناسب برای دلنوشته انتخاب شود چرا که در ذهن خواننده ماندگارتر است. عنوان اندازه مناسبی دارد و با ژانر اجتماعی ارتباط خوبی دارد. هرچند تا حدی می‌تواند به ژانر تراژدی هم اشاره کند اما بیشتر از این‌که تراژدی باشد اجتماعی‌ست. همچنین عنوان با محتوای دلنوشته و مقدمه هم ارتباط مناسبی دارد.

ژانر:

ژانر یک دلنوشته در واقع بیانگر این موضوع است که دلنوشته در چه حیطه و سبکی نگارش شده و چه احساساتی را در بر می‌گیرد. ژانر انتخابی نویسنده تراژدی، اجتماعی‌ست. ژانر تراژدی را می‌توان در همه پارت‌های دلنوشته مشاهده کرد که به غم و اندوه نویسنده عزیز نسبت به ظلم پدر اشاره دارد و همچنین ژانر اجتماعی که به تاثیرات ناشی از این موضوع پرداخته است. ترتیب ژانرها هم درست و به جا است.

مقدمه:

مقدمه سرآغاز دلنوشته است و باید چکیده‌ای از احساسات به کار رفته در دلنوشته باشد. همچنین مقدمه باید جامع و کامل باشد، به بیانی دیگر اول و پایان حرف‌های گفته شده در مقدمه مشخص باشد. مقدمه توسط خود نویسنده نوشته شده است و نویسنده با انتخاب جملات تاثیرگذار و ادبی خود جذابیت خوبی به آن داده است.
مقدمه دلنوشته‌ای با ژانر اجتماعی و تراژدی این توقع را در خواننده برمی‌انگیزد که با موضوعی اجتماعی روبه‌رو شود که با درد و غم انسان همراه است. این امر به خوبی در مقدمه مشاهده می‌شود. نویسنده در شروع مقدمه از تفاوت‌هایی می‌گوید که قلبش را به درد واداشته است و این درد او را به نوشتن و گفتن از دردش وامی‌دارد.
"کارسانک‌ِ تباین‌ها‌ی قلبم دیگر آغوشته به درد شده‌اند، آنقدر لبریز از نوشته‌شده‌اند که می‌خواهند بگویند از تباین‌هایی که دیده‌‌اند"
این بخش به عنوان مقدمه دلنوشته آغاز نسبتا خوبی به شمار می‌آید؛ جملاتی ادبی که نشان دهنده غمی‌ست که از تفاوت‌ها نصیب نویسنده شده است.
در قسمت بعد، یعنی بدنه مقدمه نویسنده از دلیل این تفاوت‌ها پرده برمی‌دارد.
"از تباین‌هایی‌که میان پدر‌هایمان‌دیده‌اند"
نویسنده در بدنه کوتاه و تک جمله‌ای خود از علت تفاوت می‌گوید؛ پدری که با همه پدرها متفاوت است. جمله‌ای که اگرچه کوتاه است و ساده اما برای درک دلیل این تفاوت خواننده را به خواندن مشتاق می‌کند. کاری که نویسنده در پایان مقدمه خود به آن می‌پردازد.
"همان تباین‌هایی که برای‌ شما حکم نوازش دستان پدر را دارد و برای من آن‌نوازش، پوستی کبود از همان نوازش‌هایی که حکم کتک را دارد است."
در قسمت نتیجه‌گیری مقدمه نویسنده از علت تفاوت پدرها می‌گوید؛ این‌که عده‌ای با فرزندان خود مهربانند و دست نوازش بر سرشان می‌کشند و عده‌ای آن‌ها رو مورد خشم و عتاب قرار می‌دهند. بخشی که بار تراژدی مقدمه را بر دوش می‌کشد و از علت غم نویسنده می‌گوید. پایانی کوبنده که می‌تواند خواننده را دچار شوک کند و به خوبی او را جذب می‌کند و تحت تاثیر قرار می‌دهد.
به طور کلی می‌توان گفت مقدمه با آوردن جملاتی که به خوبی هر دو ژانر را در خود جای داده است می‌تواند تا حد زیادی مناسب و برای خواننده جذاب باشد.
اندازه مقدمه متناسب و در حد استاندارد یعنی سه تا ده خط است.

انسجام:

بین پارت‌های یک دلنوشته ادبی می‌بایست انسجام برقرار باشد. انسجام از لحاظ ادبی، نگارشی و محتوایی بررسی خواهد شد.
انسجام ادبی
انسجام ادبی در همه پارت‌ها دیده می‌شود، لحن در همه آن‌ها ادبی‌ست و در دلنوشته‌ها شاهد پرش لحن نیستیم.
همچنین نویسنده از آرایه‌های خیلی کم و تنها در چند مورد از آرایه تشبیه استفاده کرده است.
انسجام نگارشی
رعایت اصول نگارشی در زیبایی و ظاهر متن تاثیر بسیاری دارد. علائم نگارشی کم و بیش رعایت شده‌اند اما در برخی جمله‌ها علامت‌ها درست و به‌جا گذاشته نشده‌اند. گاهی فاصله‌ها و نیم ‌فاصله‌ها رعایت نشده‌اند و اشتباهات املایی و تایپی کم و بیش در متن دیده می‌شود:
آغوشته✖️ آغشته✔️ آغوشتن به معنی در آغوش گرفتن است و در اینجا با معنی جمله سازگار نیست.
قدمات✖️ قدم‌ها✔️ کلمات فارسی با ات جمع نمی‌شوند
تخیله✖️ تخیلِ✔️
مبدا✖️ مبادا✔️
پناهنده‌ی✖️ پناهنده‌ای✔️
افعال هم تقریبا متناسب با ضمایر انتخاب شده‌اند به غیر از دو یا سه جا. حجم دلنوشته‌ها معمولا تفاوت چندانی با هم ندارند و بین ۴ تا ۷ خط هستند به غیر از پارت آخر که به ۹ خط رسیده است.
انسجام محتوایی
انسجام محتوایی در تمامی پارت‌ها دیده می‌شود. همه پارت‌ها حول یک موضوع یعنی ظلم پدر و آثاری که این ظلم بر نویسنده داشته است نوشته شده‌اند. محتوای دلنوشته‌ها با ژانرهای تراژدی و اجتماعی کاملا در ارتباط است.

هدف و محتوا:

هدف و ایده انتخابی نویسنده باید جدید و دور از کلیشه باشد. دلنوشته به موضوع تفاوت پدرش با دیگر پدرها پرداخته است. پدری که بداخمی، بدخلقی و حتی ظلم را جایگزین مهر و مهربانی پدری کرده است.
نویسنده در این اثر سعی کرده است از سختی‌ها و اثرات روحی و جسمی وجود پدری نامهربان و حتی ظالم بگوید. این‌که چگونه او و تخیلات شیرین کودکی‌اش با همین ظلم‌ها نابود شده‌اند و دیگر اثری از محبت پدر و فرزندی میانشان نمانده است.
بیان نویسنده در به کار بردن جملاتی با بار تراژدی و غم به تاثیرگذاری دلنوشته کمک کرده است و خواننده را به خواندن آن تشویق می‌کند.

دستور زبان و اصول نگارشی:

بهتر است دلنوشته به زبان ادبی نوشته شود چرا که یک اثر ادبی‌ست و این امر باعث زیبایی هرچه بیشتر متن می‌شود و در انتقال احساسات نویسنده به مخاطب کمک می‌کند. لحن دلنوشته ادبی‌ست و در همه پارت‌ها رعایت شده است.
ارکان جمله در جای خود قرار گرفته‌اند و جابه‌جایی در آن‌ها دیده نمی‌شود.

دستور ادبی:

استفاده از آرایه‌های ادبی در دلنوشته بار معنایی ایجاد و همچنین زیبایی و تاثیرگذاری آن را بر مخاطب بیشتر می‌کند. دلنوشته زبان ادبی دارد و نویسنده بسیار کم و تنها دو بار از آرایه ادبی تشبیه استفاده کرده است. به طور مثال: تشبیه شمشیر برنده برای قطع اتصال احساسات پدر و فرزندی و یا تشبیه اضافی"تیر ناامیدی"
حضور آرایه‌های ادبی در دلنوشته چندان به چشم نمی‌آیند و معمولا جملات ساده اما ادبی و تاثیرگذار هستند. اما در همان چند مورد هم بسیار زیبا و تاثیرگذار هستند. اما حضور بیشتر آرایه‌ها با توجه به ژانر تراژدی که ژانر اصلی دلنوشته است می‌توانست بر جذابیت و زیبایی اثر تاثیر به‌سزایی داشته باشد..
استفاده از کلمات جدید و متنوع به دلنوشته روح تازه‌ای می‌بخشند و باعث زینت دلنوشته می‌شوند. نویسنده در اثر خود غیر از عنوان از کلمه یا عبارت خاص و جدیدی استفاده نکرده است.​