اخبار دویستمین سالگرد سمفونی شماره ۹ بتهوون؛ تاج موسیقی غربی!

[;FOROUGH]

دویستمین سالگرد سمفونی شماره ۹ بتهوون؛ تاج موسیقی غربی!

 

[;FOROUGH]

فرارو- در اوایل سال ۱۸۲۴ میلادی ۳۰ نفر از اعضای جامعه موسیقی وین نامه‌ای برای "لودویگ فان بتهوون" ارسال کردند و از آن آهنگساز بزرگ درخواست به عمل آوردند تا در برنامه‌های از پیش از تعیین شده برای اجرای تازه‌ترین اثرش در برلین تجدید نظر کند و در عوض سمفونی را در وین اجرا نماید.

 

[;FOROUGH]

بتهوون از سال ۱۷۹۲ در وین زندگی می‌کرد زمانی که زادگاه خود بن در آلمان را ترک کرد تا به عنوان آهنگساز به فعالیت بپردازد. بتهوون توانست بع شهرت جهانی برسد، اما در دهه ۱۸۲۰ میلادی مورد توجه حامیان هنر در وین قرار نگرفت چرا که آنان در آن زمان به آوا‌ها و سبک‌های اهنگسازی به کار گرفته شده توسط آهنگسازان ایتالیایی علاقمند بودند.

 

[;FOROUGH]

به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، در ان زمان ده سالی می‌شد که بتهوون در مقابل مخاطبان ساکنان وین برای اجرا ظاهر نشده بود، اما او از احساسات متن نامه‌ای که برایش ارسال شده بود تحت تاثیر قرار گرفت و موافقت کرد که اثر تازه خود با عنوان سمفونی شماره ۹ را در آن شهر اجرا کند. اولین اجرا در تاریخ ۷ مه ۱۸۲۴ میلادی انجام شد.

 

[;FOROUGH]

برگزار کنندگان کنسرت به تماشاگران وعده دادند که آن اهنگساز افسانه‌ای و به طور عمده ضد اجتماعی در مراسم اجرای تازه‌ترین سمفونی خود حضور خواهد یافت. در واقع، در تمام مدت طول اجرا او روی صحنه بود البته پشت اش به تماشاگران بود. "مینارد سولومون" موسیقیدان در زندگی نامه تحسین شده خود درباره بتهوون این موضوع را بیان کرده است.

 

[;FOROUGH]

بتهوون اصرار داشت سمفونی را از جایگاه رهبر ارکستر هدایت کند. با این وجود، "مایکل اوملاف" رهبر رسمی ارکستر پیش از اجرا به طور خصوصی به نوازندگان دیگر تاکید کرده بود که صرفا به چوب رهبر ارکستر نگاه کنند، اما برای حفظ ضرب آهنگ به او تکیه نکنند چرا که بتهوون کاملا ناشنوا بود و از لحاظ نظری امکان نداشت برای نگهداشتن زمان بتوان به او اعتماد کرد. اجرا چندین بار با تشویق شدید حدود ۲۰۰۰ نفر از حضار قطع شد، اما بتهوون نتوانست واکنش را بشنود.

 

[;FOROUGH]

به گفته شاهدان عینی بتهوون "شبیه یک دیوانه خود را به این طرف و آن طرف پرتاب می‌کرد" و در انتهای قطعه چند ضرب عقب افتاده بود. نوازندگان دیگر نمی‌نواختند، اما او هم چنان با دستان ضرب را نگه داشته بود و در صفحات دفترچه نت به دنبال قسمتی از سمفونی می‌گشت که باید اجرا می‌شد. آنجا بود که "کارولین اونگر" خواننده ارکستر " یکی از تاثیرگذارترین حرکات تاریخ موسیقی را انجام داد.

 

[;FOROUGH]

آن خواننده کنترآلتو* به سمت استاد سالخورده رفت و او را به آرامی برگرداند تا او چیزی را ببیند که نمی‌توانست بشنود تماشاچیانی که با شادی وصف ناپذیری فریاد می‌کشیدند و دست می‌زدند. آنان از شنیدن این قطعه خارق العاده دچار هیجان بی و حصری شده بودند. قطعه‌ای که بتهوون خود هیچ گاه آن را نشنید. واکنش مشتاقانه به اولین اجرای سمفونی نشان دهنده استقبال از آن در جامعه موسیقی اروپا در سطح جهانی و در طول زمان بود.

 

[;FOROUGH]

جذابیت بین المللی
سمفونی شماره ۹ که گاهی از آن به عنوان سمفونی کرال* نیز یاد می‌شود سنگ بنای حرفه‌ای خارق العاده بتهوون بود. دویست سالی از نخستین اجرای ان سمفونی می‌گذرد. آن سمفونی به یک ترکیب اساسی در رپرتوار ارکستر تبدیل شده و اغلب به عنوان تاج دستاورد موسیقی کلاسیک غربی ذکر می‌شود.

 

[;FOROUGH]

یکی از دلایل اصلی دسترسی این سمفونی به مخاطبان گسترده استفاده بتهوون از "سرود شادی" در سمفونی شماره ۹ است. موومان چهارم یا فاینالِ کُرال بر اساس "سرود شادی" در فرم تم و واریاسیون و یک موسیقی آوازی است. پس از آن سرود شادی به وسیلهٔ گروه کر خوانده می‌شود.