مجموعه اشعار دکتر حسین محمدی مبارز

[~Fateme.h~]

دکتر حسین محمدی مبارز

 

[~Fateme.h~]

(باغِ تماشا)

هم‌پای رود، روی زمین پا گذاشتی
رفتی و داغ بر دل دنیا گذاشتی

آب از سرم بدون تو با گریه ها گذشت
این برکه را به حال خودش واگذاشتی

بعد از نماز عشق، بهشتی شدی، ولی
ما را میان خوف و رجا، جا گذاشتی

با آب و باد و آتش و خاک آشنا شدی
رسمی برای دولت فردا گذاشتی

 

[~Fateme.h~]

کابینِ بالگرد تو کابینه‌ی تو بود
آنجا قرار اوجِ خودت را گذاشتی

سنگ بنای عشق شدی تا به پای جان
سنگِ تمام، پای سفرها گذاشتی

سنگ صبور بودی و سنگ مزار را
تنها برای دلخوشیِ ما گذاشتی

وقتی به ایلیای خراسان، تنت چکید
جان را شبیه قطره به دریا گذاشتی

 

[~Fateme.h~]

رفتی به ذهنِ چوبی یک قاب خاطره
عکسی به شکل باغِ تماشا گذاشتی

از دست رفته‌ای، ولی از دل نرفته‌ای
نبضی برای عاشقِ تنها گذاشتی

شب را برای خواب تو روشن گذاشتم
شاید که پا به خانه‌ی رؤیا گذاشتی

پَر می‌کشی به‌سوی زمین با دعای عهد
عهدی به دست مهدی زهرا گذاشتی .

دکتر حسین محمدی مبارز (ایلیا)

 

[~Fateme.h~]

«زندگی»

دست در دست تماشا ، زندگی کن زندگی
پابه‌پای نبضِ دنیا ، زندگی کن زندگی

مُردگی را زیر خاکِ ناامیدی دفن کن
با نفس های مسیحا ، زندگی کن زندگی

زندگی را از تنِ پژمردگی ، سرسبز کن
شکلِ گلدانی شکوفا، زندگی کن زندگی

یک کبوتر باش و گاهی با نگاه "ایلیا"
لحظه‌ای درچاه غم‌ها ، زندگی کن زندگی

 

[~Fateme.h~]

یک کبوتر باش و گاهی با نگاه "ایلیا"
لحظه‌ای درچاه غم‌ها ، زندگی کن زندگی

درتلاطم های مَحزون، صخره‌ای آرام باش
مثل ساحل، پای دریا ، زندگی کن زندگی

باز کن از ابرِ ابرو ، آذرخشِ اَخمِ را
در هوای صاف و زیبا ، زندگی کن زندگی

گاه با موسیقیِ یک حوض، لبخندی بنوش
گوشه‌ای با شور و آوا ، زندگی کن زندگی

گاه گاهی که شبیه ماه ، تنها می‌شوی
تا طلوع عشق، تنها زندگی کن زندگی!

پلک را بیدار کن با چشم بازِ آفتاب
شب نباش و رو به فردا ، زندگی کن زندگی

دکتر حسین محمدی مبارز (ایلیا)