روانشناسی کودک راهکارهای افزایش اعتماد به نفس کودک

[وِیان؛]

هرگز به فرزندتان توهین نکنید و او را تحقیر نکنید
وقتی فرزندتان اشتباهی می‌کند یا کاری انجام می‌دهد که باعث عصبانیتتان می‌شود، دقت کنید که باید بین رفتار اشتباه و کودک تمایز قائل شوید. شما هم انسان هستید و وقتی فرزندتان کاری بر خلاف میلتان انجام می‌دهد، طبیعی است که آزرده یا حتی عصبانی بشوید. اما باید با فرزندتان با احترام صحبت کنید، بر سرش فریاد نکشید، با او با لحنی دوستانه و خوشایند صحبت کنید و هیجان و احساسات را در تربیت کردن فرزندتان دخالت ندهید ـ بهترین کار برای تذکر دادن به او و تربیت کردنش این است که به پی‌آمدهای طبیعی و منطقی رفتار اشتباهش متوسل شوید.

 

[وِیان؛]

تلفن‌هایتان را زمین بگذارید
امروزه به لطف تلفن‌های همراهی که امکان پیام فرستادن، به اشتراک گذاشتن مطالب در شبکه‌های اجتماعی و نامه فرستادن در تمام ساعات روز را در اختیارمان گذاشته‌اند، همواره با یکدیگر در ارتباطیم. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که امروزه کودکان بیشتری از بی‌توجهی والدینشان به خود ناراحت می‌شوند. حتماً قبول دارید که نادیده گرفته شدن مداوم احساس بسیار ناخوشایندی است؛ بنابراین وقتی با فرزندتان تنها هستید، گوشی تلفنتان را زمین بگذارید و هرگز او را به خاطر دنیای مجازی نادیده نگیرید.

 

[وِیان؛]

متوجه باشید که اعتماد به نفس با تکبر، خودشیفتگی و استحقاق تفاوت دارد
اعتماد به نفس داشتن به این معنا نیست که تصور کنید کل جهان گرد وجودتان می‌چرخد یا این که نیازهایتان مهم‌تر از خواسته‌ها و نیازهای دیگران است. بین اعتماد به نفس سالم و دیگر مهارت‌های مهم و ضروری زندگی مانند همدلی، مهربانی، خوش‌اخلاقی، خیرخواهی و احساس سپاسگزاری تعادل ایجاد کنید.

 

[وِیان؛]

بگذارید فرزندتان کار کند و کارش را به نماش بگذارد
کاردستی‌های بامزه‌ای را با فرزندتان بسازید و آن را در خانه به همه نمایش بدهید. وقتی کودک نقاشی‌ای را که در مدرسه کشیده، انشایی را که نوشته یا پروژه‌ای را که در مدرسه انجام داده است به شما نشان می‌دهد، از او بپرسید که چطور آن را کشیده، نوشته یا درست کرده است، می‌خواهد چه معنا و مفهومی را با این کار به دیگران منتقل کند، دوست دارد دیگران چه نظر یا احساسی درباره کارش داشته باشند و کدام ویژگی اثرش را بیشتر دوست دارد ـ به عبارت دیگر از او بخواهید که مانند یک هنرمند درباره اثرش حرف بزند. چنانچه به فرزندتان فرصت بدهید که کارهایش را نشان بدهد تا درباره‌شان حرف بزند، او احساس می‌کند که کارهایش ارزش توجه کردن را دارد و افکار و نظراتش مهم است.

 

[وِیان؛]

نکات بیشتر درباره‌ی افرایش اعتماد به نفس کودک از طریق والدین

 

[وِیان؛]

اعتماد به نفس اکثر کودکان در مراحل مختلف زندگی یا در روبه‌رو شدن با چالش‌های مختلف کاهش می‌یابد.
رفتن به مدرسه جدید، اسباب‌کشی، تغییر در خانواده و عامل‌های بسیار دیگری می‌تواند بر اعتماد به نفس کودک اثر بگذارد، اما کودکان با کمک و پشتیبانی والدین و بزرگسالان دیگر معمولاً می‌توانند این دوران‌ها را پشت سر بگذارند و اعتماد به نفسشان را بازیابند.

 

[وِیان؛]

با رعایت توصیه‌های زیر می‌توانید کمک موثری به افزایش اعتماد به نفس فرزندتان بکنید:

هنگامی که با مشکلی روبه‌رو می‌شوید، با خوش‌بین بودن و اتخاذ نگرش مثبت الگوی خوبی برای فرزندتان باشید.

به فرزندتان بفهمانید که تلاشش ارزشمندتر از بی‌نقص انجام دادن کارها است. اضطراب از “موفق نشدن” باعث می‌شود که کودک دست از تلاش کردن بکشد و در نتیجه فرصت‌های بی‌شماری را در زندگی از دست بدهد.

کودک را تشویق کنید تا چالش‌های جدید را امتحان کند و از او به خاطر تلاش‌هایش تعریف کنید. مثلاً بگویید: “آفرین، خیلی خوب بود، کار سختی بود، ولی خیلی خوب از عهده‌اش براومدی.” با چالش‌های کوچک شروع کنید و به تدریج کارهای سخت‌تر و بزرگتری را پیش روی فرزندتان بگذارید.

 

[وِیان؛]

به فرزندتان کمک کنید تا اهدافی را برای خود تعریف کند و برای رسیدن به اهداف و دستاوردهای مورد نظرش برنامه‌ریزی کند.
روند پیشرفت کودک را ثبت کنید تا هر بار که به نقطه عطفی می‌رسد، احساس خوبی درباره خود و موفقیت‌هایش پیدا کند.
از موفقیت‌هایش تعریف کنید و روی مسائلی که نتوانسته است، به خوبی انجام بدهد، تمرکز نکنید. هر روز از فرزندتان بخواهید که درباره سه اتفاق خوب آن روز صحبت کند، این گفتگو را به یک عادت روزمره تبدیل کنید.
اگر از رفتار فرزندتان راضی نیستید، ناراحتیتان را با او در میان بگذارید و در عین حال به او اطمینان خاطر بدهید که هنوز دوستش دارید.

 

[وِیان؛]

احساسات فرزندتان را به رسمیت بشناسید و به او کمک کنید تا احساساتش را به زبان بیاورد. برای مثال او را ترغیب کنید که بگوید: “من ناراحتم، چون … ” یا “من خوشحالم، چون …”.
وقتی کودک از خودش ایراد می‌گیرد، به او اعتراض کنید تا در نهایت به جای این که بگوید: “نمیتونم”، بگوید “بله، میتونم.”
از طریق شرکت در فعالیت‌ها، گروه‌ها و باشگاه‌ها به فرزندتان کمک کنید تا استعدادهایش را کشف کند و پرورش دهد. اگر کودک بتواند کاری را که در آن مهارت دارد، پیدا کند، بسیار بیشتر از گذشته برای خود ارزش قائل خواهد شد. فرزندتان را تشویق کنید که خلاقیتش را از راه هنر، تئاتر یا موسیقی بیان کند.
کودک را در پروژه‌های داوطلبانه یا اجتماعی تاثیرگذار مشارکت بدهید تا او احساس مثبت و بهتری درباره خود پیدا کند.

 

[وِیان؛]

هر روز ۲۰ دقیقه را به صحبت کردن، خندیدن یا انجام دادن کاری با یکدیگر اختصاص بدهید.
از مدرسه فرزندتان سوال کنید که آیا مشاوره یا برنامه‌ دوستانه‌ای که برای کودک مفید باشد، ارائه می‌دهند یا خیر.