آموزشی راهکار های پیشرفت

[HAN]

در زمینه، موضوع برای نوشتن آهنگ از قابلیت ها و حس های درونتون استفاده کنید، رویا ها، آرزوهایتان، اتفاق های هیجان انگیزوحتی غم انگیز زندگیتون. به قوه تخیلتون اجازه فعالیت بدین. به دنبال الهامات جدید باشید. بیشتر از همیشه بنویسید. نوشتن، ویرایش و بازنویسی، تکرار این فرآیند به بهبود یافتن و قوی تر شدن متن و شعرنویسی شما کمک به سزایی می کند.

 

[HAN]

اگر کسی ب چیزی علاقه داشته باشد مسلما تمام سختی های راه را با دل جان میخرد تا به موفقیت دست یابد.. هیچکدام از این نظریه ها تا وقتی که آن ها را عملی نکنید معنی ندارد.

 

[HAN]

 

[DELARAM]

برای شعر گفتن باید محیطی مملو از آرامش و فکر عاری از مسائل روزمره ایجادکرد. کاغذ و قلمی برداشته و به محیطی سرشار از آرامش مانند یک اتاق خالی که در آن احساس راحتی کرده رفته در بهترین جای اتاق جاگیر شده و قلم را روی کاغذ گذاشته و صبر کرد تا شعر خودش به ذهن آید. شعری که به ذهن می‌رسد زاییده افکارتان است هر چه مثبت‌تر و پر امیدتر فکر کنید شعرتان نیز تلالویی است از امید و آرامش؛ و حس به زندگی به مخاطب‌تان می‌بخشد. ضمن این که با خود خلوت کرده و به کلمات اجازه می‌دهید تا به روی کاغذ آورده شوند باید اصول نگارشی و قواعد دستوری شعر گویی و غزل سرایی را آموخته باشید تا بتوانید به کلماتی که به روی کاغذ می‌آورید وزن داده و واژه‌ها را موزون کنید تا شعری دلخواه و زیبا خلق کنید.

 

[DELARAM]

شعر می‌نویسید برای چه؟ برای آزاد شدن ذهنتان؟ در اعتراض به عملی ناهنجار یا اشکال فرهنگی خاصی؟ در وصف زیبایی شخصی یا رفتاری از او؟ در کشف محیط اطراف؟هدفتان باید مشخص باشد تا به بیراهه نروید. هوشنگ ابتهاج در این باره می‌نویسد: برای من حرف زدن و درد دل کردن خودم مطرح بود، یعنی هیچ گاه شعری نگفتم که مثلاً بگویم من شاعرم بلکه شعر برایم ابزاری بوده در بیان حرف و درد دلم.

 

[DELARAM]

استعاره، تشبیهات و قیاس‌های تکراری و قدیمی را دور ریخته و تلاش ما در ایجاد و خلق استعاره‌های زیبا و نو باشد؛ آنچنان که خلق از شنیدنش متحیر گشته و شگفت زده شوند. خواننده‌ای که با صور خیال آشنا باشد در حقیقت با دنیای شعر و شاعری عجین بوده و دلش کاری می‌خواهد که او را متحیر کند. البته ذهنش را به چالش نکشاند پس باید در نوشتن اشعار طوری عمل کرد که شعرها معانی عمیقی را در بر گیرند.