آداب ملل رسوم عجیب آفریقا

[عرشیا]

بشقاب‌های آویزان به لب در میان زنان و دختران مورسی
مورسی از قبیله‌های بسیار دورافتاده در کشور اتیوپی به شمار می‌رود که آئین ویژه‌ای در میان مردم آن به خصوص زنان مرسوم است، به‌عنوان مثال، لب‌های دخترهای قبیله پس از رسیدن به سن ۱۵ تا ۱۶ سالگی توسط مادرهای خود و سایر افراد بزرگ قبیله شکاف بزرگی برمی‌دارد و بشقابی فلزی یا چوبی به آن وصل می‌شود که این فرآیند به مدت سه ماه و تا درمان کامل زخم لب ادامه پیدا می‌کند. البته جالب است بدانید که این اقدام کاملاً انتخابی است و هیچ اجباری در آن وجود ندارد و دخترهای قبیله پس از رسیدن به سن مقرر، کاملاً به میل خود انتخاب می‌کنند لب‌هایشان شکاف بردارد یا همچون گذشته بدون تغییر باقی بماند. جالب‌تر اینکه داشتن لب‌های بشقابی نشانه بلوغ در میان دخترهای جوان مورسی به شمار می‌رود و به همین دلیل اغلب این افراد مایل به آویزان کردن بشقاب از لب‌های خود برای نشان دادن بزرگ‌تر شدن خود هستند.

 

[عرشیا]

پریدن از روی گاوهای وحشی در هامار
جمعیت اصلی قبیله هامار در اتیوپی را اغلب دامپرورانی تشکیل می‌دهند که برای چهارپایان خود احترام ویژه‌ای برخوردار هستند و حتی از این حیوانات برای برگزاری آئین مختلف میان خود بهره می‌گیرند. پرش از روی گاوهای نر یکی از مهم‌ترین آئینی است که میان مردم هامار برگزار می‌شود که در آن مردان با پریدن از روی این گاوها به رقابت با یکدیگر می‌پردازند. پرش از روی گاوهای وحشی آئینی سه روزه به حساب می‌آید که تمام پسرهای جوان قبیله موظف به شرکت در آن هستند و اصالت خانواده‌ها را به تصویر می‌کشد. گاوهای رقابت که تعداد آن‌ها ۱۵ عدد است از قبل کاملاً تمیز و صیقلی می‌شود تا سطحی لیز را در بر گیرد و رقابت را برای شرکت‌کنندگان چالش‌برانگیز کند. برنده رقابت پسر جوانی خواهد بود که پس از مسابقه قابلیت ازدواج را دارد و می‌تواند دختری به انتخاب والدین خود را به همسری برگزیند و صاحب فرزند شود.

 

[عرشیا]

بیرون ریختن آب دهان توسط مردم ماسای به عنوان اقدامی مقدس
مردم قبیله ماسای از بزرگ‌ترین اقوام آفریقایی ساکن در کنیا و تانزانیای شمالی، اغلب به نشانه دعای خیر، آب دهان خود را بیرون می‌ریزند و بر این باور هستند که این کار، عاقبت به خیری را برای سایرین به ارمغان می‌آورد. در واقع، افراد به هنگام سلام یا خداحافظی کردن، آب دهان خود را بیرون می‌ریزند و از این طریق برای او آرزوی خوشبختی می‌کنند. دوستان نیز به هنگام برخورد با یکدیگر ابتدا کف دست‌های خود را با آب دهان خیس می‌کنند و سپس به یکدیگر دست می‌دهند. جالب است بدانید که مردم ماسای به هنگام دیدن نوزاد تازه به دنیا آمده نیز روی پیشانی او آب دهانشان را می‌ریزند و باور دارند که این کار خوشبختی را برای نوزادها در آینده رقم می‌زند به طوری که اگر این کار را نکنند، اتفاقات ناگواری برای آن‌ها در آینده می‌افتد.

 

[عرشیا]

رسم شارو (Sharo)اثبات مردانگی
بعضی از مردم مالی، نیجریه و کامرون پسری که به سن ازدواج رسیده و قصد زن گرفتن دارد را در انظار مردم کتک می‌زنند. یک فرد قلدر پسر را کتک می‌زند و این پسر جوان مجبور است علائم درد و رنج خود را پنهان کند. اگر او بتواند با موفقیت کتک‌ها را تحمل کند پس تبدیل به مرد شده است و اگر شکست بخورد نمی‌تواند همسری اختیار کند! تعداد بسیار زیادی از پسرها درحین ثابت کردن مردانگی شان جان خود را از دست داده اند.

 

[عرشیا]

رقص درمانی سان (San)
در بین آداب و رسوم قبیله‌ای مردم آفریقا، این سنت از همه بیشتر جادویی است. برای مردم سان کشورهای آفریقای جنوبی، نیمبیا، بوتسوانا و آنگولا، رقص یک نیروی مقدس به شمار می‌رود. یکی از سنت‌های دیرینه قبیله‌ای این مردمان رقص خلسه است که با نام رقص درمانی نیز شناخته می‌شود. تمامی مردم قبیله به مدت چندین ساعت و برخی اوقات تمامی شب، دور آتشی جمع می‌شوند که توسط افراد پیش‌کسوت و درمانگرها رهبری می‌شوند.

درمانگرها دور آتش رقصیده زمزمه کرده و نفس خود را حبس می‌کنند تا به یک حالت نیرومند خلسه مانند وارد شوند. در این حالت، آن‌ها مجوز ورود به دنیای ارواح را پیدا کرده و اغلب قادرند که بر روی آتش راه بروند. درمانگران قبایل سان تنها برای درمان کردن مشکلات جسمانی این مراسم را انجام نمی‌دهند بلکه آن‌ها برای دور کردن “مرض ستاره‌ای”، نیرویی که باعث به وجود آمدن حسادت، عصبانیت و دعوا می‌شود، این مراسم را برگزار می‌کنند.

 

[عرشیا]

قبیله بودی و چاقی تنها در شش ماه
هر سال در ماه جولای در دره‌ی اومو در اتیوپی که با سال جدید قمری قبیله‌ی «بودی» (Bodi) به نام «کائل» (Ka’el) مصادف است یک مراسم عجیب بر پا می‎شود. در ماه های منتهی به سال جدید برخی از مردان قبیله به مدت چند ماه در قرنطینه به سر برده و برای چاق شدن مخلوطی از شیر و خون گاو می‌نوشند تا شکمشان باد کرده و حسابی چاق شوند. سپس هر قبیله مرد مجردی را به عنوان نماینده خود در مسابقه‎ی فربه‎ترین مرد قبیله شرکت می دهد و بدین ترتیب کسی که برنده شود افتخار زیادی کسب کرده و می تواند همسر خوبی برای خود انتخاب نماید. جالب این که بعد از به پایان رسیدن این جشنواره مردان چاق شده در عرض چند هفته به شرایط پیش از چاق شدن برمی‌گردند و دوباره جنگجویی ورزیده می‎شوند.

 

[عرشیا]

پرش گاو هامار (Hamar)
قبیله هامار اتیوپی که با نام قبیله هامر (Hamer) نیز شناخته می‌شوند، بیشتر از چوپان‌هایی تشکیل شده است که به دام خود احترام گذاشته و برای آن‌ها ارزش قائل‌اند. این قبیله دارای مراسمی نسبتاً ورزشی است. این سنت درباره پرش از روی گاوها می‌باشد! پرش گاو یک مراسم سه‌روزه است که تمام پسران قبیله باید در آن شرکت کنند و این مراسم برای رتبه و شأن شرکت‌کننده و خانواده او بسیار مهم است.

فرد شرکت‌کننده باید از روی 15 گاو تضعیف‌شده که برای لیز شدن پشتشان به آن‌ها کود حیوانی مالیده شده است، بپرند. اگر فرد موردنظر موفق نشود باید یک سال تمام صبر کند تا این وظیفه را دوباره به انجام برساند؛ اما اگر موفق شود، بدین معنی است که او آماده ازدواج بوده و می‌تواند فرزندان خود را داشته و دام منحصر‌به‌فرد خود را پرورش دهد.

 

[عرشیا]

موهای اخرایی زنان هیمبا
زنان هیمبا، قبیله‌ای در نامیبیا در سراسر جهان به خاطر رنگ اخرایی موها و بدن خود شهرت دارند که این رنگ بسیار زیبا را از ترکیب کَره، دمبه و رنگ قرمزی به نام اوتجیزه به وجود می‌آورند. دختران طایفه به محض داشتن توانایی رعایت نظافت شخصی از اوتجیزه روی موها و بدن خود استفاده می‌کنند و از این طریق به خود حس غرور بلوغ را می‌بخشند. اگرچه هنوز مشخص نیست این سنت از کجا و در چه تاریخی نشأت گرفته است با این حال، بسیاری از منتقدان استدلال کرده‌اند که زنان دوران باستان از این شیوه برای حفظ بدن خود از گزند نور خورشید و نیش حشرات بهره گرفته‌اند. البته بسیاری از زنان قبیله مدعی هستند که از اوتجیزه روی بدن‌ها و موهای خود تنها برای هدف زیباسازی استفاده می‌کنند و این کار را هر روزه پس از بیدار شدن از خواب انجام می‌دهند.