مطالب علمی_آموزشی رشته حقوق کنسولی

[BARAN_KH_Z]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

[BARAN_KH_Z]

حقوق دیپلماتیک یکی از شاخه‌های حقوق بین‌الملل است که هنجارها و قواعد مأموریت‌های دیپلماتیک را بیان می‌کند

 

[BARAN_KH_Z]

حقوق دیپلماتیک از قدیمی‌ترین بخش‌های حقوق بین‌الملل است که پیدایش آن به پیدایش دولت و ضرورت برقراری ارتباط میان دولت‌ها برمی‌گردد. از دیرباز دولت‌ها برای ارتباط با یکدیگر گاه اقدام به تعیین نمایندگانی برای سفر به کشور دیگر می‌کردند. تنظیم روابط تجاری میان دو کشور و حمایت از مردم سرزمین خود که در آن سرزمین اقامت می‌کردند از مهمترین وظایف این نمایندگان بود.

 

[BARAN_KH_Z]

تحول مهم حقوق دیپلماتیک با تأسیس نمایندگی‌های دائمی در اواخر دوران رنسانس در دولت‌شهرهای ایتالیا اتفاق افتاد. این دولت‌شهرها اهمیت ایجاد هیئت‌های دیپلماتیک حرفه‌ای را دریافته بودند و مهمترین وظایف آن‌ها کسب اطلاعات، حمایت از منافع سیاسی و نظامی دولت خود و گسترش روابط تجاری بود.

قانون مزایای دیپلماتیک بریتانیا که در سال ۱۷۰۸ در دوران ملکه آن به تصویب رسید از اولین قوانین مربوط به حقوق دیپلماتیک بود.

 

[BARAN_KH_Z]

مقررات و قواعد حاکم بر مأموریت‌های دیپلماتیک تا قرن‌ها با توجه به عرف بین‌المللی تعیین می‌شد. از مهمترین ویژگی‌های اصل مصونیت و امنیت نمایندگان بود که حتی در زمان جنگ میان دو کشور مورد احترام قرار داشت. اما از ابتدای دههٔ ۱۹۶۰ با تدوین کنوانسیون‌های وین: «کنوانسیون راجع به روابط دیپلماتیک» ۱۹۶۱ و «کنوانسیون راجع به روابط کنسولی» ۱۹۶۳ که توسط کمیسیون حقوق بین‌الملل سازمان ملل نوشته و بسیاری از کشورها به آن پیوستند، این رشته از وضعیت عرفی به حالت مدون درآمد. ۳ کنوانسیون دیگر که اهمیت محوری در تعیین قواعد حقوق دیپلماتیک دارد شامل «کنوانسیون راجع به مأموریت‌های ویژه» مصوب ۱۹۶۹ در مجمع عمومی سازمان ملل، «کنوانسیون راجع به جلوگیری و مجازات جرائم علیه اشخاص مورد حمایت بین‌المللی» مصوب ۱۹۷۳ در مجمع عمومی و «کنوانسیون راجع به نمایندگی دول در روابط خود با سازمان‌های بین‌المللی جهانی» مصوب ۱۹۷۵ در کنفرانس وین می‌شود.