درباره‌ی کتاب رز سیاه
رمان رز سیاه نوشته‌ای از الناز دادخواه اثری در ژانر جنایی و پلیسی است. این رمان در سال 1397 توسط انتشارات آئی‌سا منتشر شد و در سال 1400 با استقبال خوانندگان به چاپ سوم رسید.
داستان از این قرار است که در یک شب تاریک و بارانی، دختری ده‌ساله با وحشت به اتاق پدر و مادرش می‌رود تا در کنار آن‌ها آرام بگیرد اما تنها چیزی که در اتاق والدینش پیدا می‌کند، بدن خون‌آلود و بی‌جان آن‌هاست. والدین این دختر که سوزان وایز نام دارد، به دست یک قاتل سریالی کشته شده‌اند. دختر کوچک در غم والدینش و عذاب این جنایت تصمیم می‌گیرد تا با ورود به دانشکده‌ی افسری، عمرش را برای برقراری امنیت کودکان دیگری مثل خودش صرف کند. شانزده سال بعد، زمانی که او دیگر زنی جوان و یک کارآموز بلندپرواز افسری است، ناگهان نامه‌هایی تهدیدآمیز برای او ارسال می‌شود. قاتل بازگشته است و این بار، هدفش سوزان است.
جالب است بدانید نویسنده‌ی این رمان حداقل چهار اثر دیگر در ژانر مشابه دارد که حاصل آن‌ها، نشان‌دهنده‌ی تجربه‌ی نویسنده و توانایی بالای او در ساختن و پرداختن یک رمان جنایی است. دوستداران این سبک ادبیات معمولاً از بی‌توجهی نویسندگان ایرانی و انگشت‌شمار بودن کتاب‌های فارسی پلیسی ناراضی هستند و خوشبختانه، الناز دادخواه با رمان رز سیاه همان چیزی است که طرفداران این ژانر به‌دنبالش بودند.
کتاب رز سیاه برای چه کسانی مناسب است؟
کتاب رز سیاه انتخابی عالی برای دوستداران رمان‌های ایرانی و طرفداران ژانر جنایی و پلیسی است.
در بخشی از کتاب رز سیاه می‌خوانیم
به پهنای صورت لبخند زدم. دستش زیر چونه‌م نشست و سرمو بالا گرفت، قبل این‌که عکس‌العملی نشون بدم... حس کردم خون به صورتم دویده شتاب‌زده خداحافظی کردم و خودمو توو خونه پرت کردم. قفسه‌ی سی*ن*هم از هیجان بالا پایین می‌رفت. امشب بهترین شب زندگیم بود.
جولیا هنوز نیومده بود. وارد اتاقش شدم و شالو تا کردم روی میز گذاشتم. اتاقش کاملا مرتب بود. شاید واقعا تصمیم گرفته بود خودشو درست کنه. آهی کشیدم و به سمت اتاقم رفتم، اون‌قدر ضربان قلبم بالا بود که حس می‌کردم گر گرفتم، می‌تونستم داغی و سرخ شدن صورت‌مو احساس کنم. دست‌مو روی گونه‌م کشیدم، امیلی حق داشت اگه به تلاشم ادامه می‌دادم می‌تونستم بعد از مدت‌ها به این ترس غلبه کنم. صدایی موبایلم بلند شد و پیامی روی صفحه نقش بست. از طرف بنجامین بود.
- ممنون به خاطر شب خوبی که برام ساختی.
در جواب فقط براش یه علامت قلب فرستادم. نمی‌دونستم در این مواقع چی باید بگم. نگاهی به ساعت انداختم خوابم نمیومد، رفتم سر یخچال یه بستنی و قاشق برداشتم و مقابل تلویزیون نشستم و مشغول دیدن فیلم سینمایی شدم. نمی‌دونم چه‌قدر گذشت که کم‌کم روی همون کاناپه دراز کشیدم و خوابم برد. با صدای بلند جیغ مانندی که توو سرم اکو شد از جا پریدم، همه تنم خیس عرق بود، نگاه‌مو به تلویزیون و چراغای خاموش دوختم. آنچنان تپش قلبی گرفتم که انگار هر لحظه ممکنه قلبم از حرکت وایسه. داشتم سکته می‌کردم. عرق سردی روی پیشونیم نشسته بود خودمو به چراغ رسوندم و با دستای یخ‌زده و لرزون روشنش کردم. با هجوم مایعی به سمت دهنم به طرف دستشویی دویدم و رو زمین زانو زدم تا محتویات معده‌م تخلیه بشه.
