موضوع نویسنده
Puyannnn
سطح
4
مهمان
- Sep
- 13,512
- 21,981
- مدال‌ها
- 3
«چهره تو قبله هر شاعر است» اثر کمال السید، نویسنده مصری با ترجمه حسین سیدی در انتشارات شهید کاظمی منتشر شد.
در این کتاب با فصل هایی از حیات وجود عظیم الشان پیامبر روبه رو می‌شویم و نویسنده زندگانی پیامبر اسلام را از تولد تا زمان وفات به تصویر می کشد.
کمال السید از شیرینی‌های دوران کودکی تا سختی‌های زمان رسالت حضرت محمد (ص) می‌گوید. حادثه‌های کمتر شنیده شده از پیامبر (ص)، دشمنی یهود و جنگ‌های مهم دوران زندگی حضرت محمد (ص) با کفار از جمله مطالبی است که در کتاب با آن مواجه می‌شویم.
در گزیده‌ای از کتاب می‌خوانیم:
«عروس که باردار بود، از شنیدن خبر درگذشت ناگهانی همسرش درحیرت فرو می‌رود، همان‌گونه که عبدالمطلب و مکیان ناباورانه خبر تلخ را می‌پذیرند. از عبدالله پنج شتر به میراث مانده است و گلۀ کوچکی از گوسفند وکنیزی به نام «ام ایمن». ماه‌ها می‌گذرد و لحظۀ زایمان فرا می‌رسد تا نوۀ عبدالمطلب چشم به این جهان بگشاید. سرور مکیان درخدمت کعبه بود که بدو خبر دادند؛ خبری که چشمه‌های محبت را در دلش جوشانید. پیرمرد نوه را در آغوش گرفت و فریاد زد: «او را محمد نامیدم.» این نام شگفت، در خانۀ مکیان سفر کرد. نامی زیبا، باحلاوت، همانند نغمه‌ای رؤیایی. برخی پرسیدند: «چرا عبدالمطلب نام پدران و نیاکانش را براو ننهاد؟ چرا محمد؟»
در این کتاب با فصل هایی از حیات وجود عظیم الشان پیامبر روبه رو می‌شویم و نویسنده زندگانی پیامبر اسلام را از تولد تا زمان وفات به تصویر می کشد.
کمال السید از شیرینی‌های دوران کودکی تا سختی‌های زمان رسالت حضرت محمد (ص) می‌گوید. حادثه‌های کمتر شنیده شده از پیامبر (ص)، دشمنی یهود و جنگ‌های مهم دوران زندگی حضرت محمد (ص) با کفار از جمله مطالبی است که در کتاب با آن مواجه می‌شویم.
در گزیده‌ای از کتاب می‌خوانیم:
«عروس که باردار بود، از شنیدن خبر درگذشت ناگهانی همسرش درحیرت فرو می‌رود، همان‌گونه که عبدالمطلب و مکیان ناباورانه خبر تلخ را می‌پذیرند. از عبدالله پنج شتر به میراث مانده است و گلۀ کوچکی از گوسفند وکنیزی به نام «ام ایمن». ماه‌ها می‌گذرد و لحظۀ زایمان فرا می‌رسد تا نوۀ عبدالمطلب چشم به این جهان بگشاید. سرور مکیان درخدمت کعبه بود که بدو خبر دادند؛ خبری که چشمه‌های محبت را در دلش جوشانید. پیرمرد نوه را در آغوش گرفت و فریاد زد: «او را محمد نامیدم.» این نام شگفت، در خانۀ مکیان سفر کرد. نامی زیبا، باحلاوت، همانند نغمه‌ای رؤیایی. برخی پرسیدند: «چرا عبدالمطلب نام پدران و نیاکانش را براو ننهاد؟ چرا محمد؟»
