دلنوشته {رویای ویرانه} اثر •آرمینا و سونیا کاربر انجمن رمان بوک•

[.Belinay.]

بنام خدواند رنگین کمان​

نام اثر: رویای ویرانه
به قلم: آرمینا و سونیا
ژانر: تراژدی، عاشقانه
ناظر: @vian
مقدمه:

تو می‌آیی تا رویاهای ویرانه‌ام را از نو بسازی
و من با قلبی پر از خیالت به دیدارت برخیزم
می‌آیی تا ماه من شوی و من دوباره بوی آسمان بگیرم
و نور ستاره‌ها را باز به چشم ببینم
اما صبر کن! جلوتر نیا!
این ویرانه دیگر به دست هیچ‌ک.س آباد نمی‌شود
جلوتر نیا که دیگر تکه‌ رویاهایم از این کوچک‌تر نمی‌شود
ماه من، از دور قشنگ‌تری...
جلوتر نیا که نورت چشمانم را کور و زیباییت ماه آسمان تاریکم را شرمنده نکند​

 

[ARMINA]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقد شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات] ​

 

[.Belinay.]

این روزها، بسیاری به من حسرت هدیه می‌دهند. آهای! صدایم را می‌شنوید؟
من هستم، از عمق تاریکی‌های قلبم.
بس است دیگر، لطفاً آتش بس اعلام کنید!
به خدا نور رویاهایم خاموش شده!
دیگر ستاره‌ای نیست. آسمان قلبم تاریک تاریک است... .
دیگر تنها منم و تاریکی قلبم...!

 

[.Belinay.]

رویاهایم پای ثابت آسمان قلبم بودند
ستون‌های آسمان قلبم، از جنس رویاهایم بودند
با بی‌رحمی آن ستون‌ها را شکستید
دیگر بس است، ضربه نزنید! دست نگه دارید... .
به خدا سقف آسمان قلبم فروریخته و دیگر جایی برای شکستن باقی نمانده!
دیگر تنها منم و رویاهای ویران شده‌ام!
دیگر تنها منم و خرابه قلبم...!

 

[ARMINA]

اسیرِ افسارِ سَرابِ رویاها شده‌ایم‌؛
در خیال خود ماییم‌ و دلی‌ که‌ با رویاهایمان شکوفا شده‌ایم‌؛
فرق زیادیست بین شاد بودن و پرت شدن حواس،
رنگ رویا بر افقِ دیده و دل‌ها زده‌ایم...
و اینک می‌گوییم: کاش رویا ببارد، کاش دل باشد و عشق باشد و ب*وسه‌ها بر ل*ب؛
بنشینیم بر لب جوی، پسران شادی کنان، دختران رقص کنان، خدا باشد و خنده بر لب زند و زندگی کنیم...

 

[.Belinay.]

ماه من، گاهی وسوسه می‌شوم که به سمتت بیایم اما همین که دور و برم را نگاه می‌کنم، با این وسوسه سخت می‌جنگم...!
دور و بر من پر است از رویاهای مچاله شده... .
رویاهایی که در اثر هجوم وحشیانه بسیاری به سرزمین قلبم زیر پا له شده‌اند... .
حال که به آن‌ها نگاه می‌کنم، می‌بینم که هر کدام، خاطره‌ای، دردی ناگفته دارند و جایشان زیر آوار فروریخته قلبم است!
سی*ن*ه‌ام دیگر جای قلبم نیست! تبدیل به گورستان رویاهایم شده!
دیگر من هستم و جای خالی قلبم، دیگر تنها منم و رویاهای ویرانه‌ام...!

 

[ARMINA]

جایت خالیست...
هوا چقدر برای رویای داشتنت عالیست.
اما حیف جانا، حیف که این شب، روز نمی‌شود.
شب است که می‌فهمم تا به‌حال چقدر در عشق تو مرده‌ام.
رویاهایم دلیل می‌خواهند؛ تو وصله قلب من بودی؛ رویایی که اگر دلیلش تو بودی، زندگی را چه خوش میگذراندم.
بدان که تو را از خودت می‌خواهم... کاش بدانی بودنت، آرامشی تمام نشدنی‌ست.
ندارمت اما می‌دانم وصله جان منی...

 

[.Belinay.]

ماه من...!
حرف‌های زیادی بلد نبودم
من تنها چشمان تو را دیده بودم و گوشه‌ای از تبسمت که کلامم را دزدیده بود
از عشق، چیزی نمی‌دانستم... .
اما در خیالم، کودکانه‌تر از آنچه فکرش را بکنی، دوستت داشتم!
تکه بزرگی از رویاهایم، بودن با تو بود... .
تصوراتم از عشق شاید، کودکانه‌تر از کودکانه بود!
خیال می‌کردم تو هم دوستم داری... .
اما گاهی، زیر سقف خانه رویاهایمان، از من ستاره می‌خواستی...!
سعی کردم برایت ستاره بچینم، اما ماه من!
نمی‌شود از من ستاره نخواهی؟ آخر دستم به سقف همین خانه هم نمی‌رسد...!

 

[.Belinay.]

از واژه‌نامه‌ها پرسیدم، عشق یعنی چه؟
گفتند:«یعنی دوست داشتن به حد افراط!»
گفت:«دخترجان! حقیقت عشق شیفتگی معنا شد و قصدش دلبستگی و دلدادگی باشد.»
از عاشقان، پرسیدم عشق چیست؟
آنان نیز عشق را این‌گونه معنا کردند
آنان گفتند:«عشق تقویم بی‌انتهاییست که برگ‌هایش رنگ قرمز ندارند! در تقویم عشق، هر روز شنبه است و جمعه هرگز ندارد. عشق یعنی مستجاب شدن رویاهایت!»
اما ماه من!
چرا رویاهایم تکه‌تکه شده‌اند؟ مگر رسم عشق، تحقق رویاهایم نبود؟
شاید، آن زمان باید از دل‌شکستگان هم می‌خواستم عشق را برایم معنا کنند. این گناه شیرین من بود!

 

[.Belinay.]

ماه من!
کاش نیتون برای عشق هم قانون سومی تعریف می‌کرد
آن‌گاه، زمانی‌که من تو را دیوانه‌وار دوست داشتم
تو حق هیچ عکس‌العملی جز دوست داشتنم نداشتی!
آن‌گاه، من این‌جا، در کوچه پس‌کوچه‌های شهر تنهایی‌ام، تو را هم داشتم...!
تو را هم داشتم تا در شهر بزرگ تنهایی‌ام، تو تنها کسی باشی که شعر دلدادگی‌ام را برایش بسرایم!
اما بدان، بدون تو این ویرانه را آباد خواهم ساخت
درست است رویایی برایم باقی نگذاشتی، اما... .
این آبادی را بر پایه حسرت‌هایم خواهم ساخت...!