- Sep
- 659
- 1,150
- مدالها
- 2
رعایت کنید!
اگرچه میتوانید پس از دو روز، به آرامی از ناحیهی آسیب دیده استفاده کنید، اما برای برای به دست آوردن تحمل وزن یا توانایی حرکت مفصل بدون درد، بهبودی باید تدریجی باشد. بهبودی رگ به رگ شدن ممکن است روزها تا ماهها طول بکشد.
بدون درمان و توانبخشی مناسب، ممکن است عضو آسیب دیده به خوبی بهبود نیابد و دامنهی حرکتی و ثبات خود را از دست بدهد و در نتیجه احتمال پیچ خوردگیهای مکرر و آسیبهای بیشتر در آینده، افزایش مییابد.
به عضو آسیب دیده استراحت دهید
با استفاده از آتل محل آسیب دیده را بی حرکت کنید. با استراحت کافی و درمان مناسب، بعد از ۲ هفته احساس بهتری خواهید داشت. اما در برخی مواقع بهبود رگ به رگ شدن ممکن است هفتهها تا ماهها شما را درگیر کند. تا زمان بهبودی از فعالیتهایی که باعث درد، تورم یا ناراحتی میشوند خودداری کنید. اما تمام فعالیتهای بدنی را کنار نگذارید. استراحت کنید و سعی کنید وزن خود را بر ناحیهی آسیب دیده تحمیل نکنید.
از ورزشهای سنگین مانند دویدن تا ۸ هفته خودداری کنید، زیرا خطر آسیب بیشتر وجود دارد.
در ساعات اولیه پس از آسیب، یخ بسیار مفید است
کمپرس یخ در کاهش تورم بسیار موثر است. تا زمانی که به مرکز پزشکی برسید، بلافاصله روی منطقهی مورد نظر یخ بگذارید. هر بار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه از کیسهی یخ یا حمام یخ و آب استفاده کنید. چند روز اول پس از آسیب دیدگی، هر ۲ تا ۳ ساعت یخ گذاری را تکرار کنید.
در طی چند روز اول از گرما (مانند حمام گرم و کمپرس گرم)، الکل و ماساژ دوری کنید. این موارد باعث تورم اندام آسیب دیده میشوند.
فشار بر ناحیهی آسیب دیده با باند پیچی کردن عضو
برای جلوگیری از ورم، ناحیهی آسیب دیده را با باند کشی ببندید. توجه داشته باشید که نباید اندام را خیلی محکم ببندید زیرا ممکن است گردش خون قطع شود. در صورت افزایش درد، ایجاد تورم یا بی حس شدن ناحیهی باندپیچی شده، باند را مقداری شل کنید.
عضو آسیب دیده را بالا بگیرید
ناحیهی آسیب دیده را به خصوص در شب، بالاتر از سطح قلب قرار دهید. این کار باعث میشود جاذبه به کاهش تورم کمک کند.
داروهایی برای کاهش درد
داروهای مسکن مانند ایبوپروفن و استامینوفن نیز میتوانند در کاهش درد مفید باشند. اما به مدت ۴۸ ساعت بعد از آسیب دیدگی نباید ایبوپروفن را مصرف کنید زیرا ممکن است سرعت بهبودی را کاهش دهد.
کمکهای پزشکی
برای به دست آوردن ثبات و قدرت مفصل یا اندام آسیب دیده، فیزیوتراپی یک گزینهی مناسب است.
برای برخی از آسیبها مانند پارگی رباط، ممکن است جراحی مورد نیاز باشد.
اگرچه میتوانید پس از دو روز، به آرامی از ناحیهی آسیب دیده استفاده کنید، اما برای برای به دست آوردن تحمل وزن یا توانایی حرکت مفصل بدون درد، بهبودی باید تدریجی باشد. بهبودی رگ به رگ شدن ممکن است روزها تا ماهها طول بکشد.
بدون درمان و توانبخشی مناسب، ممکن است عضو آسیب دیده به خوبی بهبود نیابد و دامنهی حرکتی و ثبات خود را از دست بدهد و در نتیجه احتمال پیچ خوردگیهای مکرر و آسیبهای بیشتر در آینده، افزایش مییابد.
به عضو آسیب دیده استراحت دهید
با استفاده از آتل محل آسیب دیده را بی حرکت کنید. با استراحت کافی و درمان مناسب، بعد از ۲ هفته احساس بهتری خواهید داشت. اما در برخی مواقع بهبود رگ به رگ شدن ممکن است هفتهها تا ماهها شما را درگیر کند. تا زمان بهبودی از فعالیتهایی که باعث درد، تورم یا ناراحتی میشوند خودداری کنید. اما تمام فعالیتهای بدنی را کنار نگذارید. استراحت کنید و سعی کنید وزن خود را بر ناحیهی آسیب دیده تحمیل نکنید.
از ورزشهای سنگین مانند دویدن تا ۸ هفته خودداری کنید، زیرا خطر آسیب بیشتر وجود دارد.
در ساعات اولیه پس از آسیب، یخ بسیار مفید است
کمپرس یخ در کاهش تورم بسیار موثر است. تا زمانی که به مرکز پزشکی برسید، بلافاصله روی منطقهی مورد نظر یخ بگذارید. هر بار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه از کیسهی یخ یا حمام یخ و آب استفاده کنید. چند روز اول پس از آسیب دیدگی، هر ۲ تا ۳ ساعت یخ گذاری را تکرار کنید.
در طی چند روز اول از گرما (مانند حمام گرم و کمپرس گرم)، الکل و ماساژ دوری کنید. این موارد باعث تورم اندام آسیب دیده میشوند.
فشار بر ناحیهی آسیب دیده با باند پیچی کردن عضو
برای جلوگیری از ورم، ناحیهی آسیب دیده را با باند کشی ببندید. توجه داشته باشید که نباید اندام را خیلی محکم ببندید زیرا ممکن است گردش خون قطع شود. در صورت افزایش درد، ایجاد تورم یا بی حس شدن ناحیهی باندپیچی شده، باند را مقداری شل کنید.
عضو آسیب دیده را بالا بگیرید
ناحیهی آسیب دیده را به خصوص در شب، بالاتر از سطح قلب قرار دهید. این کار باعث میشود جاذبه به کاهش تورم کمک کند.
داروهایی برای کاهش درد
داروهای مسکن مانند ایبوپروفن و استامینوفن نیز میتوانند در کاهش درد مفید باشند. اما به مدت ۴۸ ساعت بعد از آسیب دیدگی نباید ایبوپروفن را مصرف کنید زیرا ممکن است سرعت بهبودی را کاهش دهد.
کمکهای پزشکی
برای به دست آوردن ثبات و قدرت مفصل یا اندام آسیب دیده، فیزیوتراپی یک گزینهی مناسب است.
برای برخی از آسیبها مانند پارگی رباط، ممکن است جراحی مورد نیاز باشد.