موضوع نویسنده
- Jan
- 126
- 225
- مدال‌ها
- 2
مولانا در ششم ربیع الاول سال ۶۰۴ هـ.ق در شهر بلخ به دنیا آمد؛ و دلیل شهرتش به" رومی" و" مولانا روم" طول اقامت او در شهر قونیه که اقامتگاه اکثر عمر و مدفن اوست، می باشد. لکن مولانا همواره خود را از مردم خراسان شمرده و اهل شهر خود را دوست می داشت. پدر مولانا معروف به" بهاءالدین ولد" و ملقب به" سلطان العلماء" از افاضل روزگار و علامه زمان بود و مشهور است که مادر بهاءالدین، از خاندان خوارزمشاهیان بوده است. به این ترتیب مولانا تحت نظر پدر شروع به یادگیری علوم مختلف کرد. سلطان العلما در حدود سال ۶۰۹ – ۶۲۸ هجری – جان سپرد و در همان قونیه به خاک سپرده شد. در آن زمان مولانا جلال الدین ۲۴ سال داشت. مولانا پس از مرگ پدر یادگیری مباحث عرفانی را نزد برهان الدین محقق ترمذی ادامه داد.
به علت اختلاف های پدرش بهاء الدین با سلطان محمد خوارزمشاه سال ۵۹۴ زمانی که مولانا ۶ ساله بود به همراه خانواده از بلخ مهاجرت کردند. خروج آن ها از بلخ توام با حمله چنگیز خان بود. در طول این سفر، آن ها مدتى را در وخش و سمرقند گذرانیدند. بعد از آن به حج رفتند و نیشابور را دیدند و به بغداد رسیدند. مدتى در حجاز ماندند و هنگام بازگشت از مكه، چندى نیز در شام بودند. چند سالى را هم در لارنده به سر بردند كه در همین شهر، جلال الدین، با گوهر خاتون، دختر شرف الدین لالا، ازدواج كرد. بعد از آن بهاءولد به قونیه رفت و در همان جا وفات یافت.
آثار مولانا
شعرهای مولانا به دو بخش تقسیم می شود: اول منظومه معروف است که از مشهورترین کتاب های زبان فارسی است و آنرا "مثنوی معنوی" نامیده است.
قسمت دوم اشعار مولانا مجموعه بسیار قطوری است شامل نزدیک صدهزار بیت غزلیات و رباعیات، که در پایان اکثر غزلیات، نام "شمس الدین تبریزی" را برده و به همین جهت به" کلیات شمس تبریزی" یا "کلیات شمس" معروف است. البته گاهی هم در غزلیات، "خاموش" و "خموش" نیز تخلص کرده است.
از دیگر آثار مولانا "مجموعه مکاتیب" او و "مجالس سبعه" شامل مواعظ اوست. همچنین پسر مولانا به نام "بهاءالدین احمد" و معروف به "سلطان ولد" که جانشین او هم شد، مطالبی را که از پدر خود شنیده بود در کتابی گرد آورد و نام آنرا "فیه ما فیه" نهاد.
به علت اختلاف های پدرش بهاء الدین با سلطان محمد خوارزمشاه سال ۵۹۴ زمانی که مولانا ۶ ساله بود به همراه خانواده از بلخ مهاجرت کردند. خروج آن ها از بلخ توام با حمله چنگیز خان بود. در طول این سفر، آن ها مدتى را در وخش و سمرقند گذرانیدند. بعد از آن به حج رفتند و نیشابور را دیدند و به بغداد رسیدند. مدتى در حجاز ماندند و هنگام بازگشت از مكه، چندى نیز در شام بودند. چند سالى را هم در لارنده به سر بردند كه در همین شهر، جلال الدین، با گوهر خاتون، دختر شرف الدین لالا، ازدواج كرد. بعد از آن بهاءولد به قونیه رفت و در همان جا وفات یافت.
آثار مولانا
شعرهای مولانا به دو بخش تقسیم می شود: اول منظومه معروف است که از مشهورترین کتاب های زبان فارسی است و آنرا "مثنوی معنوی" نامیده است.
قسمت دوم اشعار مولانا مجموعه بسیار قطوری است شامل نزدیک صدهزار بیت غزلیات و رباعیات، که در پایان اکثر غزلیات، نام "شمس الدین تبریزی" را برده و به همین جهت به" کلیات شمس تبریزی" یا "کلیات شمس" معروف است. البته گاهی هم در غزلیات، "خاموش" و "خموش" نیز تخلص کرده است.
از دیگر آثار مولانا "مجموعه مکاتیب" او و "مجالس سبعه" شامل مواعظ اوست. همچنین پسر مولانا به نام "بهاءالدین احمد" و معروف به "سلطان ولد" که جانشین او هم شد، مطالبی را که از پدر خود شنیده بود در کتابی گرد آورد و نام آنرا "فیه ما فیه" نهاد.
