معرفی سازهایی که در مراسم یادبود استفاده می‌شوند
- نویسنده موضوع tie122
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
موضوع نویسنده
- Nov
- 299
- 13,614
- مدال‌ها
- 2
نی
نی یا نی هفت بند از سازهای بادی ایرانی است. نی هفت‌بند از گیاه نی ساخته می‌شود. برای ساخت این گونه نی آن را طوری برش می دهند که از سر تا ته آن شامل هفت بند شود و اخیرا بصورت مصنوعی (نی اصلاح شدهٔ مصنوعی) نیز ساخته شده است.
صدای سوزناک و اندوهناک نی تقریبا همیشه یکی از پایه ثابت های مراسمات ختم می باشد همچنین در فرهنگ ایرانی صدای نی جزو صداهایی است که همیشه در موسیقی سنتی ایرانی نقش بسزایی دارد و می توان گفت تقریبا همه به صدای سوزناک ساز نی علاقه دارند.
در مراسمات ختم هم این صدای نی مکمل اشعار مداح بوده و حتی خود به تنهایی هم تاثیر فوق الاده ای دارد.
نی یا نی هفت بند از سازهای بادی ایرانی است. نی هفت‌بند از گیاه نی ساخته می‌شود. برای ساخت این گونه نی آن را طوری برش می دهند که از سر تا ته آن شامل هفت بند شود و اخیرا بصورت مصنوعی (نی اصلاح شدهٔ مصنوعی) نیز ساخته شده است.
صدای سوزناک و اندوهناک نی تقریبا همیشه یکی از پایه ثابت های مراسمات ختم می باشد همچنین در فرهنگ ایرانی صدای نی جزو صداهایی است که همیشه در موسیقی سنتی ایرانی نقش بسزایی دارد و می توان گفت تقریبا همه به صدای سوزناک ساز نی علاقه دارند.
در مراسمات ختم هم این صدای نی مکمل اشعار مداح بوده و حتی خود به تنهایی هم تاثیر فوق الاده ای دارد.
موضوع نویسنده
- Nov
- 299
- 13,614
- مدال‌ها
- 2
دف
دَف، یکی از سازهای کوبه‌ای در موسیقی ایرانی است که شامل حلقه‌ای چوبی است که پوست نازکی بر آن کشیده‌اند و با ضربه‌های انگشت می‌نوازند. این ساز از سازهای ضربی ایرانی شبیه به دایره ولی بزرگتر از آن و با صدای بم تر است.
ساز دف از آلات موسیقی ایران باستان و کشورهای همجوار است. این ساز از ابزار موسیقی کوبه ای است که با ضربات دست نواخته می شود. دف معمولاً از پوست حیوانات ساخته می شود. دف دارای یک قاب چوبی،زنجیر و پرده ای از پوست حیوانات است.
اگر یک اجرای عرفانی عالی برای مراسم ختم می خواهید حتما بگویید از نوازنده دف هم استفاده کنند جالب هست بدانید از ساز دف در مراسمات ترحیم و عرفانی بیشتر از مراسمات شادی استفاده می شود!
دَف، یکی از سازهای کوبه‌ای در موسیقی ایرانی است که شامل حلقه‌ای چوبی است که پوست نازکی بر آن کشیده‌اند و با ضربه‌های انگشت می‌نوازند. این ساز از سازهای ضربی ایرانی شبیه به دایره ولی بزرگتر از آن و با صدای بم تر است.
ساز دف از آلات موسیقی ایران باستان و کشورهای همجوار است. این ساز از ابزار موسیقی کوبه ای است که با ضربات دست نواخته می شود. دف معمولاً از پوست حیوانات ساخته می شود. دف دارای یک قاب چوبی،زنجیر و پرده ای از پوست حیوانات است.
اگر یک اجرای عرفانی عالی برای مراسم ختم می خواهید حتما بگویید از نوازنده دف هم استفاده کنند جالب هست بدانید از ساز دف در مراسمات ترحیم و عرفانی بیشتر از مراسمات شادی استفاده می شود!
موضوع نویسنده
- Nov
- 299
- 13,614
- مدال‌ها
- 2
سه‌تار
سه‌تار از سازهای مضرابی موسیقی ایرانی است که در ساخت آن از چوب، فلز، زه یا نخ نایلون استفاده می شود.
وسعت سه تار نزدیک به سه اکتاو است.
سه‌تار را معمولاً با مضراب نمی‌نوازند بلكه با ناخن (انگشت سبابه)، نواخته می‌شود. سه‌تار و انواع سازهای شبیه به آن مانند تنبور و دوتار و چگور در نواحی مرکزی آسیا و خاورمیانه رواج داشته است.
یکی دیگر از ناب ترین سازهای ایرانی سه تار است، صدای این ساز جلا بخش روح آدمیزاد هست و تسکین قلب بازماندگان عزیز از دست رفته!
سه‌تار از سازهای مضرابی موسیقی ایرانی است که در ساخت آن از چوب، فلز، زه یا نخ نایلون استفاده می شود.
وسعت سه تار نزدیک به سه اکتاو است.
سه‌تار را معمولاً با مضراب نمی‌نوازند بلكه با ناخن (انگشت سبابه)، نواخته می‌شود. سه‌تار و انواع سازهای شبیه به آن مانند تنبور و دوتار و چگور در نواحی مرکزی آسیا و خاورمیانه رواج داشته است.
یکی دیگر از ناب ترین سازهای ایرانی سه تار است، صدای این ساز جلا بخش روح آدمیزاد هست و تسکین قلب بازماندگان عزیز از دست رفته!
موضوع نویسنده
- Nov
- 299
- 13,614
- مدال‌ها
- 2
سنتور
این ساز را که قدمت طولانی در ایران دارد و به احتمال زیاد از ایران به کشورهای دیگر راه یافته به نام هایی دیگری مانند ، در کشور چین «یان-کین»، در اروپای شرقی «دالسی مر»، در انگلستان «باترفلای»، در آلمان و اتریش «مک پر»، در هند «سنتور»، در کامبوج «فی» و در امریکا «زیتر» می نامند که تشابهات و تمایزاتی با یکدیگر دارد.
ترکیب ساز سنتور و نی غوغایی در مراسم ختم برپا می کند به طوری که صاحبان عزا و میهمانان دوست دارند ساعت ها به این نوا گوش دهند و خاطرات آن مرحوم را در زهن خود مرور کنند.
این ساز را که قدمت طولانی در ایران دارد و به احتمال زیاد از ایران به کشورهای دیگر راه یافته به نام هایی دیگری مانند ، در کشور چین «یان-کین»، در اروپای شرقی «دالسی مر»، در انگلستان «باترفلای»، در آلمان و اتریش «مک پر»، در هند «سنتور»، در کامبوج «فی» و در امریکا «زیتر» می نامند که تشابهات و تمایزاتی با یکدیگر دارد.
ترکیب ساز سنتور و نی غوغایی در مراسم ختم برپا می کند به طوری که صاحبان عزا و میهمانان دوست دارند ساعت ها به این نوا گوش دهند و خاطرات آن مرحوم را در زهن خود مرور کنند.
موضوع نویسنده
- Nov
- 299
- 13,614
- مدال‌ها
- 2
عود
عود یا بربط و یا رود از جمله معمول‌ترین سازهای موسیقی ایران قدیم است با ظاهری به شکل گلابی، از جنس چوب در خت توت یا آبنوس با کاسه طنینی بزرگ و دسته کوتاه
ساز عود در گروه سازهای زهی - زخمه‌ای قرار می‌گیرد، طول آن تقریبا 85 سانتی متر است و هنگام نواختن به صورت افقی روی ران پا گذاشته می‌شود.این ساز در حقیقت نوعی سمبل تاریخی برای سازهای ایرانی به شمار می‌آید و از آن در موسیقی سنتی خاورمیانه و شرق آفریقا استفاده می‌شود
مراسم ختم خود را با صدای ساز عود خاص کنید!
عود یا بربط و یا رود از جمله معمول‌ترین سازهای موسیقی ایران قدیم است با ظاهری به شکل گلابی، از جنس چوب در خت توت یا آبنوس با کاسه طنینی بزرگ و دسته کوتاه
ساز عود در گروه سازهای زهی - زخمه‌ای قرار می‌گیرد، طول آن تقریبا 85 سانتی متر است و هنگام نواختن به صورت افقی روی ران پا گذاشته می‌شود.این ساز در حقیقت نوعی سمبل تاریخی برای سازهای ایرانی به شمار می‌آید و از آن در موسیقی سنتی خاورمیانه و شرق آفریقا استفاده می‌شود
مراسم ختم خود را با صدای ساز عود خاص کنید!
موضوع نویسنده
- Nov
- 299
- 13,614
- مدال‌ها
- 2
تنبور
تنبور کهن‌ترین ساز زهی زخمه‌ای است، به این معنا که اولین سازی می‌باشد که دسته‌ای بلند به همراه کاسه و وتر داشته‌است.
در کتب و رسالات زیادی در این مورد سخن گفته‌اند.
کتاب دیکشنری گراو که در زمینه‌سازشناسی می‌باشد، قدمت این ساز را پنج الی شش هزار سال دانسته و مجسمه‌های سنگی در موزه‌ها و آثار باستانی به جای مانده در شوش و تپه‌های بنی یونس در حوالی شهر موصل قدمت این ساز را ۱۵۰۰ الی ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد نشان می‌دهد.
تنبور کهن‌ترین ساز زهی زخمه‌ای است، به این معنا که اولین سازی می‌باشد که دسته‌ای بلند به همراه کاسه و وتر داشته‌است.
در کتب و رسالات زیادی در این مورد سخن گفته‌اند.
کتاب دیکشنری گراو که در زمینه‌سازشناسی می‌باشد، قدمت این ساز را پنج الی شش هزار سال دانسته و مجسمه‌های سنگی در موزه‌ها و آثار باستانی به جای مانده در شوش و تپه‌های بنی یونس در حوالی شهر موصل قدمت این ساز را ۱۵۰۰ الی ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد نشان می‌دهد.
موضوع نویسنده
- Nov
- 299
- 13,614
- مدال‌ها
- 2
دیوان
ساز دیوان یا باغلاما سازی ست زهی که با مضراب پلاستیکی یا سرانگشتان دست (شلپه – شرپه) نواخته می‌شود. باغلاما در آناتولی، شمال عراق و آذربایجان رایج است. ساز باغلاما هفت سیم دارد که به سه گروه سه‌سیم، دوسیم و دوسیم تقسیم می‌شود. نوع دیگر ساز باغلاما با دسته بلندتر در ایران با نام دیوان شناخته می‌شود.
دیوان از جمله سازهای مضرابی است. این ساز یک ساز کُردی است. و یکی از سازهای خانواده تنبور به حساب می‌آید، که غیر از کردستان ترکیه در مناطق مختلف کردستان عراق و کردستان ایران و کردستان سوریه استفاده می‌شود و انواع خاصی از آن در مناطق مختلف کردستان ترکیه وجود دارد. دیوان سایز بزرگتر تنبور است.
ساز دیوان یا باغلاما سازی ست زهی که با مضراب پلاستیکی یا سرانگشتان دست (شلپه – شرپه) نواخته می‌شود. باغلاما در آناتولی، شمال عراق و آذربایجان رایج است. ساز باغلاما هفت سیم دارد که به سه گروه سه‌سیم، دوسیم و دوسیم تقسیم می‌شود. نوع دیگر ساز باغلاما با دسته بلندتر در ایران با نام دیوان شناخته می‌شود.
دیوان از جمله سازهای مضرابی است. این ساز یک ساز کُردی است. و یکی از سازهای خانواده تنبور به حساب می‌آید، که غیر از کردستان ترکیه در مناطق مختلف کردستان عراق و کردستان ایران و کردستان سوریه استفاده می‌شود و انواع خاصی از آن در مناطق مختلف کردستان ترکیه وجود دارد. دیوان سایز بزرگتر تنبور است.
