معرفی سازهای کوبه‌ای موسیقی غربی

[tie122]

ساز‌های کوبه‌ای به ساز‌هایی گفته می‌شود که تولید صدا در آن‌ها از طریق ضربه زدن انجام می‌شود. این ضربه می‌تواند با دست یا به کمک چوب و مضراب انجام شود. وظیفه اصلی ساز‌های کوبه‌ای اجرای ریتم یا نگه داشتن ضرب و ریتم در قطعه موسیقی است. ساز‌های کوبه‌ای یا ممبرافون به دو دسته ساز‌های کوبه‌ای با کوک معین (مانند ساز هنگ درام) و ساز‌های کوبه‌ای با کوک نامعین (مانند انواع طبل‌ها) تقسیم می‌شوند. تنوع ساز‌های کوبه‌ای بسیار زیاد است؛ برخی در دسته ساز‌های ایرانی و برخی دیگر در دسته ساز‌های موسیقی غربی جای می‌گیرند. ما در این مقاله شما را با انواع ساز‌های کوبه‌ای موسیقی غربی آشنا خواهیم کرد.

 

[tie122]

درامز
درامز به مجموعه‌ای از ساز‌های کوبه‌ای گفته می‌شود که در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و همه با هم یک ساز مستقل به نام درامز را تشکیل می‌دهند.
نوازنده ساز درامز با دو تکه چوب و پدالی که زیر پایش قرار دارد بر طبل‌هایی که دور تا دور او قرار گرفته است ضربه می‌زند.
این ساز بیشتر در سبک‌های جاز، راک، بلوز و پاپ مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بد نیست بدانید درامز یا درام در زبان فارسی به معنای طبل است و به نوازنده درامز درامر می‌گویند.
نام اجزای تشکیل دهنده این ساز عبارتند از: طبل بزرگ، طبل فلور، طبل کوچک، تام تام، جفت سنج، سنج کراش، سنج اسپلش، سنج راید و سنج چینی.

 

[tie122]

تمپو
تمپو یکی دیگر از ساز‌های کوبه‌ای است که یک طرف آن پوست کشیده شده و طرف دیگر آن باز است.
ساز تمپو در دو نوع سفالی و فلزی وجود دارد که نوع سفالی آن دارای قدمت بیشتری است.
در ایران از این ساز بیشتر برای افکت‌های صوتی استفاده می‌کنند.
نوازنده ساز تمپو هنگام نواختن ساز را بین دو پا و یا گاه زیر بغل می‌گذارد و با کف دستان خود بر پوست ساز ضربه می‌زند.

 

[tie122]

تومبا
ساز تومبا نیز مانند درامز از مجموعه چند ساز کوبه‌ای تشکیل شده است.
در مجموع سه طبل بزرگ و دو طبل کوچک اجزای تشکیل دهنده ساز تومبا هستند که آموزش این ساز را با طبل‌های کوچک شروع می‌کنند و با پیشرفت در ساز یک طبل به آموزش اضافه می‌شود تا نهایتا نوازنده به نواختن ۵ طبل مسلط شود.
این ساز با هر دو دست نواخته می‌شود و دارای دامنه صوتی مطلوبی است.

 

[tie122]

کاخن
کاخن (یا کاخون) سازی شبیه به یک صندوق مکعب مسطتیل است.
کاخن یک لغت ایتالیایی به معنی جعبه یا صندوق است.
نوازنده برای نواختن ساز کاخن روی ساز می‌نشیند و با کف دست‌های خود به بدنه ساز ضربه می‌زند.
جالب است بدانید درون جعبه ساز سیم‌هایی از جنس سیم‌های ساز گیتار نصب شده تا هنگام ضربه زدن به جعبه سیم‌ها نیز به صدا درآیند.

 

[tie122]

تیمپانی
نوعی دیگر از ساز کوبه‌ای غربی تیمپانی است
که به صورت طبل‌های دوتایی یا پنج تایی کنار هم قرار می‌گیرند.
هر کدام از طبل‌ها یک کاسه بزرگ از جنس مس هست
که روی آن پوست کشیده می‌شود و به کمک دو چوب نواخته می‌شوند.

 

[tie122]

بانگو
بانگو یک ساز آفریقایی کوبایی است که از دو طبل در دو سایز مختلف ساخته می‌شود.
از بانگو در سبک‌های مختلف مانند سان کوبایی، سالسا و جاز آفریقایی- کوبایی و … استفاده می‌شود.
جالب است بدانید در اسپانیا به طبل بزرگتر hembra (زن) و به طبل کوچکتر macho (مرد) می‌گویند.

 

[tie122]

تیمبال
تیمبال دو ساز کوبه‌ای فلزی است که روی یک پایه فلزی نصب شده اند.
تیمبال نسبت به ساز بانگو دارای صدایی شفاف‌تر است.
این ساز در اکثر سبک‌های موسیقی مانند پاپ، جاز، راک و … کاربرد دارد.

 

[tie122]

سنج
سنج یک ساز کوبه‌ای است که از یک صفحه‌ی برنجی تشکیل شده است و با ضربه یک چوب به صدا در می‌آید.
از این ساز برای نگه داشتن ضرب یا ریتم در قطعات استفاده می‌شود.
گاهی به جای ضربه چوب بر صفحه دو صفحه برنجی را بر هم می‌کوبند و صدا را تولید می‌کنند.

 

[tie122]

جیمبه
سازی شبیه به تمپو متعلق به آفریقای شرقی است.
با این ساز صدا‌های مختلفی می‌توانند تولید
کنند به همین خاطر در سبک‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.