موسیقی سامان یاسین | دادگاه آخر

[DLNZ.]

 

[DLNZ.]

حالمان گری ریاس؛ ایشالا آزادی حالمان
تخمِ حال خراوی پاشینه وه ناو شهرمان!
آقای قاضی بغض کردمه…
حالم اصلا خوب نیه!
کم سوال بپرس بیخیال! اروای هرچی مردیه…
مه ایوشم عصبیم؛ تو هی بحث آرامش کی؟
ای دته روانیه، کُچگ تحملی نیکی!

آقای قاضی؛ یه جای ها فارابی وه خدا…
انگار یه کیلو شیشم، هی مه نیگریده پا!
وه گرد گشت خوب بی
هی وتیا؛ هی خنیا!

 

[DLNZ.]

ولی ارای مه نقش افسرده بازی کردیا!
یه حاله خراوه اصلا فازی درک نیکم
مه ریش سفید کورم، یه سر نصیحته بکم؟
ای قرصیله که مه خوم فیل و پا دراری
زانی مه عصاب نیرم، هی لجم دراری!!
آخری یا خوم کشم؛ یا یه نمه قورستان

دت چجو جالی کتی؟ خود نکشی آسمان؟!
اصن ای قاضیه ول که؛ خوت قضاوت بکه
جز خوبی چشتی ارات داشتم؛ وه ناو ای مدته؟!
دل مه دل مه دل مه گرد… وه لج مه دس هرکسی گرد
ای دل بیچاره بمر!