فلسفی سخنان اورهان پاموک

[ویتامین]

شادمانی این است که یک نفر را در آغوش خود بگیری و بدانی که تمام جهان را در آغوش گرفته‌ای.

 

[ویتامین]

اوّلین چیزی که در مدرسه یاد گرفتم این بود که بعضی آدم‌ها احمق هستند؛ دوّمین چیزی که یاد گرفتم.

 

[ویتامین]

وقتی غمگین هستیم، عمیق‌تر عاشق می‌شویم.

 

[ویتامین]

یک روز کتابی خواندم و کل زندگیم تغییر کرد.

 

[ویتامین]

نقّاشی، سکوت اندیشه و موسیقیِ دید است.

 

[ویتامین]

من نمی‌خواهم یک درخت باشم؛ من می‌خواهم معنای آن باشم.

 

[ویتامین]

کتاب‌ها، که ما آن‌ها را به اشتباه مایۀ تسکین می‌دانیم، تنها بر شدتِ اندوه می‌افزایند.

 

[ویتامین]

سگ‌ها حرف می‌زنند، ولی فقط با کسانی که می‌دانند چه‌طور گوش کنند.