تاریخ سخنان بزرگان درباره تاریخ

[DELVIN]

جملات زیبا و فلسفی درباره تاریخ که در زیر آمده است تنها بخش کوچکی از تجربیات بزرگان جهان در این رابطه است.

 

[DELVIN]

«امروز به‌خاطر نمی‌آورم که دقیقأ چه‌چیز مرا بدین کار برانگیخت، اما هرچه بود، ضبط کلماتی را که «مورد استعمال عوام» بود کم و بیش از همان تاریخ آغاز کردم، و البته بی‌هیچ ضابطه‌ای در کار و بدون دراختیار داشتن ِهیچ‌گونه معیار و محکی برای تشخیص. اما نفس عمل «یادداشت‌کردن» عادت شد»

 

[DELVIN]

نوشتن شعر را هیچ‌گاه کنار نگذاشتم. من در شعر رابطه‌ام را با زمان و زندگی نوین مردمم یافتم. من هنگام نوشتن اشعار با همان ریتم‌هایی که در تاریخ قهرمانانه میهنم شنیده بودم زندگی می‌کردم. خوشبختم از این‌که در این سال‌ها زندگی کرده‌ام و وقایعی را که نظیرشان در تاریخ یافت نمی‌شود، به چشم دیده‌ام.

 

[DELVIN]

تاریخ نمی آفریند، بلکه «کشف» می کند. تاریخ، از طریق موقعیتهای بی سابقه، پرده از آنچه انسان هست، پرده از آنچه «از دیر زمان» در انسان وجود دارد، پرده از آنچه امکانهای انسان را تشکیل می دهد، بر می دارد.

 

[DELVIN]

باز ما با همین ذهنیت قرن هشتمی لابد می‌خواهیم جست بزنیم به دوره پست‌مدرنیسم قرن بیست و یكمی و باز جنگولك‌بازی پست‌مدرنیستی درآوریم! حاصل اينكه نه هنوز قرن هشتمی را شناخته‌ایم، و نه قرن بیستم و بیست و یكم را...

 

[DELVIN]

آزادی هیچ وقت انتظار ما را نمی کشد، ما باید در بدست آوردنش، از دل و جان دریغ نکنیم. چون در هیچ جایی از زوایای تاریخ سراغ نداریم که آزادی و دموکراسی، سهل و آسان به دست آمده باشد.

 

[DELVIN]

من‌ نمى‌گویم‌ توده‌ى‌ ملت‌ ما قاصراست‌ یا مقصر، ولی تاریخ‌ ما نشان‌ مى‌دهد که‌ این‌ توده‌ حافظه‌ى‌ تاریخی‌ ندارد. حافظه‌ى‌ دست‌جمعى‌ ندارد، هیچ‌گاه‌ از تجربیات‌ عینی اجتماعی‌اش‌ چیزى‌ نیاموخته‌ و هیچ‌گاه‌ از آن‌ بهره‌‌ای نگرفته‌ است‌ و درنتیجه‌ هر جا کارد به‌ استخوانش‌ رسیده‌، به‌ پهلو غلتیده‌، از ابتذالی‌ به‌ ابتذال‌ دیگر ـ و این‌ حرکت‌ عرضى‌ را حرکتى‌ درجهت‌ پیشرفت‌ انگاشته‌، خودش‌ را فریفته.‌

 

[DELVIN]

در «قدمگاه» قرن بيست و يكم چه‌ها می‌گویند و چه‌ها می‌خواهند بكنند! در چنین جامعهٔ نهیلیسم (فرآیند جامعهٔ تكامل‌یافته‌تر سرمایه‌داری غرب) نمی‌تواند هرگز، حتا در یك فرد، حضوری واقعی و قابل یقین و توجیه داشته باشد.

 

[DELVIN]

در همه ی دروه های تاریخ، آنهایی که می توانستند چشم هایشان را بر روی کل خستگی ای که مجموعه ی کل خستگی ها است – چرا که همه چیز را به همان شکل جنون آمیز دارا است – ببندند، نادر بودند.

 

[DELVIN]

تاریخ به معنی جنگها و شرح زندگی چند نفر اندک شمار نیست که شاه شده یا سرداران بزرگی بوده اند. تاریخ باید درباره ی مردم یک کشور برای ما سخن بگوید که چگونه زندگی می کردند، چه کارهایی انجام می دادند و چگونه می اندیشیدند. تاریخ باید از رنجها و شادی های آنان و از دشواری ها و مشکلاتشان برای ما سخن بگوید و بگوید که چگونه بر این دشواری ها چیره شدند.