فلسفی سخنان میلان کوندرا

[DLNZ]

تاریخ به سبكی زندگی یك فرد است؛ بیش از اندازه سبك، به سبكی پَر است، مانند گرد و غبار در هوا معلق است، مانند چیزی است كه فردا ناپدید می شود.

 

[DLNZ]

شریف ترین احساسات می تواند به آسانی برای توجیه بزرگترین وحشت ها به كار گرفته شود.

 

[DLNZ]

مردم همیشه فریاد می زنند كه می خواهند آینده ی بهتری بسازند. این، حقیقت ندارد. آینده، خلایی است بی عاطفه نسبت به همه.

 

[DLNZ]

مردم، تنها به این دلیل می خواهند ارباب آینده شوند كه گذشته را دگرگون سازند.

 

[DLNZ]

آدم هنگامی كه صف را ترك می كند، دوباره می تواند به آن باز گردد، ولی زمانی كه دایره ای بسته می شود، دیگر راه بازگشتی وجود ندارد.

 

[DLNZ]

یادبودها در سراسر دنیا پراكنده اند. اگر بخواهیم آنها را پیدا كنیم و از مخفیگاه هایشان بیرون بكشیم، باید سفر كنیم.

 

[DLNZ]

موسیقی در پیچیده ترین شكل خود، همچون یك زبان است.

 

[DLNZ]

تاریخ، پیاپی شدن دگرگونی های بی دوام است.

 

[DLNZ]

آنها كه شیفته ی فكر پیشرفت هستند، هرگز گمان نمی برند كه هر گام به پیش، گامی در راه پایان نیز هست و در پس همه ی شعارهای شاد “به پیش و به بالا”، آواز ی مرگی كه ما را به شتاب كردن برمی انگیزد، به كمین نشسته است.

 

[DLNZ]

حتی ساده ترین شنوندگان، آنچه را كه می گذرد، كم و بیش تشخیص می دهند.