مجموعه اشعار سراج قمری

[آیناز]

ای برده نسیم لطفت از روی گل آب

وی در چمن از شرم رخت گشته گل آب

بوی خوشم آرزوست، بفشان سر زلف

تا خاک عبیر گردد و آب گلاب

 

[آیناز]

کیست که از زمانه دلشاد زید

از بند بلا یک نفس آزاد زید

جان، از نفس است، عمر باقی مطلب

پاینده نباشد آنکه برباد زید

 

[آیناز]

چون آینه با خلق صفایی دارم

زین روی به هر در آشنایی دارم

چون شانه گرم کار شود بسته چو موی

از هر طرفی گره گشایی دارم

 

[آیناز]

یار منی ای رنج، به من کی نرسی

شب نیست که چون دمم پیاپی نرسی

اندر پی موسم جوانی، ای اشک

چندین چه دوی گرم؟که دروی نرسی

 

[آیناز]

هرکه را غیبتی از خویش میسر گردد

در مقام ملکش خانه مقرر گردد

جان صافی تو، زآلایش تن، تیره شده ست

هرچه روشن بود، از خاک مکدر گردد