بی‌مهرگان سنجاقک

[DOonYa]

در راسته (Anisoptera) به طور معمول بال‌های عقب پهن‌تر از بال‌های جلویی هستند و در حالت استراحت به صورت گسترده نگه می‌دارند. فعالیت پروازی و تغذیه در این گروه زیاد است. این نوع می‌توانند مسافت‌های طولانی را تا زادگاه خود طی نمایند. برخی از گونه‌ها حتی در ارتفاعات بالا و برای مدت طولانی می‌توانند در حالتی شبیه به بال زدن و سر خوردن پرواز کنند. به همین سبب این گونه از سنجاقک‌ها می‌توانند مهاجرت کنند و تغییر مکان بدهند.

 

[DOonYa]

به طور کلی سنجاقک‌ها حشراتی مانند پروانه‌ها، مگس‌ها، پشه‌ها، سوسک‌ها، عنکبوت هاو حتی همنوعان کوچک خود را شکار می‌کنند. در مرحله لاروی، تغذیه از لاروهای دوپا و سایر موجوداتی که می‌توانند مضر باشند، نقش مهمی در کنترل جمعیت گروه‌های زیستگاهی آبزی دارند. اگرچه ماهی‌های کوچک ممکن است طعمه آن‌ها باشند، اما خودشان می‌توانند غذای مفیدی برای ماهی‌های بزرگ‌تر محسوب شوند.

 

[DOonYa]

سنجاقک‌ها برای شکار طعمه‌های بزرگ، باید روی زمین فرود آیند و روی تیغه‌ای از علف یا شاخه بنشینند و منتظر طعمه بمانند. ساختار آرواره‌های سنجاقک طوری طراحی شده است که به آن اجازه می‌دهد حتی طعمه‌های بزرگ را به راحتی جذب کند. سنجاقک می‌تواند طعمه خود را با سرعتی غیرعادی بخورد. در طول یک روز، او نیاز به مصرف مقدار زیادی غذا دارد که به طور قابل توجهی بیشتر از وزن او است، بنابراین رژیم غذایی روزانه او می‌تواند شامل چند ده مگس، پشه و سایر حشرات شود.

 

[DOonYa]

در برخی از گونه‌های سنجاقک‌ها رفتارهای تولید مثلی و رقصی خاص در میان آن‌ها رایج است. سنجاقک‌های نر عموماً رنگ‌های درخشانی دارند که وسیله خوبی برای جذب ماده‌هاست.

حشره نر قبل از یافتن جفت مناسب، سلول‌های جنسی را به بند دوم و سوم شکم و محل اندام جنسی ثانویه خود انتقال می‌دهد. با تماس با منافذ جنسی، سلول‌های نر وارد بدن سنجاقک ماده می‌شود. برخی از گونه‌های سنجاقک‌ها مانند Zygoptera و Anisoptera تخم‌های خود را در بافت‌های گیاهی می‌گذارند. برای این منظور سنجاقک ماده دارای اندام تخم‌گذار ویژه جهت نفوذ به بافت گیاهی است.

 

[DOonYa]

در گروهی که تخم‌ها را به بافت گیاه منتقل می‌کنند، شکل تخم‌ها دوکی شکل هستند و در آن‌هایی که تخم‌ها را آزادانه در آب رها می‌کنند، شکل تخم‌ها گرد است. معمولاً تخم‌ها در طول تخم‌ریزی بارور می‌شوند و فرآیند جنینی بلافاصله پس از تخم‌گذاری انجام می‌شود.

رنگ تخم‌های بارور شده از سفید مایل به کرم یا خاکستری کم رنگ به قرمز کم رنگ یا خاکستری پر رنگ تغییر می‌کند. جنین‌ها تحت رشد مستقیم، بین ۵ تا ۶۰ روز بیرون می‌آیند. در برخی موارد و در شرایط آب و هوایی نامساعد ممکن است وارد دوره میانی رشد شوند و بین ۸۰ تا ۲۰۰ روز از تخم بیرون بیایند که همه این‌ها به دما و شرایط آب و هوایی بستگی دارد.

 

[DOonYa]

 

[DOonYa]

زیستگاه سنجاقک‌ها بسیار وسیع است و از اروپا و آسیای مدرن تا آفریقا، استرالیا و قاره آمریکا می‌رسد. اگرچه وجود برکه و تالاب نیز بهتر است در نزدیکی آن باشد، اما سنجاقک‌ها عمدتاً در میان مراتع، مزارع و لبه‌های جنگل زندگی می‌کنند.

 

[DOonYa]

گردآوری شده توسط:
@DOonya