معرفی سندرم استیونز جانسون

[Trodi]

پیشگیری از بیماری
قبل از مصرف برخی از دارو ها ممکن است لازم باشد که آزمایش ژنتیک بدهید. افرادی که ژن HLA-B 1502 را دارند بیشتر در معرض ابتلا به این سندرم هستند.

 

[Trodi]

اگر قبلا دچار این اختلال شده اید، از مصرف دارو هایی که باعث تحریک این بیماری می شوند خودداری کنید. اغلب ابتلای مجدد به این سندرم شدیدتر از دفعه اول بوده و حتی ممکن است کشنده باشد.
بهتر است اعضای خانواده شما نیز از مصرف این دسته از دارو ها خودداری کنند.

 

[Trodi]

تشخیص بیماری
معاینه بدنی. پزشکان اغلب می توانند براساس سوابق پزشکی و معاینه فیزیکی، سندرم استیونز جانسون را تشخیص دهند.

 

[Trodi]

بیوپسی (نمونه برداری) از پوست. برای تأیید تشخیص و رد دلایل احتمالی دیگر، پزشک ممکن است از پوست فرد نمونه برداری کرده تا روی آن آزمایش های لازم صورت گیرد.

 

[Trodi]

کشت دادن . کشت پوستی یا دهان یا کشت از سایر نواحی بدن
عکس برداری. بسته به علایم فرد، ممکن است پزشک برای بررسی پنومونی دستور عکس برداری از قفسه سی*ن*ه بدهد.
آزمایش خون. برای تایید عفونت یا سایر علل از آزمایش خون استفاده می شود.

 

[Trodi]

درمان
برای درمان این سندرم، فرد مبتلا باید در بیمارستان، اغلب در بخش مراقبت های ویژه یا سوختگی، بستری شود.
قطع داروهای غیر ضروری. اولین و مهمترین قدم در درمان سندرم استیونز جانسون، قطع داروهایی است که ممکن است باعث ایجاد آن شوند.

 

[Trodi]

جایگزینی مایعات و تغذیه. از آنجا که ریزش پوست می تواند باعث از بین رفتن قابل توجه مایعات بدن شود، جایگزینی مایعات بخش مهمی از درمان است. ممکن است مایعات و مواد مغذی را از طریق لوله ای که داخل بینی می گذارند وبه داخل معده می رود دریافت کنید.

 

[Trodi]

مراقبت از زخم ها. کمپرس خنک و مرطوب در هنگام بهبودی به تسکین تاول ها کمک می کند. تیم بهداشت و درمان شما پوست مرده را به آرامی برمی دارد و وازلین یا پانسمان دارویی را بر روی مناطق آسیب دیده قرار می دهد.
مراقبت از چشم ها. مراجعه به چشم پزشک

 

[Trodi]

دارو ها
داروهایی که برای درمان سندرم استیونز جانسون استفاده می شوند عبارتند از:

• داروهای ضد درد برای کاهش ناراحتی.

• داروهای کاهش التهاب چشم و غشاهای مخاطی (استروئیدهای موضعی).

• در صورت لزوم، استفاده از آنتی بیوتیک ها برای کنترل عفونت.

 

[Trodi]

بسته به شدت بیماری، سایر داروهای عمومی را نیز می توان در نظر گرفت، از جمله استروئیدهای خوراکی، ایمونوگلوبولین و سایر داروهای مربوط به ایمنی بدن. این نوع از درمان بحث بر انگیز است و بسته به شرایط فرد و علت به وجود آمدن بیماری تجویز می شود.